Έχουμε δει διαιτητικά λάθη, αλλά και την «έξυπνη» μπάλα να σώζει την υπόληψη του διαιτητή και του Var στο Βέλγιο- Σλοβακία. Έχουμε δει εισβολείς να μπαίνουν ανεξέλεγκτα στον αγωνιστικό χώρο, ακόμη και μεταμφιεσμένους με την ενδυμασία της επίσημης μασκότ της διοργάνωσης. Έχουμε δει περισσότερες από 250 συλλήψεις, οπλισμένων χούλιγκανς, Ιταλών, Άγγλων, Γερμανών, Αλβανών και Σέρβων. Έχουμε ακούσει άχρωμες, άοσμες και άγευστες τηλεοπτικές μεταδόσεις. Με κάποια «λαθάκια», τύπου «το 1-0 της Σλοβακίας, με το Βέλγιο ήταν η μεγαλύτερη νίκη της Ιστορίας της». Λάθος, γιατί είχε προηγηθεί το 3-2 σε βάρος της παγκόσμιας πρωταθλήτριας Ιταλίας στο Μουντιάλ του 2010, στη Νότιο Αφρική. Η’ με κάποιους απροετοίμαστους σχολιαστές για το εάν ο Κονσεϊσάο Τζούνιορ, που ανέτρεψε με χρυσό γκολ το Πορτογαλία- Τσεχία ήταν ή όχι (που ήταν, δηλαδή) ο γιος του Σέρζιο.

 

Τι δεν έχουμε δει ακόμη; Την πολύ μεγάλη ομάδα. Γιατί με εξαίρεση το πειστικό 5-1 της Γερμανίας, με πέντε διαφορετικούς σκόρερ, συν έναν έκτο εάν υπολογίσουμε και το αυτογκόλ του Ρούντιγκερ ή την Ισπανία, μέχρι στιγμής δεν είδαμε τα πολύ διαφημιζόμενα μεγάλα φαβορί. Την Αγγλία, τη Γαλλία ή την Ιταλία, που μπορεί να έβαλαν στο τσεπάκι τους το 3ποντο της νίκης, χωρίς όμως να ενθουσιάζουν.

Απογοητευτικότερη όλων, γατί πολύ κατώτερη των προσδοκιών η Αγγλία. Έχει το ακριβότερο ρόστερ των 24 φιναλίστ, διαθέτει πέντε από τους, άνω των 100εκ. ευρώ παίκτες, αλλά δεν έχει προπονητή. Η’ ένα σύστημα, διαφορετικό από το 3-5-2 που ν’ αναδεικνύει το ταλέντο και τη δυναμική τους. Ο Σαουθγκέιτ είναι σαν να οδηγεί μία Φερράρι, αλλά με την ταχύτητα ενός Φιατάκι. Μέτριο ντεμπούτο και για τη Γαλλία: με αδιανόητα, για την κλάση των Εμπαπέ ή Ζιρού χαμένα τετ α τετ. Μετά έχασε και τον Εμπαπέ λόγω σοβαρότατου τραυματισμού (ολικό, ρινικό κάταγμα), άγνωστο για πόσο: πιθανότατα θα χάσει και το παιχνίδι των προημιτελικών και αν είναι θα παίξει με προστατευτική μάσκα. Μέτριο ντεμπούτο και για την Ιταλία, που ανεξάρτητα από τη γρήγορη αντίδραση και την ανατροπή του 0-1 σ’ ένα 5λεπτο, απέτυχε σε τέσσερις ακόμη περιπτώσεις να κλείσει γρηγορότερα την υπόθεση Αλβανία. Μέτριο για την Πορτογαλία, που παρόλη τη νίκη με ανατροπή στο τελευταίο λεπτό, δεν έπεισε με το απηρχαιωμένο στυλ παιχνιδιού της, όλο σέντρες για το κεφάλι του Ρονάλντο. Μέτριο και για το Βέλγιο, με τον Λουκάκου να επαναλαμβάνει, όπως και στο Μουντιάλ του Κατάρ τη μοναδική του αστοχία μπροστά στο τέρμα.  

  

Πέρα, λοιπόν από την εκρηκτική πρεμιέρα της Γερμανίας (αν και θα είναι πολύ δύσκολο να ξαναδούμε στη διοργάνωση μία τόσο κακή ομάδα σαν τη Σκωτία), το παιχνίδι που μέχρι στιγμής έσπασε καρδιές ήταν αναμφισβήτητα το Τουρκία- Γεωργία. Με όμορφα γκολ, πάνω κάτω τη μπάλα, δοκάρια και σωτήριες επεμβάσεις πάνω στη γραμμή, και την ώρα που η Γεωργία έψαχνε με επιμονή το γκολ του 2-2 να τιμωρείται, στην αντεπίθεση μ’ ένα αφοπλιστικό 3-1. Το Euro έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά του, αλλά η πρώτη του γεύση ήταν σαφώς κατώτερη των προσδοκιών.