Ο Γκιόργκι Κοτσορασβίλι ήταν ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές στο ποδοσφαιρικό παραμύθι που έζησαν οι Γεωργιανοί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γερμανίας. Μια επιτυχία που αναγνωρίστηκε και με το μέγιστο μετάλλιο τιμής από την προεδρία του Γεωργιανού κράτους.

Πρόκειται για μία χαφάρα (ας μου επιτραπεί η έκφραση) που κατάπιε χιλιόμετρα σε άμυνα και επίθεση για να μπορέσει η ομάδα του να επιτεθεί. Αποτελεσματικός, διορατικός και μέσα στους 3-4 που έδειξε και πνευματικά έτοιμος για μία υπέρβαση. Ένα παλληκάρι, ένας ποδοσφαιρικός κουταλιανός που μάσαγε σίδερα... από άλλες εποχές.

Κι όμως αν δει κάποιος την καριέρα του θα πει πως οι πρόσφατες του εμφανίσεις είναι σχεδόν ένα θαύμα. Η Σαμπουρτάλο της πατρίδας του, τον έστειλε στα 17 του δανεικό στην Περαλάδα της 5ης ισπανικής κατηγορίας. Ομάδα που εδρεύει σε ένα χωριό της Τζιρόνα, που βρίσκεται πολύ κοντά στην Ανδόρα, τα σύνορα με τη Γαλλία αλλά παράλληλα και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Εκεί κατέγραψε λιγότερες από 30 συμμετοχές σε δύο σεζόν και συνέχισε τη σταδιοδρομία του στη 2η ομάδα της Λεβάντε, το 2019. Από τότε τόσο πολύ πίστευε στις δυνατότητες του. Αγωνίστηκε εκεί για μια τριετία και δόθηκε δανεικός στην Καστεγιόν, που ήταν ομάδα της Σεγούντα, αλλά επίσης εδρεύει στην Καστεγιόν Ντε Λα Πλάνα του αυτόνομου καντονίου της Βαλένθια. Λογικά εκεί μυρίστηκαν... άρωμα εξέλιξης, με τις 40 συμμετοχές που έγραψε. Ως εκ τούτου τα πάντα είχαν πάρει τον δρόμο τους με την Λεβάντε την επόμενη χρονιά να του δίνει φανέλα βασικού με τον Κότσο να διάγει σούπερ σεζόν με 34 εμφανίσεις και 4 γκολ.

Στόχος πλέον η άνοδος στην Πριμέρα, μετά από δύο χρόνια απουσίας για τους βάτραχους της Βαλένθια.