Δεν είναι σύμπτωση αυτό που συμβαίνει στον ΠΑΟΚ - Καμπανάκι για το… 43!

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και ο ΠΑΟΚ μετά από τρεις διαδοχικές εμφανίσεις που απώλεσε αρκετές ευκαιρίες προκειμένου να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω, αδυνάτισε να εξασφαλίσει ακόμη και το μίνιμουμ των προσπαθειών του, «βραχυκυκλώθηκε» στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, ολοκλήρωσε αγώνες με σημαντικό αριθμό xGoals και ευκαιρίες που όμως τον κράτησαν στο μηδέν, διάγει την πρώτη του δύσκολη περίοδο ψάχνοντας λύσεις σε σκοράρισμα και άμυνα. Μετά τις ήττες που γνώρισε σε Ευρώπη και Ελλάδα με Γαλατασαράι και Άρη, το φινάλε των οποίων άφησε απογοήτευση και στο ίδιο έργο θεατής με Στεάουα, ο Δικέφαλος καλείται να βρει λύση σε προβλήματα που αντικρίζει εκ νέου μπροστά του. 

Γενικώς, η προσπάθεια ήταν εκεί αλλά το μυαλό όχι εξ ου και οι 43 τελικές των ασπρόμαυρων στις συναντήσεις με Άρη-Στεάουα Βουκουρεστίου που φανερώνουν μεν την ευχέρεια δημιουργίας με τη μπάλα στα πόδια χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα και την αμυντική ανισορροπία που ηχεί καμπανάκια στους Θεσσαλονικείς. Κατάσταση που μετριάζει τις εμφανίσεις κυριαρχίας που καταθέτουν, τοποθετώντας τους σε ένα καθεστώς αναζήτησης αιτιών-λύσεων ενόψει συνέχειας. Ομοίως και με το ρουμανικό κλαμπ, ο ΠΑΟΚ πήγε σε ένα παιχνίδι κατοχής μπάλας, επιβολής ρυθμού, ωστόσο, δέχθηκε εκ νέου γκολ κόντρα στη ροή από αμυντική ολιγωρία κυνηγώντας το σκορ και σπαταλώντας κλασικές ευκαιρίες.  

Θέματα που την περσινή σεζόν καλύφθηκαν εκ των έσω σε άμυνα και επίθεση, με τον Κωνσταντίνο Κουλιεράκη να αναλαμβάνει τα ηνία της αμυντικής γραμμής κατόπιν της αποχώρησης του Ίνγκι Ίνγκασον που αποτέλεσε κερδισμένο όπως αποδείχθηκε «στοίχημα» καθώς επίσης και την αξιοσημείωτη παραγωγικότητα των μεσοεπιθετικών του και κυρίως τη στήριξη του Δικεφάλου στα ατομικά χαρακτηριστικά των παικτών πίσω από τον φορ, ορίζοντας εν πολλοίς και εκείνα του παιχνιδιού του. Στο παρόν απαγορεύεται να επαναπαυθεί στην ευκολία με την οποία ορισμένοι από τους εξτρέμ του (σ.σ κυρίως Αντρίγια Ζίβκοβιτς, Κίριλ Ντεσπόντοφ, Τάισον, Κωνσταντέλιας) είχαν την ικανότητα συχνότερης «επαφής» με τα δίχτυα την περίοδο που στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδας καθώς κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί τα περσινά νούμερα.  

Μία λανθασμένη μονομαχία του Γιάννη Μιχαηλίδη σε κατάσταση ενός εναντίον ενός κόντρα στη Στεάουα Βουκουρεστίου που της εξασφάλισε το θετικό αποτέλεσμα στην Τούμπα, έθεσε στο επίκεντρο αμυντικά ζητήματα που οφείλουν να ενεργοποιήσουν τον ΠΑΟΚ στην άμυνα μετά από ακόμη μία αποχώρηση και τον δυναμισμό που του λείπει σε αντίστοιχες φάσεις. Όλα τα παραπάνω σε συνάρτηση με το πώς θα ανταποκριθούν προσεχώς και οι Ομάρ Κόλεϊ-Τιεμουέ Μπακαγιόκο (σ.σ συμπεριλαμβανομένων και των φορ του), με τον δεύτερο να καλείται να μπει στα παπούτσια του Σουαλιό Μεϊτέ δεδομένου πως αποτέλεσε σημαντικό γρανάζι στην επιθετική ανάπτυξη της ομάδας. 

Αυτό που κρατάει ο ΠΑΟΚ εντοπίζεται στην πρώτη ύλη που διαθέτει, στην ικανότητά του να δημιουργεί φάσεις και προϋποθέσεις σε περίοδο που τα βαριά χαρτιά του δεν έχουν αγγίξει τα γνωστά επίπεδα απόδοσης και ο βαθμός ετοιμότητας του Σεπτεμβρίου δεν ανταποκρίνεται πλήρως στην ομάδα. «Έχουμε κι εμείς μερίδιο της ευθύνης, δεν θέλω να μπαίνω σε πολλές συζητήσεις και αναλύσεις. Από την άλλη, η ποδοσφαιρική μου εμπειρία μου λέει ότι υπάρχουν περίοδοι που ό,τι και να κάνεις, δεν τα καταφέρνεις. Δεν βγαίνει. Οποιοδήποτε λάθος, το πληρώνεις με γκολ. Έτσι έγινε, το ματς με την Στεάουα, μοιάζει με αυτό με τον Άρη. Τουλάχιστον ένα 1-1 στο τελευταίο 10λεπτο θα μας έδινε την ευκαιρία να έχουμε άλλη μια ηρεμία. Η πίεση στους παίκτες αυξάνεται όσο ο χρόνος μετρά αντίστροφα και ο κίνδυνος αστοχίας είναι ακόμη μεγαλύτερος», επισήμανε χαρακτηριστικά ο Ράζβαν Λουτσέσκου που δίνει το σύνθημα ενόψει συνέχειας, ο οποίος όπως έχει αποθεoθεί, έτσι έχει χρεωθεί εμμονές και λάθη.