Τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας ο Ολυμπιακός ισορροπεί στο λεπτό σχοινί της απευθείας πρόκρισης στα play-offs και ακροβατεί μεταξύ πλεονεκτήματος έδρας και play-in.

Το νέο φορμάτ της Euroleague αποδεικνύεται άκρως επιτυχημένο. Ο ανταγωνισμός έχει ανέβει στα ύψη και λίγες είναι οι ομάδες που δεν έχουν βαθμολογικό ενδιαφέρον. Ακόμα κι όσες δεν έχουν κάτι να ελπίζουν, μόνο αδιάφορες δεν είναι. Δείτε για παράδειγμα την Αλμπα που βρήκε το κίνητρο της... συμμετοχής και δυσκόλεψε χθες βράδυ αφάνταστα την Εφές. Στο ίδιο μοτίβο ήταν και η αναμέτρηση του Ολυμπιακού με την Βιλερμπάν. Το τελικό 80-64 δεν μαρτυρά την εικόνα που είχε το ματς για τριάντα λεπτά. Ο Ολυμπιακός πάτησε γκάζι στην τελευταία περίοδο, όταν με επιμέρους σκορ 26-9 καθάρισε τη νίκη που τόσο χρειαζόταν.

Ο τραυματισμός του Πετρούσεφ, ο οποίος θα μείνει στα πιτς για περίπου τρεις εβδομάδες είναι ο νέος πονοκέφαλος για τον Μπαρτζώκα που μετρά απουσίες σχεδόν σε όλη την διάρκεια της σεζόν. Ασπιρίνη είναι η παρουσία του Μόουζες Ράιτ που μπήκε στην ομάδα από το... παράθυρο και δίνει λύσεις με την αθλητικότητα του, αλλά από τον Ολυμπιακό μοιάζει να λείπει το «εμβόλιο» που δίνει ανοσία στις «ασθένειες». Ποιο είναι αυτό; Ενας παικταράς τύπου Μάικ Τζέιμς, ο οποίος θα μπορεί να ενσωματωθεί στο σύστημα του Ελληνα προπονητή, αλλά θα έχει επίσης την ικανότητα να βγει μπροστά όταν η ομάδα μπλοκάρει και η μπάλα ζυγίζει εκατό κιλά.

Καλή η ομαδικότητα, καλές οι πολλές λύσεις, εξαιρετικό να έχεις μια πληθώρα παικτών που μπορούν να γίνουν πρωταγωνιστές. Οταν τη μια φορά σε «σκοτώνει» ο Φαλ, την άλλη ο Πίτερς, την παράλληλη ο Κέιναν, ο Μακίσικ ή ο Ράιτ είναι τρομερά δύσκολο για τον αντίπαλο προπονητή να βρει τις απαντήσεις. Αλλά υπάρχουν και στιγμές σαν αυτές στο ματς με την μέτρια Βιλερμπάν που τα πάντα κολλάνε και κανείς δε μοιάζει ικανός να βγει μπροστά και να δώσει τις λύσεις που απαιτούνται. Στο σκάκι νικάς την παρτίδα πιο εύκολα όταν έχεις την βασίλισσα στην σκακιέρα. 

Παίζοντας το μπάσκετ του Μπαρτζώκα, ο Ολυμπιακός έχει καταφέρει να παραμείνει σε υψηλό επίπεδο και φέτος, παρά τις σημαντικές αλλαγές στο ρόστερ και κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει αυτή την στιγμή πιο θα είναι το ταβάνι του στην διοργάνωση. Μπορεί να αποκλειστεί στα play-offs, μπορεί να φτάσει μέχρι τον τελικό και να πάρει την κούπα. Από τη στιγμή άλλωστε που όλη η χρονιά κρίνεται σε δύο νοκ άουτ ματς, είναι σαν να τρέχεις υπερμαραθώνιο, αλλά ο νικητής να προκύπτει σε σπριντ δέκα δευτερολέπτων. Καλό για τα αουτσάιντερ, κακό για τα φαβορί. Ισως η επόμενη αλλαγή στο φορμάτ που θα εξετάσει η Ευρωλίγκα είναι η ανάδειξη του πρωταθλητή σε Play-offs όπως στο ΝΒΑ, αν και με αυτόν τον τρόπο θα χαθεί το σασπένς που δίνει το Final-4.