Για όλα φταίει, τρόπος του λέγειν ο Κάρλος Γκαρντέλ. Ο μεγαλύτερος ερμηνευτής τάνγκο (στα ισπανικά, τανγκό, στα γαλλικά) της Ιστορίας, συμπωματικά ο κατεξοχήν χορός της ζήλειας και του μίσους. Γιατί άφησε μωρό την Τουλούζ για το Μπουένος Άιρες όπου μεγαλούργησε και δοξάστηκε. Και όπου ακόμη μυθοποιείται, 89 χρόνια μετά τον θάνατό του, σε ηλικία μόλις 44 ετών, σε αεροπορική τραγωδία στην Κολομβία.

 

 Αυτό, οι Γάλλοι δεν του το συγχώρησαν ποτέ. Όπως και οι Αργεντινοί, το γεγονός ότι τον προ προηγούμενο αιώνα, η Γαλλία έγινε, μετά την Ισπανία και την Ιταλία η τρίτη χώρα που έστειλε στο Μπουένος Άιρες τον μεγαλύτερο αριθμό μεταναστών. Μάλιστα επιβάλλοντας είτε τις γαστρονομικές, είτε τις αρχιτεκτονικές της συνήθειες, την Beaux-Arts ή την Arts-Nouvueau που ακόμη και σήμερα διακοσμεί, χαρακτηριστικά τα περισσότερα κτήρια της πρωτεύουσας. Μετά μπήκαν στη μέση οι μπάλες, η στρογγυλή του ποδοσφαίρου και του βόλεϊ, αλλά και η οβάλ του ράγκμπι και το γλυκό, που λέμε, έδεσε.

 Η πρώτη αθλητική ρήξη χρονολογείται το ’78 όταν η Αργεντινή απέκλεισε στο «Μονουμεντάλ» τη Γαλλία του Πλατινί από το «Μουντιάλ των Συνταγματαρχών» με αμφισβητούμενο, έως πολύ γενναιόδωρο πέναλτι του Ελβετού διαιτητή Ντουμπάκ. Μετά ακολούθησαν οι περιπτώσεις των Τρεζεγκέ και Ιγκουαϊν που λίγο έλειψε να προκαλέσουν διπλωματικό επεισόδιο. Ο Νταβίντ, γιος Αργεντινών, γεννήθηκε στη Ρουέν, μετά μεγάλωσε στο Μπουένος Άιρες, αλλά τελικά επέλεξε την εθνική Γαλλίας. Ενώ ο Γκονσάλο, επίσης γεννήθηκε στη Γαλλία (Μπρεστ), αλλά το 2006 απέρριψε πρόταση του τότε Γάλλου ομοσπονδιακού τεχνικού, Ρεϊμόν Ντομενέκ επιλέγοντας την εθνική Αργεντινή.

 Μια και τον αναφέραμε, τον Ντομενέκ κάποια στιγμή έριξε κι άλλο λάδι στη φωτιά όταν, ως προπονητής της Ναντ (με την κλασική, απαθέστατη φάτσα για… σφαλιάρες) απάντησε σ’ ερώτηση για τον ποιον παίκτη θα ήθελε στην ομάδα του. «Τον Μαραντόνα, αλλά δυστυχώς πέθανε…» κι ακολούθησε ένα σαρκαστικό- ειρωνικό γελάκι. Προσπάθησε να παρέμβει, αλλά τα έκανε χειρότερα ο πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν: «Το ποδόσφαιρο κάποτε είχε έναν βασιλιά, τον Πελέ. Τώρα έχει έναν θεό, τον Ντιέγκο». Που για τους Αργεντινούς ισοδυναμεί, το λιγότερο με ύβρη.

 Γενικά, στην ποδοσφαιρική τους ύπαρξη Αργεντινή και Γαλλία δεν έχουν συναντηθεί πολλές φορές, όλες κι όλες 12, αλλά προηγείται με σαρωτικό τρόπο η Albiceleste με 6 νίκες, 3 ήττες, 3 ισοπαλίες. Τη μεγαλύτερή της στιγμή τη βίωσε το ’22, στον τελικό του Μουντιάλ όπου και στέφθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Με αφορμή τον θρίαμβο του Κατάρ, όπου οι τότε συμπαίκτες στην Παρί Σεν Ζερμέν, Μέσι και Εμπαπέ, μετά βίας χαιρετήθηκαν, οι Αργεντινοί υπό την καθοδήγηση του Έντσο Φερνάντεζ εφεύραν και αυτοσχεδίασαν έναν πολύ περίεργο στίχο- τραγουδάκι για να πανηγυρίσουν την πρόσφατη κατάκτηση του Copa America.

 Ένα ρεφρέν ιδιαίτερα προσβλητικό για τους Γάλλους, ένα ρατσιστικό, έως ομοφοβικό παραλήρημα με αναφορά στις μακρινές, αφρικανικές καταγωγές των περισσοτέρων Γάλλων διεθνών, αλλά και μία μπηχτή για τη σχέση που διατηρούσε ο Κιλιάν Εμπαπέ με το γνωστό, transgender μοντέλο, Ινές Ραού. Στο ράγκμπι η γαλλική παντοδυναμία είναι καθολική, με 36 νίκες, 14 ήττες, 1 ισοπαλία σε 51 συναντήσεις, όλες τους με πολύ ξύλο και αίμα. Ενώ πέρυσι, στο κλειστό της Ορλεάνης η Αργεντινή κατέκτησε το Nations League του βόλεϊ όχι απλά συντρίβοντας τη διοργανώτρια Γαλλία, αλλά πανηγυρίζοντας τον τίτλο με χιλιάδες φανέλες του Μέσι. Ευτυχώς που παρενέβη η αστυνομία, γιατί τα πράγματα θα είχαν πάρει άλλη τροπή.

 

 Τα κερασάκι στην τούρτα των, μεταξύ τους ιδιαίτερα τεταμένων σχέσεων ήταν την περασμένη Πέμπτη, στο Σεντ Ετιέν όπου η Αργεντινή ηττήθηκε (1-2) στην πρεμιέρα του ολυμπιακού, ποδοσφαιρικού τουρνουά από το Μαρόκο. Ύστερα από ένα παιχνίδι που διήρκησε σχεδόν 4 ώρες, με το γκολ της ισοφάρισης των Αργεντινών, από τον Κριστιάν Μεντίνα, στο 16ο, από τα 15 λεπτά καθυστέρησης (!) που είχε κρατήσει ο Σουηδός διαιτητής Νίμπεργκ. Ο οποίος ζήτησε την παρέμβαση του Var, οι Αργεντινοί εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο, ο αγώνας διεκόπη και όταν ξανάρχισε, δύο ώρες αργότερα το γκολ του Μεντίνα ακυρώθηκε ως οφσάιντ.

 Η Αργεντινή έστειλε αμέσως έγγραφη διαμαρτυρία στη Fifa επικαλούμενη… γαλλικό χεράκι των διοργανωτών, πίσω από την ήττα και την αλλοίωση του αποτελέσματος. Μέχρι στιγμής, η Fifa δεν έχει ακόμη πάρει επίσημη θέση, προφανώς γιατί είναι ακόμη απασχολημένη με την καταγγελία των Γάλλων για το ρατσιστικό- ομοφοβικό παραλήρημα, των Αργεντινών που είχε ακολουθήσει το Copa America…                 

Τάνγκο Κάρλος Γκαρντέλ Παρίσι 2024 Αργεντινή Μαρόκο