Καλοκαίρι 2022. Απελντοορν Ολλανδίας. Είναι σε εξέλιξη μια προπόνηση του ΠΑΟΚ που κάνει για μια ακόμη φορά στη συγκεκριμένη χώρα το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Η προπόνηση σιγά σιγά ολοκληρώνεται και η ομάδα παίζει ένα οικογενειακό διπλό. Κάποια στιγμή όλοι σταματούν. Οχι, δεν δίνει οδηγίες ο Λουτσέσκου αλλά έχει μπει μέσα στον αγωνιστικό χώρο ένα συμπαθές τετράποδο σχετικα μεγαλόσωμο. Οι προσπάθειες για να βγει έξω αποδεικνύονται άκαρπες. Κανείς δεν δείχνει τη διάθεση έστω να... πλησιάσει.
Τότε, ένας 19χρονος που κάνει για πρώτη φορά προετοιμασία με την πρώτη ομαδα στο εξωτερικό, πηγαίνει, το πιάνει, το σηκώνει αγκαλιά, τρέχει και το αφήνει έξω από την περίφραξη. Μετά το τέλος της προπόνησης τον ρωτάμε αν νιώθει οικείος με τα σκυλιά και απλά δεν φοβήθηκε. "Οχι, απλά ήταν ο μόνος τρόπος για να συνεχιστεί η προπόνηση". Καλά μαντέψατε. Ο Κωνσταντίνος Κουλιεράκης.
Ο ποδοσφαιριστής που αν στον δεύτερο αγώνα με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ στην Τούμπα όπως ο ίδιος είπε έκανε ματς καριέρας, χθες στη Λεωφόρο απέδειξε πως στα 21 του, όχι μπορεί, αλλά είναι, ένας από τους ηγέτες της ομάδας.
Βαρύ φορτίο του βάζουμε; Μα ο ίδιος το διεκδίκησε και αποδεικνύεται πως... εύκολα το σηκώνει. Στα 21 του; Μα είναι ένας ώριμος ποδοσφαιριστής. Αυτό δείχνει με τις κινήσεις και την προσωπικότητα του.
Για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Χανιώτης ποδοσφαιριστής άφησε την ασφάλεια του σπιτιού του, τη φροντίδα της οικογένειας του όταν ήταν 14 χρονών. Το "ζακέτα να πάρεις" ή "το πρωινό είναι έτοιμο" από εκείνη την ηλικία και μετά (με τις ευλογίες της οικογένειας του που ΚΑΙ αυτή πήρε τη δύσκολη απόφαση) το σπίτι του ήταν οι Ακαδημίες του ΠΑΟΚ, μακριά στη Θεσσαλονίκη και όχι σε μια άλλη πόλη της Κρήτης. Οταν σε αυτή την ηλικία φεύγεις μακριά (ναι σε ένα απόλυτα ασφαλές περιβάλλον όπως είναι το Σπίτι των Ακαδημιών του ΠΑΟΚ) για να διεκδικήσεις το όνειρο σου, οπλίζεσαι με δύναμη και αποφασιστικότητα. Και τώρα, επτά χρόνια μετά, μέσα από αυτή τη διαδρομή ο Κουλιεράκης ωρίμασε και προφανώς ζει το όνειρο του.
Για αυτό και στα 21 του, στη Λεωφόρο, απέναντι στον Παναθηναϊκό, ήταν σε θέση να κάνει ένα ακόμη μεγάλο παιχνίδι και δικαιολογημένα να βγαίνει και ο MVP της αναμέτρησης. Παίζοντας και ως δεξί στόπερ για ένα ημίχρονο. Παίζοντας με συμπαίκτη δίπλα τον Νάσμπεργκ. Μεγάλο παράσημο για τον ίδιο, για τον προπονητή του, για όλο τον ασπρόμαυρο οργανισμό.
Για τη νίκη του ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο δεν έχω να γράψω και πάρα πολλά. Ο ΠΑΟΚ έμεινε αήττητος για έκτο συνεχόμενο εκτός έδρας ματς απέναντι στους πράσινους. Ναι η προτελευταία μπορεί να μην του έδωσε κάτι αφού αποκλείστηκε στη διαδικασία των πέναλτι, αλλά δεν το προσπερνάς.
Γιατί ο ΠΑΟΚ κέρδισε τον Παναθηναϊκό; Προφανώς διότι σε αντίθεση με τα όσα επιχείρησε να δοκιμάσει ο Τερίμ, δεν άλλαξε το πλάνο του. Δεν έκανε κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα δυο φετινά ματς στη Λεωφόρο. Απλά ευτύχησε να δει τον Παναθηναϊκό να μην προσαρμόζεται αυτός πάνω στον δικό του τρόπο παιχνιδιού. Πολύ απλά διότι ο Τερίμ βλέποντας πως στα δυο προηγούμενα ματς απέναντι στον Δικέφαλο (πάντα στη Λεωφόρο), ο ΠΑΟΚ ήταν ο κυρίαρχος, θεώρησε πως μπορεί να πείσει τον κόσμο του Παναθηναϊκού πως "μπορώ και εγώ ως ομάδα να τον "πνίξω"".
Και το κατάφερε αυτό ο ΠΑΟΚ χωρίς να έχει ακραία μπακ. Είχε δηλαδή, αλλά δεν βοήθησαν. Ο Οττο και ειδικά στο πρώτο μέρος ήταν πολύ κακός ενώ από την άλλη πλευρά μπορεί ο Ράφα Σοάρες να πιστώνεται την ασίστ στο γκολ του Ντεσπόντοφ, αλλά δεν είναι... Μπάμπα.
Για μια ακόμη φορά φάνηκε (ειδικά μετά το 30') γιατί ο ΠΑΟΚ πρέπει να αγοράσει τα δικαιώματα του Μεϊτέ από την Μπενφίκα αλλά και γιατί πρέπει να σκέφτεται σιγά-σιγά να συζητήσει με τον Σβαμπ για την ανανέωση του συμβολαίου του.
Θα κλείσω με δυο ακόμη επισημάνσεις. Ναι μπορεί ο ΠΑΟΚ να μην έχει έναν Ιωαννίδη στην κορυφή. Αλλά ο Μπράντον Τόμας είναι ένας παίκτης που κάθε προπονητής θα ήθελε. Αλλωστε ο ΠΑΟΚ δεν τον είχε αποκτήσει ως βασικό. Οι αστοχίες του όμως στις επιλογές για τη θέση του βασικού, ανέδειξαν τον Ισπανό ως πολύτιμο.
Τελειώνει το ματς με την Ντιναμό στην Τούμπα και οι συμπαίκτες του, βγάζουν τον Σαμάτα μπροστά εκεί στη Θύρα 4 για να πανηγυρίσει μαζί τους την πρόκριση. Το πόσο τον βοήθησε αυτό ψυχολογικά, φάνηκε στη Λεωφόρο με το παιχνίδι που έκανε στα λεπτά που αγωνίστηκε. Προσέξτε, στο γήπεδο που είχε βιώσει εναν προσωπικό "Τιτανικό" πριν από μερικές μέρες.