Έχοντας σημαδευτεί από τον πρόσφατο αποκλεισμό που γνώρισε κόντρα στην Κλαμπ Μπριζ για μία θέση στην ημιτελική φάση του UEFA Europa Conference League πάνω στην κρισιμότερη καμπή της αγωνιστικής περιόδου, ο ΠΑΟΚ όφειλε να αφήσει στην άκρη ένα ταξίδι 16 ευρωπαϊκών αγώνων και αντ΄αυτού να στραφεί κατ΄αποκλειστικότητα στον εναπομένοντα στόχο του, αρχής γενομένης από το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Εμφανώς κατώτερος του αναμενόμενου ο ΠΑΟΚ για τρίτο διαδοχικό ματς υστέρησε σε λύσεις, φρεσκάδα, ιδέες, ατομικές ενέργειες που μπορούσαν να του δώσουν το κάτι παραπάνω, ενδεχομένως και να «ξεκλείδωναν» τις προϋποθέσεις για κάτι καλό επιθετικά.
Αναζητώντας τις στιγμές του μέσα από μεγάλες μεταβιβάσεις κόντρα σε έναν φρέσκο Ολυμπιακό με οκτώ αλλαγές στη σύνθεσή του που αμύνθηκε πιο αποφασιστικά, κρίθηκε εκ νέου «φτωχός» σε δημιουργία φάσεων, αναιμικός, ανέτοιμος σωματικά και ψυχικά να ανταποκριθεί στις συνθήκες του αγώνα. Κάτι που έγινε αντιληπτό και από τις κινήσεις όσων επιστρατεύτηκαν από πλευράς Ράζβαν Λουτσέσκου. Επιρρεπείς σε φθηνά λάθη, λάθος αποφάσεις που τους κόστισαν καθ΄όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης ενόσω ανέβαζαν γραμμές χωρίς να λαμβάνουν feedback από τους κινδύνους της τακτικής των «ερυθρόλευκων» να αγωνίζονται διαρκώς στην πλάτη της άμυνας του ΠΑΟΚ. Εξ ου και οι ευκαιρίες του Ναβάρο. Δύο οφσάιντ, ένα γκολ και στα... σχοινιά ο ΠΑΟΚ που ναι μεν έχει χαρίσει εντυπωσιακές επιστροφές από εις βάρος του καταστάσεις, ωστόσο, σε συνάρτηση με την ανετοιμότητά του, την έλλειψη εμπνεύσεων μεσοεπιθετικά, το ντεφορμάρισμα κομβικών μονάδων, φάνταζε εξαιρετικά δύσκολο να σταθεί στη μετέπειτα εξέλιξη.
Ήταν σαφές πως η επιλογή του να παράξει ποδόσφαιρο στηριζόμενος σε βαθιές μπαλιές, κάθε άλλο παρά τον βοήθησε ενώ τη μοναδική φορά που αναπτύχθηκε με το build up του με τη μπάλα να φτάνει σωστά στην περιοχή των «ερυθρόλευκων», καρπώθηκε και το γκολ με τον Μάρκος Αντόνιο. Ομοίως σε μεσαία γραμμή και επίθεση. Οι μακρινές μεταβιβάσεις και οι γιόμες κάθε άλλο παρά ευνόησαν τον Μπράντον Τόμας ενώ εξαρχής φάνηκε πως αμφότερες οι ομάδες δεν βασίστηκαν σε παιχνίδι του άξονα, από τον οποίο ο ΠΑΟΚ το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει πάρει το απόλυτο... τίποτα. Όπως στα σετ αγώνων με την Κλαμπ Μπριζ, έτσι και κόντρα στον Ολυμπιακό, το θέμα του Δικεφάλου στη μεσαία γραμμή κρίνεται ανησυχητικό.
Ένας άξονας σε καθεστώς redflag. Ανοίγοντας τον «φάκελό» του, αρκεί να αντιληφθεί κανείς πως με το ντεφορμάρισμα του Μάγκομεντ Οζντόεφ, τον Χάρη Τσιγγάρα που έχει υποχωρήσει στην ιεραρχία των χαφ σε ένα μομέντουμ που γενικώς «ψάχνεται», ο ΠΑΟΚ στηρίχθηκε εν πολλοίς σε Σουαλιό Μεϊτέ και Στέφαν Σβαμπ με πρόγραμμα... φωτιά, ενώ δεν έλαβε τις απαραίτητες βοήθειες και από όσους μετατοπιζόταν μπροστά τους στο «10». Κυρίως ο Γάλλος χαφ αναγκάστηκε να καταναλώσει παραπάνω ενέργεια από τους υπόλοιπους χαφ, έβγαινε σε μονομαχίες και πλέον οι συνέπειες είναι ορατές και αναμενόμενες όπως για κάθε ποδοσφαιριστή που κινείται στα... κόκκινα, συνεχώς στο φουλ, καλύπτοντας ότι σώζεται. Ένδειξη χαμηλής απόδοσης που εντοπίζεται σε όλες τις γραμμές του Δικεφάλου. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το στατιστικό του αγώνα που έδειχνε τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη να καταγράφει τις περισσότερες ενέργειες στην περιοχή του Ολυμπιακού σε μία κατά γενική ομολογία κακή βραδιά του Χανιώτη κεντρικού αμυντικού.
Δεδομένα για τον ΠΑΟΚ η επόμενη μέρα του «φωνάζει» ότι πλέον όλα επαφίονται σε εκείνον. Μόνος του απώλεσε το δικαίωμα να διεκδικήσει με το ποδόσφαιρό του τις ελπίδες για παρουσία του σε ημιτελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης, μόνος του παρουσιάστηκε τόσο άνευρος, χωρίς κανένα δείγμα ψύχωσης για κατάκτηση του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό. Το μόνο σίγουρο είναι πως με τα τωρινά δεδομένα που απλώνονται γύρω του βρίσκεται σε καθεστώς πίεσης ενόψει Λαμίας σε ένα must win παιχνίδι, με τον κόσμο δίπλα του ενώ συγχρόνως μεταφέρει τις πιθανότητες του τίτλου στην Τούμπα. ΑΕΚ, Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός εντός, Άρης εκτός. Αν θέλει πρωτάθλημα; Θα το δείξει στο «σπίτι» του, μπροστά στον κόσμο του και εφόσον παραμένει ρεαλιστικά και μαθηματικά εντός διεκδίκησης έχει κάθε δικαίωμα να ελπίζει, οφείλοντας πρωτίστως να βρει τα ψυχικά αποθέματα προκειμένου να επιστρέψει ακόμη μία φορά.