ΠΑΟ χωρίς εξτρέμ και η απόφαση για Αϊτόρ, Λημνιό - Συστάσεις σε Γερεμέγεφ

Εντάξει, κατανοητό και γνωστό, τα φιλικά προετοιμασίας δεν είναι για πολλά συμπεράσματα γιατί και τα λοιπά.... τα ξέρουμε τόσα χρόνια, άσε που συνήθως πάει και με το αποτέλεσμα ή την εμφάνιση.

Αν δηλαδή πέφτει καμιά τριάρα και... μας παίρνει, λέμε τα "φαίνεται η δουλειά του προπονητή", τα "κεντάει η τάδε μεταγραφή" και όλα τα σχετικά, αν δεν είναι έτσι το προσπερνάμε απλά με το "φιλικό ήταν" και τέλος.

Διαβάστε επίσης...

Έκρυψε τα χαρτιά του ο Αλόνσο ενόψει Μπότεβ - Τα συν & πλην των μεταγραφών

Το ανακοίνωσε! Καλά νέα για Βοτανικό και ΠΑΟ από τον Δούκα

Παρ' όλα αυτά, μερικά πράγματα μπορείς πάντα να δεις, ακόμα και όταν από την μια ο αντίπαλος είναι λίγο της πλάκας και από την άλλη όταν το φιλικό γίνεται με 40 βαθμούς θερμοκρασία και είναι απόλυτα λογικό οι παίκτες να κοιτάνε περισσότερο πόση ώρα έχει ακόμα το.. βασανιστήριο, παρά να παρουσιάσουν κάτι, ακόμα και αυτοί που δεν θεωρούνται βασικοί και όσο νάναι θέλουν να δείξουν κάτι.

Απ' αυτή την άποψη λοιπόν το φιλικό με την Μακάμπι Νετάνια, έδειξε δύο τρία πραγματάκια για τον Παναθηναϊκό.

Το πρώτο και βασικότερο.

Δεν ξέρω τι έχετε διαβάσει και ακούσει από την ώρα που τελείωσε το φιλικό χθες περί... νέων στοιχείων στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, περί διαφοράς στην.. ανάπτυξη και μια σειρά άλλα, η αλήθεια είναι μια και μοναδική.
Και σ' αυτό το φιλικό, όπως και στο προηγούμενο με την ΑΕΚ Λάρνακας, είδαμε ένα Παναθηναϊκό ακριβώς ίδιο και πανομοιότυπο με τον Παναθηναϊκό που συνηθίσαμε να βλέπουμε τα τελευταία δυο τρία χρόνια.

Κι αυτό ισχύει και για τα θετικά του και για τα αρνητικά του.

Για παράδειγμα έχουμε δει τον Παναθηναϊκό δυο χρόνια τώρα να βγάζει ψηλά πίεση κατά διαστήματα σε κάποια παιχνίδια και σε μεγαλύτερη διάρκεια σε κάποια άλλα.

Έχουμε δει τον Παναθηναϊκό να βγάζει ωραίες φάσεις ή να ολοκληρώνει με ωραίους συνδυασμούς και ατομικές προσπάθειες τις δημιουργικές του προσπάθειες.

Τον έχουμε ξαναδεί όμως επίσης να είναι φλύαρος και να αρκείται σε μια κατοχή άνευ ουσίας της μπάλας.

Τον έχουμε ξαναδεί επίσης να δείχνει μια ιδιαίτερη αδυναμία όταν τον... πιάνει το ανάποδο του στη δημιουργία ευκαιριών.

Τον έχουμε δει κυρίως λόγω των χαρακτηριστικών των ποδοσφαιριστών του να μην τρελαίνεται και πολύ για παιχνίδι από τα πλάγια και να προτιμάει τον άξονα για τις επιθετικές του ενέργειες.

Και τον έχουμε ξαναδεί τέλος, από το πουθενά και χωρίς πιεση να τρώει φάσεις και μερικές φορές και αστεία γκολ ακόμα και με μικρής δυναμικότητας ομάδες.

Κοντά σ' όλα αυτά και το βασικότερο.

Όλους όσους έπαιξαν χθες με εξαίρεση πρατικά τον Μαξίμοβιτς και τον Ίνγκασον, τους έχουμε ξαναδεί και στα καλά τους και στα κακά τους τα τελευταία δυο χρόνια με την φανέλα του Παναθηναϊκού, οπότε από πλευράς "νέων προσώπων" δεν είχαμε κάτι ιδιαίτερο να δούμε.

Τώρα και βάση όλα τα παραπάνω σαν δεδομένα, το ερώτημα είναι ένα.

Είναι ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή έτοιμος για τον πρώτο προκριματικό με την Μπότεφ τελικά την Πέμπτη που έρχεται;
Με βάση την χθεσινή εικόνα η πρώτη απάντηση είναι, όχι δεν είναι.

Αν πάρουμε υπόψη μας όμως, τον χαρακτήρα του χθεσινού παιχνιδιού και τις ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες κάτω υπό τις οποίες έγινε (που παρεμπιπτόντως καμιά εγγύηση δεν υπάρχει ότι δεν θα είναι ίδιες ή παρόμοιες και την ερχόμενη Πέμπτη) η λογική λέει πως υπάρχουν ακόμα μέρες και περιθώρια για να εμφανιστεί πολύ καλύτερος και ανταγωνιστικός.

Το θέμα όμως, που επίσης πρέπει να το πάρουμε απόφαση και είναι δεδομένο, είναι πως ο Παναθηναϊκός από πλευράς προσώπων και δυνατοτήτων επιλογών του προπονητή σε πρόσωπα και συστήματα, δεν πρόκειται να αλλάξει στο παραμικρό μέχρι την Πέμπτη.

Με αυτούς που είδαμε και με τον τρόπο που τους είδαμε να παίζουν θα πάει ο Παναθηναϊκός στον πρώτο προκριματικό.

Και σ' αυτό πάνω, υπάρχουν μερικές επισημάνσεις.

Η πρώτη αφορά την παρουσία του Μαξίμοβιτς.
Ο Σέρβος φάνηκε ότι ήρθε και κούμπωσε ακριβώς στην θέση και με τον τρόπο που έπαιζε όλα τα προηγούμενα χρόνια ο Πέρεθ στον Παναθηναϊκό.
Πολύ κοντά στα στόπερ δηλαδή και με κύριο χαρακτηριστικό του τις σωστές και ήρεμες πάσες αλλά... κοντά και πλάγια και τις καλές τοποθετήσεις στον χώρο όταν ο αντίπαλος επιχειρεί να επιτεθεί.

Από κει και πέρα και επειδή τα άλλα τα έχουμε ξαναδεί και τα ξέρουμε.

Με Μαντσίνι και Τζούρισιτς στα πλάγια, ο Παναθηναϊκός ακόμα και αν δεν το θέλει, ουσιαστικά θα παίζει χωρίς άκρα -κυρίως από την πλευρά που θα παίζει ο Τζούρισιτς καθώς ο Μαντσίνι μοιάζει πιο... πειθαρχημένος στο ρόλο του πλάγιου επιθετικού.

Και οι δυο τους αυθόρμητα τις περισσότερες φορές λόγω των χαρακτηριστικών τους, αλλά και επειδή έτσι τους  αρέσει -κυρίως ο Τζούρισιτς, στις περισσότερες προσπάθειές τους συγκλίνουν προς τον άξονα, εκεί δηλαδή που κινείται ο Μπακασέτας με αποτέλεσμα κάποιες στιγμές ο Παναθηναϊκός να παίζει με ένα ιδιόρρυθμο σχήμα με... τρία οχτάρια ή δεκάρια αν θέλετε και με τα πλάγια να είναι αποκλειστική ευθύνη των... πλάγιων μπακ για να εκδηλώσουν εκεί προσπάθειες.

Εκεί φυσικά κάτι κερδίζεις, (λίγα τις περισσότερες φορές βέβαια αφού συχνά-πυκνά μπερδεύονται μεταξύ τους και οι τρεις) όπως μπόλικη ποιότητα και υπεροπλία στον άξονα και κυρίως έξω από την περιοχή του αντιπαλου.

Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε και το γκολ του Παναθηναϊκού Χθες στο οποίο Τζούρισιτς και Μαντσίνι λειτούργησαν σαν δυο δεκαρια στον ίδιο ακριβώς χώρο με τον ένα δημιουργό και τον άλλο εκτελεστή.

Κάτι χάνεις όμως επίσης με αυτή την ιστορία, καθώς τα μπακ σου είναι τις περισσότερες φορές εντελώς εκτεθειμένα και χωρίς βοήθειες από μπροστά, ενώ από κάποιο σημείο και μετά και ειδικά αν ο αντίπαλος πάρει χαμπάρι την ανορθογραφια σου, του είναι πιο εύκολο να σε μπλοκάρει στον άξονα, χωρίς να κινδυνεύει ιδιαίτερα από τα πλάγια.

Αυτό αν ο Παναθηναϊκός δεν πάρει εξτρέμ και που δεν θα πάρει μέχρι την Πέμπτη, δεν λύνεται, πολύ περισσότερο που ο Αλόνσο μοιάζει ήδη να θεωρεί τους Αϊτόρ και Λημνιό αποκλειστικά και μόνο σαν εναλλακτικές λύσεις και για.. λίγο.

Τέλος μια ακόμα παρατήρηση.

Ο Παναθηναϊκός είναι δεδομένο ότι θα πάει την Πέμπτη με την Μπότεφ, ουσιαστικά και πρακτικά με ένα μόνο καθαρόαιμο φορ στην διάθεσή του τον Γιερεμέγιεφ.

Ο Γιερεμέγιεφ λοιπόν που την ποιότητά του και την ευχέρεια στο σκοράρισμα την ξέρουμε και δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση ή... δοκιμή, στα μέχρι τώρα φιλικά έχει δείξει ότι ακόμα δεν έχει προσαρμοστεί στο ρόλο του "βασικού από την αρχή και αναντικατάστατου" και ακόμα παίζει σαν να "μπήκε αλλαγή" και αντί να συμμετέχει ολοκληρωτικά στο παιχνίδι, μοιάζει να περιμένει απλά την ευκαιρία και την στιγμή να κάνει την προσπάθεια για να σκοράρει.

Σ' αυτό ίσως να χρειάζεται και μια επιπλέον σύσταση στους συμπαίκτες του και ειδικά στα χαφ και τους πλάγιους, να τον αντιμετωπίζουν και αυτοί πια σαν βασικό και περνάνε όσο γίνεται την μπάλα από' αυτόν και... προς αυτόν, στην οργάνωση των μεσοεπιθετικών προσπαθειών τους.