Η εξήγηση για την ήττα του ΠΑΟΚ… δεν τελειώνει στα δυο δοκάρια

Η αλήθεια είναι πως ελάχιστες φορές ασχολούμαι με την προϊστορία αλλά αυτό που συμβαίνει είναι σπάνιο. Είναι η τέταρτη συνεχόμενη φορά την τελευταία πενταετία που όταν ο ΠΑΟΚ παίζει μετά από ευρωπαϊκό ματς απέναντι στον Αρη χάνει και μάλιστα με το ίδιο σκορ δηλαδή με 0-1. Συνέβη μετά από ματς με την Σλόβαν Μπρατισλάβας, την Γρανάδα, την Ντιναμό Ζάγκρεμπ και τώρα μετά από το ματς με την Γαλατά. «Το έβλεπες; Το έπαιξες» θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς. Η ιστορία πάντως γράφτηκε και επαναλαμβάνω τέταρτη νίκη για τον Αρη και με το ίδιο σκορ. Οποιος θέλει να σταθεί στα δυο δοκάρια και κυρίως στο δεύτερο δηλαδή αυτό του Μπάμπα, για να δικαιολογήσει την ήττα του ΠΑΟΚ νομίζω πως θα κάνει λάθος αφού αυτές οι δυο φάσεις δεν ήταν οι μοναδικές ευκαιρίες που θα μπορούσε να σκοράρει. Είχε και άλλες, δεν το έκανε και τιμωρήθηκε. Και δεν τιμωρήθηκε από ένα τυχερό γκολ αλλά από ένα πανέμορφο που αν το έβαζε παίκτης του ΠΑΟΚ τώρα οι φίλοι του θα είχαν την απαίτηση να ψηφιστεί ως το καλύτερο της αγωνιστικής και από τους αντιπάλους. Ο Άρης λοιπόν είχε αυτό που δεν είχε ο ΠΑΟΚ. Σκόραρε έστω και στην πρώτη του καθαρή φάση. Ο ΠΑΟΚ κυρίως στο πρώτο μέρος σπατάλησε πάρα πολλές, δεν σκόραρε και το πλήρωσε.

Η αλήθεια είναι πως από χθες το βράδι είχα την πληροφορία πως θα παίξει ο Μπακαγιόκο βασικός. Ηταν ένα ρίσκο αφού είχε μόλις 46’ με την ασπρόμαυρη φανέλα και με αυτά τα λεπτά ήρθε να παίξει απέναντι σε πολύ καλούς μέσους. Παραδόξως αυτό δεν ήταν το χάντικαπ του ΠΑΟΚ στο πρώτο μέρος που πολύ καλύτερος ήταν από τον αντίπαλο του, φάσεις δημιούργησε, πίεσε αλλά ΔΕΝ σκόραρε. Και όταν δεν σκοράρεις, αρχίζεις να παίζεις με τη φωτιά αφού γνωρίζεις πως αργά ή γρήγορα θα έρθει έστω και αυτή η μοναδική φάση από τον αντίπαλο. Που ευτύχησε να την κάνει ένας ποιοτικός παίκτης που αιφνιδίασε ακόμη και τον Κοτάρσκι.

Δεν θα αρχίσω το «αν έπαιζε ο Κόλεϊ» και τα συναφή αφού όταν γνωρίζεις πως θα έχεις μια γεμάτη σεζόν, πρέπει να προσαρμοστείς στα δεδομένα και να έχεις έτοιμους όλους τους παίκτες σου.

Το ζητούμενο είναι να παίρνεις πράγματα από τις αλλαγές σου και ειδικά όταν στραβώνει ένα ματς. Εκτός του Καμαρά που μέσα από την παρουσία του στο διάστημα που αγωνίστηκε έδειξε την ποιότητα του κανείς άλλος από τους παίκτες που μπήκαν δεν βοήθησε. Ο Ντεσπόντοφ κατέστρεφε, ο Τσάλοφ δεν μπορούσε να κάνει έστω ένα καλό κοντρόλ σε όσες (έστω και λίγες) φάσεις τροφοδοτήθηκε ενώ και ο Οζντόεφ έδειχνε χαμένος. Και όταν ο χρόνος μειώνεται και ο αντίπαλος έχει την αυτοπεποίθηση, χρειάζεται καθαρό μυαλό που ο Δικέφαλος δεν είχε. Αλλωστε έπρεπε να περάσουν σχεδόν 20 λεπτά από το γκολ του Αρη για να δω καθαρή ευκαιρία από τους ασπρόμαυρους.

Η αλήθεια είναι πως αυτή η ήττα ήρθε νωρίς για τον ΠΑΟΚ αλλά δεν ήταν η πρώτη από τον συγκεκριμένο αντίπαλο. Και πέρσι τον κέρδισε, αναγκάζοντας μάλιστα την επομένη του αγώνα τους οπαδούς του να κάνουν μια επίσκεψη στη Νέα Μεσημβρία αλλά είδαμε τελικώς πώς τέλειωσε η σεζόν και πώς πήρε ο ΠΑΟΚ το Πρωτάθλημα.

Απλά η συγκεκριμένη ήττα δίνει την ευκαιρία να αναδειχθεί το πρόβλημα όταν ο ΠΑΟΚ αναγκάζεται να παίξει ένα δύσκολο ματς λίγες μέρες μετά από μια ευρωπαϊκή βραδιά και μια υπερπροσπάθεια. Και δεν ξέρω πόσο τολμηρό θα ήταν για παράδειγμα για τον Λουτσέσκου να ρίξει στο ματς τον Σορετίρε τη στιγμή που ο αντίπαλος προπονητής για παράδειγμα έχει έναν Ντιαντί που αλωνίζει την πλευρά του και προφανώς δεν ήταν ο μόνος καλός παίκτης. Αλλά ξέρω πως μετά την απομάκρυνση από το ταμείο κανένα λάθος δεν αναγνωρίζεται και το ζητούμενο για τον ΠΑΟΚ είναι να κερδίσει την Πέμπτη την Στεάουα και για λόγους ουσίας και ψυχολογίας και φυσικά τον Λεβαδειακό για να πάει με μια ηρεμία στην διακοπή που θα του φανεί χρήσιμη από κάθε άποψη.