Πριν πούμε οτιδήποτε, να ξεκινήσουμε από κάτι βασικό που απ' ότι φαίνεται φάνηκε σε όλους φυσιολογικό και ανάξιο αρνητικής αναφοράς ή κριτικής.

Αλλά που και αυτό, η απουσία δηλαδή αρνητικής αναφοράς ή κριτικής, είναι ενδεικτικό του κλίματος και της νοοτροπίας που επικρατεί στον Παναθηναϊκό στις τάξεις του "μέσου οπαδού" και που εξηγεί πάρα πολλά με βασικότερο την ευκολία με την οποία το συγκεκριμένο κοινό αποδέχεται το πολύχρονο σανό που διανέμεται δωρεάν και σε αφθονία.

Η ανθρωποφαγία λοιπόν, δεν είναι ένα σπορ καινούργιο στον Παναθηναϊκό.

Κρατάει χρόνια και μάλιστα πολλά χρόνια αυτή η κολόνια και οι παλιότεροι έχουν ζήσει τεράστιες στιγμές ανθρωποφαγίας ακόμα και απέναντι σε μορφές και είδωλα αυτής της ομάδας.

Αλλά το να ακούγεται ομαδική γιούχα σε βάρος ενός παίκτη από το πρώτο κιόλας επίσημο παιχνίδι, το οποίο μάλιστα εκείνη την στιγμή είναι και νικηφόρο για την ομάδα, είναι κάτι που δεν το συναντάς και τόσο συχνά.

Ακόμα και στον... Παναθηναϊκό.

Και για να έχουμε καλό ρώτημα.

Ποιον γιουχάρετε ρε μάγκες;

Και γιατί τον γιουχάρετε;

Γιατί έκανε ένα λάθος;

Ή γιατί το λάθος που έκανε κόστισε ενώ τα άλλα λάθη δεν κόστισαν;

Σοβαρά τώρα;

Επειδή έκανε... λάθος;

Άμα γιουχάρατε όποιον έκανε λάθος στο συγκεκριμένο παιχνίδι ένα μόνιμο "ουουουουου" θα ακουγόταν στο ΟΑΚΑ και τίποτα άλλο.

Κι όχι πως το ΟΑΚΑ δεν είναι μαθημένο στον συγκεκριμένο ήχο με τον Παναθηναϊκό γηπεδούχο εδώ και πάνω από είκοσι χρόνια, αλλά έλεος πια.

Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να παίζει σε τέτοιες συνθήκες.

Και για να καταλάβετε και λίγο τι ακριβώς κάνετε όλοι εσείς, ένα θα σας πω.

Θα σας άρεσε στην δουλειά σας να έρθει ένα τσούρμο τύποι και να σας αποδοκιμάζουν αν κάτι δεν το κάνετε καλά μπροστά στον εργοδότη σας και κυρίως μπροστά στους "πελάτες" σας;

Δηλαδή τι ακριβώς κάνατε;

Μήπως δηλαδή εσείς είστε πιο Παναθηναϊκοί από τους υπόλοιπους;

Μήπως εσείς στεναχωρηθήκατε και θυμώσατε πιο πολύ από τους άλλους;

Πιο πολύ από τον ίδιο τον Βιλένα, ή τον Αλόνσο και τους υπόλοιπους στον πάγκο που ευτυχώς επιχείρησαν να σώσουν την παρτίδα και χειροκροτούσαν όρθιοι όλοι τον Βιλένα στην αλλαγή;

Αλλά ξέρετε κάτι για να περάσουμε και στο αγωνιστικό κομμάτι της ιστορίας;

Έτσι σας... έμαθαν χρόνια τώρα.

Να μην βλέπετε την ουσία, να μην βλέπετε το σύνολο, να μην βλέπετε καν τι... βλέπετε μπροστά σας, αλλά ενστικτωδώς να αναζητάτε πάντα μια δικαιολογία και έναν ένοχο για οτιδήποτε δεν πάει καλά.

Άλλωστε ακριβώς ίδια με την δικιά σας αντίδραση, ήταν και ανάγνωση του παιχνιδιού και του τελικού αποτελέσματος από το σύνολο σχεδόν του ρεπορτάζ σήμερα.

Ο Παναθηναϊκός ήταν εξαιρετικός, αλλά το λάθος του Βιλένα του κόστισε ένα σκορ πρόκρισης.

Ναι έτσι είναι.

Τα λάθη των άλλων που μας επιτρέπουν να βάζουμε γκολ από του πουθενά, είναι αποτέλεσμα της δικής μας πίεσης και του φοβερού παιχνιδιού που κάνουμε, ενώ τα λάθη τα δικά μας είναι απλά... λάθη που επιτρέπουν στον αντίπαλο πάντα.. κόντρα στην ροή του αγώνα, να μας βάζει γκολ.

Μιλάμε για μια ανάγνωση εντελώς ετσιθελική, τραβηγμένη από τα μαλλιά και προσαρμοσμένη στις επιθυμίες ή ακόμα και στο ξεγέλασμα αυτού στον οποίο απευθυνόμαστε με καμιά απολύτως σχέση με την πραγματικότητα.

Η οποία πραγματικότητα είναι απλή και λογική σε μεγάλο βαθμό για την εποχή.

Ο Παναθηναϊκός ήταν καλός για τα δεδομένα της εποχής, δεν μπόρεσε να βγάλει τις πολλές φάσεις που θα περίμενε κάποιος με δεδομένο τον αντίπαλο και κυρίως την ευνοϊκή γι αυτόν διαμόρφωση του σκορ σχετικά εύκολα και χωρίς τις πολλές φάσεις υπέρ του, αλλά και η Μπότεφ για τα δεδομένα των αντιπάλων που περίμενες στον συγκεκριμένο πρώτο προκριματικό ήταν πολύ καλύτερη του αναμενόμενου και κυρίως με πάνω από τρεις τέσσερις ποδοσφαιριστές που έδειχναν όντως ικανοί ανά πάσα στιγμή και από το πουθενά να σου κάνουν ζημιά.

Κι αν αυτό δεν το καταλάβει ο Παναθηναϊκός και μείνει απλά στην... μετάδοση του αγώνα που νόμιζες ότι έχει ισοπεδώσει τους πάντες και τα πάντα, ήταν σχεδόν αλάνθαστος και απλά η Μπότεφ... τυχερή και σε όσα διαβάζουν και ακούσουν από σήμερα για το παιχνίδι, τότε θα βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις στην ρεβάνς.

Και το ξαναλέω.

Η Μπότεφ ήταν καλή, είναι επικίνδυνη, μπορεί να πιάσει δεκάλεπτα που θα σε βγάλουν νοκ-άουτ για πλάκα και ο Παναθηναϊκός ταυτόχρονα ναι μεν ήταν καλός για την εποχή, αλλά όχι τόσο εμφατικά καλύτερος των Βούλγαρων που να μπορείς να πεις ότι πάει χωρίς άγχος στην ρεβάνς και απλά το μόνο που θα έχει να κάνει εκεί είναι να μην παίξει ο... Βιλένα και να μην κάνουν λάθη αυτοί που θα παίξουν.

Από κει και πέρα το ότι ο Παναθηναϊκός με το πέρασμα του χρόνου και ειδικά όταν ολοκληρωθούν οι μεταγραφές θα είναι σαφέστατα πιο αξιόμαχος, είναι προφανές.

Αλλά στο Πλόβντιβ θα πάει όπως είναι τώρα με μοναδικές ίσως νέες παρουσίες τον Τσέριν στο κέντρο λογικά και τον Τετέ μπροστά στα πλάγια που σίγουρα θα αλλάξουν σχετικά τις ισορροπίες υπέρ του Παναθηναϊκού αλλά δεν ξέρω πόσο θα τις αλλάξουν και αν αυτό θα είναι αρκετό για να σιγουρέψει το προβάδισμα πρόκρισης που πήρε με το 2-1 στο ΟΑΚΑ.