Ένα-ένα γιατί έπεσαν πολλά μαζεμένα στον Παναθηναϊκό ξαφνικά.
Κατ΄ αρχήν δεν ήρθε και η συντέλεια του κόσμου επειδή έφερε μια ισοπαλία με την Λαμία στην Λεωφόρο έστω κι αν η Λαμία έπαιζε από το 35' περίπου με δέκα παίκτες.
Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο και συμβαίνουν παντού και πάντα.
Δεύτερον, δεν είναι παράλογο σε ένα παιχνίδι που υπερέχεις, έχεις ευκαιρίες και δυο δοκάρια να μην καταφέρεις τελικά να βάλεις τόσα γκολ όσα χρειάζεσαι για να κερδίσεις.
Τρίτον προφανώς και δεν είναι λογικό ή έστω είναι πρόβλημα, το να δέχεσαι δυο γκολ από την Λαμία μέσα στη Λεωφόρο όταν αυτή παίζει με δέκα παίκτες.
Τέταρτον και το σημαντικότερο, καλά έκανε ο Αλαφούζος και έβγαζε φωτιές με τις δηλώσεις του, αλλά για μια ακόμα φορά θα θυμίσω πως ο Παναθηναϊκός αυτό το σύστημα που τώρα έκανε έξαλλο τον πρόεδρό του, το... στήριξε και μάλιστα επιδεικτικά μόνο και μόνο για να αποδείξει (σε ποιον και σε ποιους άραγε;) ότι είναι συνεπής... αντι-ολυμπιακός όταν ο τελευταίος ξεκίνησε τον πόλεμο με την ΕΠΟ, την επιτροπή διαιτησίας και όλα τα σχετικά.
Συνέβη και πέρυσι η ίδια ακριβώς ιστορία και ο Παναθηναϊκός ή πιο σωστά τα "επιτελεία του" ξύπνησαν όταν πια ήταν αργά, αλλά φαίνεται κανείς και κυρίως οι ίδιος ο Αλαφούζος, δεν έβαλαν μυαλό απ' αυτή την ανόητη και επιβλαβή για τον σύλλογο επίδειξη δήθεν... Παναθηναϊκοφροσύνης και συνεπούς... αντι-ολυμπιακού μετώπου.
Βέβαια πέρα από κάποιες επιεικώς "αβλεψίες" στον πειθαρχικό έλεγχο και μια δυο φάσεις που ουσιαστικά δεν ήταν πέναλτι αλλά απλά δεν πήγαν στο VAR για να εξεταστούν μπας και, ο διαιτητής δεν έπαιξε και ιδιαίτερο ρόλο στην διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος.
Αποτέλεσμα το οποίο ήρθε απλά γιατί ο Παναθηναϊκός έκανε τραγικά αμυντικά λάθη και γιατί ο γκολκίπερ του σε μια φάση όχι απλά δεν έκανε έξοδο στην μικρή περιοχή του αλλά αποφάσισε να μπει με την μπάλα στην αγκαλιά του μέσα στην εστία του.
Από κει και πέρα, ο Παναθηναϊκός ήταν περίπου ίδιος με τα προηγούμενα παιχνίδια του από πλευράς τακτικής και ανάπτυξης, ίσως αν θέλετε λίγο πιο αναποτελεσματικός στο τελείωμα των ευκαιριών που δημιούργησε και λίγο πιο απρόσεκτος ή απλά ανίκανος στην αμυντική του λειτουργία.
Το ότι αυτό συνδυάστηκε και πάλι με την εμφάνιση στα στόπερ του διδύμου Ακαϊντιν-Ούγκο, προφανώς και δεν είναι τυχαίο, αλλά τέτοιες ώρες τέτοια λόγια.
Προφανώς και δεν έχει την πολυτέλεια και επίσης προφανώς και την δυνατότητα ο Παναθηναϊκός να κάνει τώρα κάτι γι' αυτό, αυτούς έχει με αυτους θα προχωρήσει και θα ολοκληρώσει την σεζόν, απλά ο Τερίμ ίσως κάποια στιγμή να δει ότι και οι δυο μαζί είναι λίγο επικίνδυνοι σαν δίδυμο, οπότε να τους χρησιμοποιεί έναν-έναν αν θέλει να ξεκουράσει κάποιον από το βασικό δίδυμο των στόπερ του.
Από κει και πέρα, για μια ακόμα φορά, ο Σπόραρ κατάφερε ουσιαστικά να μην μπει καν στο παιχνίδι και με εξαίρεση το δοκάρι στο ξεκίνημα του αγώνα, από κει και πέρα η μοναδική του προσφορά ήταν ότι... εμπόδιζε και μπέρδευε τον Γερεμέγεφ στις φάσεις που δημιουργούσε συνεχώς ο Παναθηναϊκός στον δεύτερο ημίχρονο στην περιοχή της Λαμίας.
Ο Παναθηναϊκός πλέον, πρέπει να διαχειριστεί αυτό το αποτέλεσμα, να δει αυτά που πρέπει να δει, αλλά να μην τον επηρεάσει από πλευράς ψυχολογίας και τακτικής στο επόμενο διάστημα, με πρώτο το παιχνίδι της Τετάρτης με τον ΠΑΟΚ για το κύπελλο, το οποίο για μια ακόμα φορά θα πούμε ότι παρά την νίκη στην Τούμπα, μόνο εύκολο δεν θα είναι σαν διαδικασία πρόκρισης για τον Παναθηναϊκό.