Ένα ματς που όλοι περίμεναν ως γιορτή εξελίχθηκε τελικά σε "ναυάγιο". Όχι επειδή ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Τσέλσι, άλλωστε αυτό ήταν το πιο αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ο τρόπος όμως που ήρθε αυτή η ήττα δεν καταπίνεται εύκολα από τους φίλους του Τριφυλλιού, οι οποίοι έχουν μάθει αλλιώς στην Ευρώπη. Το να γεμίζει το ΟΑΚΑ, μόνο και μόνο για να δουν 60.000 φίλαθλοι τον Παναθηναϊκό να μένει πίσω στο σκορ με 4-0 στο 59' χωρίς καν ο αντίπαλος να... ιδρώσει, είναι ασυγχώρητο. Ειδικά όταν αυτός ο αντίπαλος, όσο λαμπερός και αν είναι, κατεβαίνει με τόσες απουσίες και αλλαγές στην ενδεκάδα του.

Ο Ντιέγκο Αλόνσο θεώρησε το επερχόμενο ματς με τον Άρη πιο σημαντικό από αυτό με την Τσέλσι και γι' αυτό επέλεξε να κάνει ροτέισον. Με τον κίνδυνο βέβαια να ξενερώσει παίκτες όπως ο Τετέ, που ζουν και αναπνέουν για τέτοια παιχνίδια. Ο μακράν πιο επιδραστικός παίκτης των Πρασίνων όχι μόνο δεν ξεκίνησε στο πιο σπουδαίο (βάσει αντιπάλου) φετινό ματς της ομάδας του, αλλά μπήκε στο παιχνίδι με το σκορ στο 0-4, μήπως και συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Ναι, ο Παναθηναϊκός θα έχει σοβαρό πρόβλημα αν δεν νικήσει τους Θεσσαλονικείς και προφανώς ο ίδιος ο Αλόνσο γνωρίζει ότι δεν θα έχει πολλές ακόμα ευκαιρίες να κρατήσει τη θέση του. Από τη στιγμή όμως που απέτυχε να νικήσει τη Μπόρατς, το Τριφύλλι βρίσκεται σε οριακή θέση και στην Ευρώπη. Πλέον έχει μείνει στον έναν βαθμό, άρα "καίγεται" για τρίποντο στην έδρα της Τζουργκάρντεν.

Κι όμως, το ξεκίνημα των Πράσινων ήταν ενθαρρυντικό. Οφείλει κανείς να αναγνωρίσει ότι παρουσίασαν θετική εικόνα στο πρώτο ημίχρονο, από την άποψη ότι δεν επέτρεψαν στην Τσέλσι να επιβάλλει τον ρυθμό της και ήταν στιβαροί αμυντικά, με εξαίρεση τη μοιραία φάση του 22', που έφερε το πρώτο γκολ. Από την άλλη, το αντεπιχείρημα είναι πως ο Παναθηναϊκός έδειξε ανήμπορος να απειλήσει με οποιονδήποτε τρόπο. Ούτε κράτησε μπάλα ούτε έφτιαξε συνεργασίας ούτε έβγαλε κάποια απειλητική αντεπίθεση. Ακριβώς ίδια ήταν η εικόνα επιθετικά και στο δεύτερο μέρος, με τον Πελίστρι να είναι ο μόνος που κατάφερνε να προβληματίσει λίγο την αντίπαλη άμυνα, είτε με ατομικές ενέργειες (όπως το σλάλομ στο 47') είτε με κάποια κάθετη πάσα (όπως αυτή στον Μλαντένοβιτς στο 13'). Οι Τετέ και Βαγιαννίδης ξεχώρισαν επίσης με την παρουσία τους, αλλά έπαιξαν όταν πια είχαν κριθεί τα πάντα και η άμυνα της Τσέλσι είχε χαλαρώσει αισθητά.


Η κατάρρευση στο πρώτο τέταρτο του δευτέρου ημιχρόνου, που η Τσέλσι πέτυχε τρία γκολ, φανερώνει για πολλοστή φορά φέτος το πόσο εύθραυστος ψυχολογικά είναι ο Παναθηναϊκός. Μέσα στη σεζόν, ουσιαστικά μόνο στο ματς με τον Πανσερραϊκό μπόρεσαν οι Πράσινοι να αντιδράσουν όταν τα πράγματα στράβωσαν. Παράλληλα, δεν μπορεί να είναι σύμπτωση η επαναλαμβανόμενη πτώση στην απόδοση της ομάδας στα δεύτερα ημίχρονα των αγώνων. Περίπου το ίδιο συνέβη με τον Ολυμπιακό, ενώ σε παρόμοιο χρονικά σημείο ισοφαρίστηκε από την Μπόρατς μετά από ένα καλό πρώτο ημίχρονο. Ακόμα και με τον ΟΦΗ -παρά τη νίκη με 1-0- η ομάδα του Αλόνσο ήταν αισθητά πεσμένη στο δεύτερο μέρος.

Σε ατομικό επίπεδο, σίγουρα η αποψινή βραδιά είναι από αυτές που θα θέλει να ξεχάσει ο Γιάννης Κώτσιρας, αφού ο δεξιός μπακ του Παναθηναϊκού φέρει ξεκάθαρη ευθύνη στα δύο πρώτα γκολ της Τσέλσι. Στο 22' αφήνει ανεξήγητα τη θέση του για να ντουμπλάρει τον Σένκεφελντ σε μία βαθιά μπαλιά, με αποτέλεσμα να δώσει πολύ χώρο στον Μούντρικ. Ο Σένκεφελντ φεύγει από το κέντρο της άμυνας για να καλύψει τον Ουκρανό και ο Κώτσιρας κλείνει σωστά ως στόπερ αλλά στη συνέχεια χάνει και τον Φέλιξ, ο οποίος εκτελεί ανενόχλητος στη μικρή περιοχή. Όσο για το 2-0, δεν ακολουθεί τον Μούντρικ, με τον Ουκρανό να παίρνει πολύ εύκολα κεφαλιά στην πλάτη του.


Ο Ουναΐ δεν κατάφερε να ξεχωρίσει, όπως και ο Μαντσίνι, που σίγουρα δεν δικαίωσε ιδιαίτερα τον Αλόνσο με τη χρησιμοποίησή του αντί του Τετέ. Ο κορυφαίος παίκτης του Παναθηναϊκού ήταν για ακόμα ένα ματς ο Ντραγκόφσκι, ο οποίος μπορεί να δέχθηκε τέσσερα γκολ, όμως δεν ευθύνεται σε κανένα. Αντιθέτως, μάλλον βγήκε κερδισμένος από 2-3 εξαιρετικές επεμβάσεις κόντρα σε έναν τόσο εμπορικό αντίπαλο, με κορυφαία αυτή στη σουτάρα του Φερνάντες στο 28'.