Ο γενικός που... κατέβηκε, η "ήττα" Μεντιλίμπαρ, το αχρείαστο και ο απών

Γιατί λέγονταν αυτά ακόμα και σε ματς που οι παίκτες είχαν αφήσει κάθε σταγόνα ιδρώτα στο χόρτο αλλά δεν τους έβγαιναν όσα ήθελαν να κάνουν. Για το Ολυμπιακός-Λεβαδειακός 2-2 στο πλαίσιο της 8ης αγωνιστικής της Super League όχι απλά θα συμφωνήσω αλλά θα προσυπογράψω με τα δύο χέρια. Κι επειδή για το πως συμπεριφέρονται οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο έχει πάντα μεγάλο μερίδιο ο εκάστοτε προπονητής, είναι μια «ήττα» και του Μεντιλίμπαρ η εικόνα της ομάδας ΜΕΤΑ το πρώτο υπέροχο ημίωρο.

Κι επειδή τα όσα είδαμε από τον Ολυμπιακό στο ματς με τον Λεβαδειακό οφείλονται σε μια σειρά πραγμάτων, η ευθύνη του Ισπανού τεχνικού των Πειραιωτών μεγαλώνει. Γιατί; Επειδή στο 35' ο ομόλογός του, του Λεβαδειακού, που πελαγοδρομούσε στα πρώτα 30', έκανε ΔΥΟ αλλαγές. Και μ' αυτές, συν την κατακόρυφη απόδοση της πτώσης (και διάθεσης) των ερυθρόλευκων, κέρδισε κατά κράτος στην υπόλοιπη μία ώρα αγώνα τον Μεντιλίμπαρ στην προσωπική παρτίδα των πάγκων. Ο Ζίνι (κυρίως αυτός) και ο Κάτρης πήραν τις θέσεις των Πλέγα και Κυριάκου Παπαδόπουλου και ο Λεβαδειακός μεταμορφώθηκε εντυπωσιακά προς το καλύτερο.

Η πρώτη επικίνδυνη επίσκεψη του Λεβαδειακού στην περιοχή του Τζολάκη συνέβη στο 37', δύο λεπτά μετά τις αλλαγές. Μέχρι τότε ο Ολυμπιακός κυριαρχούσε. Είχε δύο γκολ και θα μπορούσε κι άλλο καθώς δημιούργησε ευκαιρίες. Παρεμπιπτόντως, ακριβώς επειδή είδαμε όσα είδαμε από τον Ολυμπιακό στα πρώτα 30 λεπτά αισθάνομαι (ξανά) σαν τον Νίκο Κούρκουλο στη γνωστή ταινία που ουρλιάζει: όχι άλλο κάρβουνο!

Ναι ρε γαμώτο, όχι άλλο κάρβουνο. Όπου κάρβουνο οι γνωστές ετοιματζίδικες και χιλιοσερβιρισμένες ατάκες / απόψεις για τις μεταγραφές που έγιναν και δεν έγιναν το καλοκαίρι. Μετά από περίπου ένα μήνα που είχαμε ηρεμήσει, θυμήθηκε πολύς κόσμος ξανά τον Ποντένσε και τον Όρτα και το πόσο λείπουν. Στο πρώτο ημίωρο που ο Ολυμπιακός έπαιζε όμορφα δεν θα τους είχε κανείς στο κεφάλι του αλλά μετά (ξανα) έλειψαν.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε όπως έπαιξε μετά το ημίωρο γιατί παίκτες και προπονητής «κατέβασαν» τον... γενικό διακόπτη. Έδειξαν να λένε: τη βγάλαμε την υποχρέωση, πάμε τώρα να ασχοληθούμε με το «καλό» ματς, αυτό με τη Μάλμε για την Ευρώπη. Αυτή την αίσθηση αποκόμισα εγώ τουλάχιστον. Η αλλαγή του Ανδρούτσου (κατ' εμέ ενός τίμιου παίκτη που έχει... χρεωθεί γενικώς όσο βρίσκεται στον Ολυμπιακό με απείρως περισσότερα απ' όσα του αναλογούν), για την οποία εξηγούσα στη στήλη boxtobox παραμονή του ματς με τον Λεβαδειακό γιατί συμπεριλήφθηκε στην αποστολή, μαρτυρά ακριβώς αυτό. Ότι πρώτος ο προπονητής είχε κάνει πλάνα για πακέτο δύο αγώνων, Λεβαδειακός και Μάλμε. Πλάνο 11άδων και αλλαγών και φάνηκε να μην το αλλάζει.

Και φάνηκε να μην τα αλλάζει ακόμα κι όταν το ματς άρχισε να... στραβώνει (τι να σκεφτώ με την αντικατάσταση Τσικίνιο και Βέλντε μετά το 2-2;). Φάνηκε λέω, δεν ξέρω τι ακριβώς είχε ετοιμάσει, σκέφτηκε και εν τέλει υλοποίησε. Και τα λέω αυτά γιατί αναρωτιέμαι τι νόημα είχε να χρησιμοποιηθεί εν τέλει ο Θανάσης (στον οποίο προφανώς ήθελε να επιβραβεύσει για την εικόνα του στις προπονήσεις) σ' ένα σημείο που ο Ολυμπιακός αναζητούσε γκολ; Ένα παιδί που έχει να παίξει μήνες, και για καιρό ήταν παραγκωνισμένο, θα έδινε τη λύση; Προσπάθησε, όπως πάντα, φιλότιμα αλλά... Αλλά δεν είναι εκείνος από τον οποίο περιμένεις λύσεις δημιουργίας ή σκοραρίσματος όταν αναζητάς κάτι τέτοιο.

Μέχρι το 20' είχαμε δει έναν εξαιρετικό Ολυμπιακό. Ένα έξοχο σε δημιουργία και εκτέλεση γκολ μετά από μόλις 1 λεπτό και 9 δεύτερα. Μια πολύ καλή στιγμή με τον Μασούρα να σεντράρει έξοχα από δεξιά και τον Ελ Καμπί να κάνει κεφαλιά χαμηλά στην αριστερή γωνία και να αποκρούει ο τερματοφύλακας. Ένα τακουνάκι του Βέλντε στον Ορτέγκα και σέντρα του Αργεντινού στο ύψος της μεγάλης περιοχής όπου ο Μασούρας έκανε αριστερό σουτ πάνω από το οριζόντιο δοκάρι. Και φυσικά το γκολ με πέναλτι. Και υπήρξαν γενικώς καλοί συνδυασμοί και πιεση. Για 20λεπτο δεν ήταν λίγα. Λίγα, για την ακρίβεια ελάχιστα, μηδαμινά, ήταν τα όσα έγιναν από πλευράς Ολυμπιακού μετά το 30ο λεπτό και ακόμα περισσότερο το 35ο που ο Λεβαδειακός έκανε τις αλλαγές του.

Ένας Λεβαδειακός που προειδοποίησε μία στο 37', προειδοποίησε δύο στο 43' και μείωσε σε 2-1 στην 3η και... φαρμακερή με το πέναλτι. Κι αφού φτάσαμε στη φάση του πέναλτι, ΟΚ ο Ντόη που (ξανα)τρώει πολύ από το ανάθεμα «έφαγε» την προσποίηση και άπλωσε το πόδι με συνέπεια να πάρει το πέναλτι ο Ζίνι. Έκανε λάθος ο Ντόη; Προφανώς. Μεγάλο. Στη γωνία της μεγάλης περιοχής ήταν ο Ζίνι, μπορούσε να διαχειριστεί αλλιώς τη φάση, να δώσει λίγο χρόνο στον εαυτό του και στους συμπαίκτες του να έρθουν για βοήθεια. Τέλος πάντων, δεν απλώνεις τόσο εύκολα και αχρείαστα το πόδι ώστε ο αντίπαλος να σου πάρει το πέναλτι. 

Αλήθεια όμως, είναι ο πρώτος ή ο τελευταίος στόπερ του πλανήτη που «τρώει» μια τέτοια προσποίηση από αντίπαλο εξτρέμ ή φορ; Άπειρες είναι αυτές οι φάσεις ακόμα και για τους καλύτερους στόπερ του πλανήτη. Αν προσωπικά κάτι με χαλάει με αφορμή και αυτή τη φάση είναι κάτι που διαπιστώνω να συμβαίνει διαρκώς και αφορά τη μεγάλη εικόνα του πως βλέπει / κρίνει μερίδα του κόσμου παίκτες.

Κάποιοι μπαίνουν στη... μαύρη λίστα και τα ακούνε ό,τι και να γίνει και άλλοι που είναι πολύ αγαπημένοι, μένουν... άβρεχτοι όσα λάθη και να κάνουν. Αλήθεια αναρωτήθηκε κανείς από ποια πλευρά έχουν αρχίσει οι φάσεις και των δύο γκολ του Λεβαδειακού και γιατί; Ποιος απουσίαζε στην άμυνα όταν σκόραρε ο Λεβαδειακός; Που βγήκε να μαρκάρει και ποιόν να καλύψει που δεν ήταν στη θέση του, ο Ντόη (που φυσικά έκανε όπως προείπαμε μεγάλο χαζό λάθος, ένα αχρείαστο μαρκάρισμα-πέναλτι στη γωνία της μεγάλης περιοχής) στη φάση του πέναλτι για το 2-1; Ποιος έλειψε στην κατεβασιά του 2-2 και όταν επέστρεψε δεν άπλωσε καν το πόδι του ώστε να κοντράρει τη σέντρα που βγήκε συστημένη στην άλλη πλευρά στο κεφάλι του σκόραρε Γιαννιώτα;

Ροντινέι τον λένε και έπρεπε να συμπεριφέρεται ως δεξί μπακ. ΟΚ, ο Βραζιλιάνος είναι πολύ ποιοτικός παίκτης και τυπάρα και αρχηγάρα και απ' όλα, να συμφωνήσουμε. Και έχει κάνει και πολλές ματσάρες και σ' αυτό να συμφωνήσουμε. Αλλά με την... άμυνα, τη βασική του δουλειά δηλαδή όταν παίζει μπακ συνήθως δεν τα πάει και τόσο καλά.

Ορμάει μπροστά και πίσω αφήνει διαρκώς κενά. Αυτή είναι η πραγματικότητα και ξέρω ότι τώρα γίνομαι αντιπαθής σε πολύ κόσμο αλλά δεν είναι ο στόχος μου να γίνομαι συμπαθής. Ότι και ο Μεντιλίμπαρ βλέπει τα θέματα του Ρόντι στην άμυνα το επιβεβαιώνει η μίνι καθιέρωση που του έκανε εσχάτως ως εξτρέμ. Μήπως να μονιμοποιηθεί εκεί...;;; Προφανώς δεν φταίει μόνο ο Ρόντινεϊ, δεν λέω αυτό. Έχει όμως ευθύνη και στα δύο γκολ ωστόσο είτε αρέσει είτε δεν αρέσει. Όπως και ο Ορτέγκα (για να τα λέμε όλα) στο 2ο.

Γενικό ήταν το πρόβλημα και για μένα αποτυπώθηκε όσο καλύτερα γινόταν από ένα στατιστικό που πέρασε από την τηλεοπτική οθόνη κάπου στο 68' του ματς από την επίσημη υπηρεσία του πρωταθλήματος και σύμφωνα μ' αυτό ο Λεβαδειακός είχε αρκετές περισσότερες ανακτήσεις μπάλας από τον Ολυμπιακό! Οι ερυθρόλευκοι είναι ομάδα ανακτήσεων και κλεψιμάτων και ο Λεβαδειακός κατάφερε να «κλέψει» ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά των ερυθρόλευκων μέσα στο ίδιο τους το σπίτι!

Για να καταλήξω κάπου, για μένα αυτό το 2-2 ήταν καθαρά θέμα νοοτροπίας / συμπεριφοράς μετά το ημίωρο. Παίκτες αλλά και προπονητής του Ολυμπιακού «κατέβασαν» τον... διακόπτη και... ταξίδεψαν στο Μάλμε πρόωρα. Με δεδομένη, πια, την ισοπαλία μεταξύ ΑΕΚ και ΠΑΟΚ δεν έγινε μεγάλη -βαθμολογική- ζημιά αν και χάθηκε σπουδαία ευκαιρία να είναι στην κορυφή ο Ολυμπιακός με Άρη και ΠΑΟΚ.

Ας είναι το τελευταίο πάθημα που θα γίνει μάθημα. Προσωπικά θα επιμείνω ότι μια χαρά ρόστερ έχει ο Ολυμπιακός και μπορεί μ' αυτό να κάνει ωραία πράγματα (και το είδαμε ξανά στα πρώτα 30 με τον Λεβαδειακό) στη σεζόν αρκεί να έχει τη σωστή νοοτροπία. Και φυσικά ότι ο Μεντιλίμπαρ μπορεί επίσης να εμφανιστεί... ντεφορμέ σε ένα ματς δεν σημαίνει ότι έπιασε... ταβάνι και δεν έχει να δώσει κάτι άλλο.

ΥΓ: Σε πρόσφατη στήλη boxtobox είχα γράψει στις ενέργειες που κάνει ο Μεντιλίμπαρ ώστε ο Βέλντε να μη γίνει... Σολμπάκεν. Ότι ο Ισπανός κόουτς έδινε διαρκώς οδηγίες στον Νορβηγό να παίρνει πρωτοβουλίες και στην ομάδα του να παίζει από την πλευρά του στην αρχή του αγώνα με τον Λεβαδειακό το επιβεβαιώνει. Δεν «αντέχει» η ομάδα να «χάσει» τον Βέλντε για πολλούς λόγους.

ΥΓ2: Στο 32ο λεπτό του ματς ο Ολυμπιακός είχε 30 επιτυχημένες πάσες στο επιθετικό τρίτο, δηλαδή μέσα ή λίγο έξω από την περιοχή του Λεβαδειακού. Το νούμερο είναι αρκετά μεγάλο και επιβεβαιώνει πόσο καλά έπαιζε ως εκείνο το σημείο.

ΥΓ3: Στα λίγα καλά του ματς ήταν η εικόνα του Μασούρα. Ανεβαίνει κι αυτό μόνο θετικό μπορεί να είναι για τον Ολυμπιακό σ' αυτό το δύσκολο πρόγραμμα που έχει. Είχε δύο έξοχες σέντρες, από δεξιά και αριστερά (βγήκαν ισάριθμες κεφαλιές και καλές φάσεις του Ελ Καμπί) σε α' και β' ημίχρονο και γενικά αρκετό τρέξιμο και μάχη όπως πάντα. Μπορούσε και να σκοράρει αν έπιανε λίγο καλύτερα το αριστερό βολέ στο 17'.

ΥΓ4: Γνώμη μου είναι ότι ο Ντάνι Γκαρθία είναι ένας έμπειρος και καλός χαφ που μπορεί να βοηθήσει πολύ τον Ολυμπιακό. Δεν μπορεί να τον βοηθήσει ωστόσο με το να μπαίνει στο γήπεδο στο 73' ενός ματς που έχει ήδη στραβώσει και ο Ολυμπιακός χρειάζεται κυρίως δημιουργία. Γίνεται κακό και στον παίκτη έτσι.

ΥΓ5: Ο Μουζακίτης παίζει βασικός γιατί το κέρδισε με την αξία του και την προσπάθειά του. Όπως είχα γράψει ωστόσο και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ, από ένα σημείο και μετά εύλογα χάνει δυνάμεις παίζοντας διαρκώς βασικός και νομίζω και χθες (όπως και στο ΟΑΚΑ) έπρεπε να αντικατασταθεί.

ΥΓ6: Για τη γενικότερη επίδραση που έχει ο Ρέτσος στην αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού και στους παίκτες γύρω του ατομικά δεν χρειάζεται να πω εγώ κάτι, τα «λέει» όλα η πραγματικότητα.

ΥΓ7: Αν και δεν μου πέφτει λόγος, σοβαρά τώρα η ΑΕΚ έκανε ένα σωρό πανάκριβες μεταγραφές και έχει δανεικό τον Ζίνι στον Λεβαδειακό;