H Εθνική Ελλάδας κέρδισε (για δεύτερη φορά) και την Ιρλανδία, είναι η μοναδική στην διοργάνωση του Nations League που έχει 12 βαθμούς, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έκανε το 4/4 στο ξεκίνημα του στο γαλανόλευκο πάγκο (κάτι που δεν είχαν καταφέρει ούτε οι Ρεχαγκελ, Σάντος, Παναγούλιας, μόνο ο Κώστας Πολυχρονίου πριν από 30 χρόνια) και το σημαντικότερο, οι Έλληνες – ο απλός κόσμος -έγιναν ξανά οπαδοί αυτής της ομάδας και κάπως έτσι πάμε για δεύτερο κολλητό σολντ άουτ, αυτή την φορά στο (αχανές σε σχέση με το “Καραϊσκάκης”) ΟΑΚΑ κόντρα στα “τρία λιοντάρια” της Αγγλίας!

Η επίδραση από το “Έπος του Γουέμπλεϊ” ήταν εμφανέστατη στην απόδοση των διεθνών μας αλλά κι από τον ... αέρα που είχαν/έβγαζαν ενώ εκτός από τον... Μπάλντοκ είχαν χθες κι ένα ακόμη έξτρα κίνητρο, να ικανοποιήσουν/ ευχαριστήσουν/αποζημιώσουν τον κόσμο που μετά από πάρα πολλά χρόνια ξαναγέμισε ένα γήπεδο για χάρη της γαλανόλευκης. Μάλιστα το κοινό του Καραϊσκάκης θύμιζε το κοινό μεγάλης ελληνικής ομάδας που παίζει ευρωπαϊκό αγώνα. Δηλαδή χειροκρότημα και μπιζάρισμα ακόμη και σε απλές φάσεις...

Η Εθνική μας ήταν μεθοδική και κυρίως όλοι έδωσαν ξανά ό,τι είχαν, οπότε είχε πάλι πολλούς διακριθέντες. Κάποιοι βέβαια δεν άντεξαν μέχρι τέλους αλλά ακόμη και έτσι υπήρχε καθαρό μυαλό και ένας προπονητής με σωστές παρεμβάσεις. Αν το σκορ δεν άνοιξε απο το πρώτο ημίχρονο ήταν γιατί ο Ιρλανδός τερματοφύλακας Κέλεχερ (τον ήθελε πολύ στην Νότιγχαμ ο Μαρινάκης) ήταν άψογος κι ας έκανε στο τέλος το λάθος που έφερε το 2-0.

Οι παίκτες της Εθνικής Ελλάδας πανηγυρίζουν
InTime / ΜΠΙΡΝΤΑΧΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Η Εθνική Ελλάδας κάνει μια νέα αρχή, για να επιστρέψει στις μεγάλες διοργανώσεις και να ξαναγίνει μια ομάδα που σέβεται κι αναγνωρίζει όλη η υφήλιος, όπως επί Σάντος και Ρεχάγκελ. Ο πρώτος θρίαμβος αυτής της ομάδας ήρθε στο Γουέμπλει αλλά η πρώτη της κατάκτηση ήταν ότι γέμισε χθες το Καραϊσκάκη για πάρτη τους και ο κόσμος στάθηκε στο πλευρό τους σαν να ήταν η συλλογική ομάδα τους. Δηλαδή σαν οπαδοί της γαλανόλευκης και όχι απλοί φίλαθλοι!!

Σίγουρα ο άδικος θάνατος του Τζορτζ Μπάλντοκ έδωσε την ευκαιρία για μια νέα αρχή που περιμένουμε χρόνια αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Έχουμε ένα γκρουπ με ισχυρή καθοδήγηση από τον πάγκο, ιεραρχία και σεβασμό... 'Έχουμε ρόστερ με πολύ ταλέντο & τεχνικές ικανότητες... Έχουμε ξεκάθαρο σχήμα αλλά και πλάνο παιχνιδιού... Έχουμε παίκτες που δεν κάνουν αγγαρεία και δεν πάνε μόνο με “ψυχή, φιλότιμο και... φουστανέλες”, όπως και αποδυτήρια ενωμένα με υψηλότατο team spirit! Και επειδή αυτή η γαλανόλευκη ήταν και συνεχίζει να είναι μια σπουδαία παρέα, θα συνεχίζει να παίζει για τον Μπάλντοκ αλλά και με αυτόν σαν 12ο παίκτη!!!!

Καλή η... “ψυχή”, καλό το ... “φιλότιμο”, καλό το... “αέρααα και τους φάγαμε” όπως και τα υπόλοιπα φοκλόρ αλλά κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουμε και για το πλούσιο ταλέντο που υπάρχει σε αυτή την γαλανόλευκη. Αφήνοντας στην άκρη τον Μπάλντοκ είναι ΜΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΥ ΤΑΛΕΝΤΟ. Και ατομικό αλλά και ως ομάδα. Και έναν προπονητή, τον σοφό Ιβάν Γιοβάνοβιτς,που είναι κανονικότατος, μας ξέρει τον ξέρουμε και τον αποδεχόμαστε /γουστάρουμε (σε αυτό μοιάζει πολύ του Φερνάντο Σάντος), ο οποίος κάνει τα σωστά κι αυτονόητα και κυρίως μπορεί να συσπειρώσει και να εμπνεύσει!!!

Αδιαμφισβήτητο είναι πως ΕΧΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ! Για την ακρίβεια η εθνική μας είναι πλέον Εθνικάρα και γουστάρεις να την βλέπεις. Για το ποδόσφαιρο που παίζει και για τους ταλαντούχους παίκτες που διαθέτει. Προσωπικά θα έλεγα πως αυτή η Εθνική μου αρέσει περισσότερο κι από εκείνη που κατέκτησε το Γιούρο του 2004. Δεν ξέρω φυσικά αν φτάσει στα κατορθώματα εκείνης της Σούπερ ομάδας, αυτό όμως, είναι άλλο. Τώρα βλέπεις μια γαλανόλευκη που σε “φτιάχνει άγρια” με το ποδόσφαιρο που προσπαθεί να παίξει, με αυτό που “γεννιέται”. Όχι “ταμπούρι”, όχι “γιό μες”, όχι “νίκες με μισό μηδέν”, όχι αποθέωση της... “ελληνικής ψυχής”!! Τώρα με την ομάδα του Γιοβάνοβιτς δεν χρειάζεται να πας να δεις την Ισπανία, την Γερμανία, την Βραζιλία για να χαρείς μπάλα. Δεν υπάρχει μόνο η άμυνα, υπάρχει και το κανονικό ποδόσφαιρο και αυτό έρχεται σ αυτή την γαλανόλευκη με την σφραγίδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Οι παίκτες της Εθνικής Ελλάδας πανηγυρίζουν
InTime / ΜΠΙΡΝΤΑΧΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Συγχρόνως υπάρχει ένα ακριβό ρόστερ, με υψηλή χρηματιστηριακή αξία. Για παράδειγμα: οι 3 σεντερ φορ της Εθνικής έχουν συνολική αξία μετοχών 49.000.000 ευρώ (25 εκ. ο Παυλίδης, 18 ο Ιωαννίδης, 6.000.000 ο Δουβίκας)!! Το δίδυμο των στόπερ μας κοστίζει 32.000.000 ευρώ, με τον Μαυροπάνο 20 και τον Κουλιεράκη 12 εκατομμύρια. Το δίδυμο των αριστερών μας μπακ έχει Χ. Α. 25.500.000 ευρώ( τα 22 ο Τσιμίκας και τα υπόλοιπα ο Γιαννούλης). Στο “10” υπάρχει ο Μπακσέτας των 5.000.000 αλλά και ο Κωνσταντέλιας των 17.000.0000!! Υπάρχουν οι δυο 22χρονοι Τζόλης των 12.000.000 και Ζαφείρης των 8.500.000 ευρώ!!! Αν σε μια θέση πάντως υπάρχει έλλειμα είναι στο “6”,όπου πίσω απο τον Κουρμπέλη (ή και ... μπροστά του) δεν υπάρχει η αντίστοιχη αξία.