Σχέση ΑΕΚ και Αραούχο: Άλλο το δυνατό συναίσθημα, άλλο τα αγωνιστικά

Φαίνεται πως ήρθε η στιγμή για ΑΕΚ και Αραούχο να τραβήξουν χωριστούς δρόμους. Γενικά στη ζωή ποτέ δεν πρέπει να λέμε ποτέ και ειδικά αυτή η ιδιαίτερη σχέση, όλα αυτά τα χρόνια, μας το έχει αποδείξει. Όλα όμως συνηγορούν ότι το συμβόλαιο του Σέρχιο με την ΑΕΚ δεν θα ανανεωθεί.

Ας δούμε όμως λίγο αυτή τη σχέση από δύο διαφορετικές σκοπιές που στο ποδόσφαιρο όμως «παντρεύονται». Αρχικά το συναίσθημα. Η ΑΕΚ είναι μία ομάδα φύση συναισθηματική. Θαρρώ πως είναι και η μοναδική στην Ελλάδα που ο κόσμος της δένεται περισσότερο με τους παίκτες της. Πολλές φορές όμως αυτό γυρίζει και μπούμερανγκ. Λίγο την ιστορία να κοιτάξουμε θα δούμε πως πολλοί παλιοί παίκτες της ΑΕΚ προσέφεραν και αγαπήθηκαν τρελά, όμως κάπου στην πορεία το σενάριο χαλούσε.

Ο Αραούχο ήρθε στην ΑΕΚ σε μία ιδιαίτερη περίοδο. Φόρεσε το αγαπημένο αγωνιστικό νούμερο όλων των ΑΕΚτζήδων, το «11» και μέσα στο γήπεδο με το πάθος, τα γκολ του, το στυλ του, μας θύμισε κάτι από τα… παλιά «11» του Ντέμη και του Θωμά. Καλώς ή κακώς ο ΑΕΚτζής ψάχνει να βρει κάτι από το παρελθόν που του άρεσε να παίζει στο γήπεδο μόνιμα. Καλώς γιατί ο πήχης είναι ψηλά. Κακώς γιατί αν δεν έρθει ένα μπακ στυλ… Κασάπη, για παράδειγμα, μπορεί να απογοητευτεί. Τι να κάνουμε όμως; Αυτή είναι η κουλτούρα και την προτιμώ. Είναι ωραίο να έχεις συναισθήματα. Ζεις!

Είναι επίσης ωραίο να έχει ο κόσμος σωστά πρότυπα και να δένεται με παίκτες και προπονητές. Αυτοί είναι οι πρωταγωνιστές. Άλλο το δέσιμο και η αγάπη όμως κι άλλο η προσωπολατρία.

Αγωνιστικά ο Αραούχο έκανε τη σεζόν του νταμπλ την καλύτερή του χρονιά με την ΑΕΚ. «Κούμπωσε» ιδανικά στο πλάνο του Αλμέιδα. Ήρθε ο τραυματισμός, κάποιοι λάθος, όπως αποδείχθηκαν, χειρισμοί από τον ίδιο σε αυτό το κομμάτι και φέτος αν εξαιρέσουμε τα ματς με την Ντιναμό Ζάγκρεμπ και το 3-0 με τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ, δεν προσέφερε όσα θα ήθελε η ομάδα και ο προπονητής. Κι όμως η ΑΕΚ αναγνωρίζοντας την προσφορά του στην ομάδα του έκανε μία καλή πρόταση καιρό τώρα.

Το πλήρωμα του χρόνου λοιπόν έφτασε για τον Σέρχιο και την ΑΕΚ. Θα τον ήθελα στην ομάδα να μπαίνει λίγα λεπτά σε κάποια ματς εφόσον είναι καλά. Και μέχρι να ανακοινώσει ο ίδιος την επόμενη ομάδα του δεν αποκλείω τίποτα, όμως θαρρώ πως είναι η κατάλληλη στιγμή αγωνιστικά όντως ο Σέρχιο να ζήσει κάτι διαφορετικό και η ΑΕΚ να προχωρήσει παρακάτω γιατί ο πήχης είναι πολύ ψηλά. Δεν έχει σημασία ποιος φεύγει, αλλά αν το κενό του παίκτη που αποχωρεί μπορεί να καλυφθεί σωστά. Κι αυτό δεν θα φανεί αμέσως, αλλά με τον καιρό. Εδώ και κάμποσα χρόνια πλέον στο μυαλό μου κυριαρχεί αυτή η σκέψη – η προσωπολατρία που λέγαμε παραπάνω και έχει κλείσει οριστικά.

Για την ΑΕΚ ο Αραούχο ήταν και είναι κάτι πολύ δυνατό και συναισθηματικό. Η φιγούρα του στο γήπεδο θύμισε κάτι από παλιά. Ξύπνησε παλιά συναισθήματα κι αυτό δεν είναι εύκολο στις μέρες μας. Θα είναι σημείο αναφοράς όταν θα κοιτάμε την ιστορία. Προσέφερε πολλά. Και η ΑΕΚ του προσέφερε επίσης πολλά. Αναγεννήθηκε μέσα απ’ αυτήν. Και, ξέρετε κάτι, καλύτερα που συμβαίνει τώρα όλο αυτό, γιατί στο μέλλον, αν δεν αποδίδει όπως παλιά, μπορεί να απομυθοποιηθεί. Δεν θα του αξίζει. Η ΑΕΚ, γιατί αυτή είναι η ουσία, μπαίνει σε μία περίοδο μικρών ουσιαστικών αλλαγών που θα την ανεβάσουν αγωνιστικό επίπεδο. Αυτό έχει στο μυαλό της. Μακάρι να το πετύχει. Δεδομένα μπορεί…