Το έκανε με τη Μπράγκα. Το έκανε με τη Μάλμε. Ε, η 3η ήταν και... φαρμακερή για τον Ολυμπιακό. Η Ρέιντζερς που εμφανίστηκε στο Γ.Καραϊσκάκης το βράδυ της Πέμπτης (7/11) για το μεταξύ τους ματς στο UEFA Europa League δεν ήρθε με αφέλεια αλλά εντελώς υποψιασμένη και προετοιμασμένη. Αυτό, κατά την ταπεινή μου άποψη, έκανε στο 50% τη διαφορά σ' αυτό το ματς για να διαμορφωθεί το τελικό 1-1 και να διαψευστούν αρκετοί, πάρα πολλοί για την ακρίβεια, που προέβλεπαν εύκολη νίκη του Ολυμπιακού. Το άλλο 50% το έκανε ότι ουκ ολίγα ατού της ομάδας του Μεντιλίμπαρ βρέθηκαν από μέτρια έως και κακή βραδιά.

Σε μέτρια ήταν ο Ρέτσος, μέτριος προς κακός ο Κάρμο. Μέτριος προς κακός και ο Ζέλσον, εντελώς κακός, κάκιστος ο Τσικίνιο. Κι ας του χρεώθηκε / πιστώθηκε ασίστ στο γκολ του Ελ Καμπί όπου το δύσκολο το έχουν κάνει οι άλλοι δύο εμπλεκόμενοι. Δηλαδή ο Μουζακίτης που έβγαλε την έξοχη ψηλοκρεμαστή προς το κεφάλι του Τσικίνιο και φυσικά ο Μαροκινός γκολτζής που έκανε ένα ΑΠΙΘΑΝΟ τελείωμα που κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν. Οι 8 στους 10 φορ, για να μην πω 9 στους 10, θα το έστελναν οπουδήποτε αλλού παρά εντός εστίας.

Προσωπικά απόρησα στο ημίχρονο που ο Μεντιλίμπαρ έβγαλε τον Αποστολόπουλο ο οποίος δικαίωσε τον προπονητή για την αρχική του επιλογή. Γιατί πριν από τη σέντρα φαίνονταν να έχει δίλημμα ο Ισπανός για το αν θα βάλει αριστερό μπακ τον Πιρόλα ή θα μεταφέρει τον Κοστίνια γυρίζοντας μπακ δεξιά τον Ρόντινεϊ. Ουσιαστικά ο Μεντιλίμπαρ προτίμησε έναν κανονικό αριστερό μπακ εστω και άπειρο αντί για αλχημείες.

Κατ' εμέ ήταν θετικότατος ο Αποστολόπουλος έχοντας -μην ξεχνάμε- να αντιμετωπίσει έναν, τον Σέρνι, από τους δύο καλύτερους και πιο επικίνδυνους παίκτες της Ρέιντζερς ο οποίος κινούνταν στην πλευρά του κι ενώ ο Ζέλσον δεν έδινε όσες βοήθειες έπρεπε. 

Προσωπικά τον Τσικίνιο θα άφηνα στα αποδυτήρια στο ημίχρονο αλλά δεν είμαι προπονητής και, μεταξύ μας, χαίρομαι που δεν έχω ένα τόσο βαρύ «φορτίο» αποφάσεων να διαχειριστώ. Ένας Τσικίνιο που είναι σε μέτριος έως κακό φεγγάρι. Με λάθος πάσες, κακές / άστοχες τελικές, κακά εκτελεσμένα στημένα. Και επιμένει (το έκανε και χθες σε μια φάση και χάθηκε κατοχή μπάλας) σε τακουνάκια για τα οποία του είχε βάλει χέρι ο Μεντιλίμπαρ στο πρόσφατο ματς κυπέλλου με την Καλλιθέα στη Λεωφόρο.
Το πόσο έξοχα μπήκε ο (θα ανέμενε κανείς... ψαρωμένος) Αποστολόπουλος στο ματς φάνηκε ότι είχε 2 κλεψίματα στο πρώτο 1,5 λεπτό του ματς. Και γενικά είχε πολλές θετικές αμυντικές ενέργειες ενώ βγήκε και δειλά ψηλά σε επιθέσεις.

 Σε μέτριο βράδυ, για τα δικά του υψηλά στάνταρ, βρέθηκε και ο Έσε ωστόσο ο Αργεντινός είναι πάντα από 'κείνους που πασχίζει για το καλύτερο, δίνει και την τελευταία ικμάδα δύναμης / ενέργειας γι' αυτό δύσκολα μπορείς να τον κατηγορήσεις για κάτι. Αληθινός πολεμιστής, τιμιότατος. Όπως και ο Κοστίνια φυσικά. Όσον αφορά στον Μουζακίτη, στο ματς αυτό πήρε ένα υπερ-πολύτιμο μάθημα. Πόσο μπορεί να κοστίσει μια απρόσεκτη μπαλιά, σε δευτερόλεπτα βλέπεις τη μπάλα στα δίχτυα της ομάδας σου. Ήταν φυσικά και εκείνος που άρχισε με την εκπληκτική ψηλοκρεμαστή του κάθετη προς τον Τσικίνιο το 1-0 γι' αυτό και ο Ελ Καμπί (τι τυπάρα, τι κύριος!) έσπευσε να τον δείξει λέγοντάς του εσύ, δηλαδή: δικό σου είναι το δημιούργημα / γκολ.

Πέραν του Ελ Καμπί λοιπόν που πάλι έκανε το χρέος του, μια ευκαιρία του δόθηκε και έβαλε γκολάρα, ο Ολυμπιακός είχε διακριθέντες τον Τζολάκη που τον κράτησε όρθιο με δύο σούπερ επεμβάσεις στο 0-0 του α' ημιχρόνου (πως θα είχαν εξελιχθεί άραγε τα πράγματα με το 0-1 στην... πλάτη;) και τον Ρόντινεϊ τον οποίο προσωπικά έχω περάσει... πριόνι ουκ ολίγες φορές για τη -σχεδόν- αδιαφορία του στην άμυνα. Όμως κόντρα στη Ρέιντζερς ήταν συνεπέστατος αμυντικά ακόμα και όταν έπαιζε εξτρέμ, όχι μόνο όταν γύρισε αναγκαστικά μπακ. Στο 80' μάλιστα ο Ρόντινεϊ ήταν εκείνος που ουσιαστικά απέτρεψε το 1-2 γυρίζοντας μόνος να κόψει (με τζαρτζάρισμα τον έβγαλε εκτός) τον Ντέσερς στο ύψος της μεγάλης περιοχής κι ενώ ετοιμαζόταν να εκτελέσει τον Τζολάκη όντας σε θέση τετ-α-τετ.

Η αρχική 11άδα του Ολυμπιακού δεν τα πήγε άσχημα, απέναντι σε έναν σαφώς υποψιασμένο αντίπαλο αλλά δεν τα πήγε και καλά κινδυνεύοντας δύο φορές σοβαρά με γκολ για να τον σώσει ο Τζολάκης. Μπλοκαρισμένος έδειχνε ο Ολυμπιακός και άγαρμπος. Είχε μια υπερβολική βιασύνη να επιτεθεί και να σκοράρει και έκανε... τσαπατσουλιές. Και άφηνε πίσω κενά. Στο ημίχρονο η κατοχή ήταν 60-40% και οι τελικές 9-6 υπέρ του αλλά εκείνη που δικαιούνταν να έχει παράπονο από το μη σκορ ήταν προφανώς η ομάδα από τη Σκωτία.

Η πρώτη αλλαγή του Μεντιλίμπαρ, ο Βέλντε, δεν βοήθησε κατά τη γνώμη μου. Βγήκε ο Αποστολόπουλος για να πάει αριστερά μπακ ο Κοστίνια να γυρίσει πίσω δεξιά ο Ρόντινεϊ και να μετακομίσει από το αριστερό φτερό (όπου πια βρέθηκε ο Νορβηγός) στο δεξί ο Ζέλσον. Ο Νορβηγός έβαλε δύο γκολ σε ματς χαμηλότερης ποιοτικής στάθμης και ακριβώς γι' αυτό, προσωπικά, δεν στάθηκα τόσο στην παρουσία του. Στα δύσκολα θέλεις τον βασικό σου εξτρέμ για τον οποίο μάλιστα πλήρωσες αρκετά χρήματα για να αποκτήσεις, όχι για ματς κυπέλλου με την Καλλιθέα ή πρωταθλήματος με αντιπάλους απ' αυτούς που (υποτίθεται) κερδίζεις εντός... προγράμματος. 

Ο Βέλντε ήταν διστακτικός ακόμα και γι' αυτό που θα έπρεπε να είναι κάτι που θα ζητάει, το 1 εναντίον 1. Δίσταζε να επιχειρήσει ντρίμπλα (και όταν το έκανε δεν τα κατάφερνε) και πάσαρε σε συμπαίκτη για να διώξει την... ευθύνη.

Ακόμα και ο Κωστούλας (ο οποίος υποτίθεται... έπαιζε ως επιλογή για βασικός) κατά την ταπεινή μου άποψη άργησε πάρα πολύ να μπει στο ματς. Και πια φτάνεις σ' ένα σημείο που λες: αξίζει να παίρνει τόσο χρόνο ο Βέλντε ή ο Κωστούλας, δίχως αυτό να σημαίνει πως τους τοποθετούμε στις ίδιες θέσεις. Το παιδί μπαίνει πάντα με τόση λαχτάρα να βοηθήσει απλά χθες μπήκε πολύ αργά και θα ήταν απίθανο να κάνει ουσιαστικά πράγματα σε ελάχιστο χρόνο. Κι από την πρεμούρα του έπεφτε με... σπασμένα φρένα σε αντιπάλους υποπίπτοντας σε φάουλ ενώ μπορούσε να πιέσει έξυπνα στο χώρο και να φέρει σε δύσκολη θέση τον άλλο.

Στο διά ταύτα, θα ήταν σούπερ αν κέρδιζε ο Ολυμπιακός ΑΛΛΑ δεν έγινε καμία σοβαρή ζημιά που έμεινε στην ισοπαλία. Θα υπήρχε πρόβλημα αντιθέτως αν έχανε και στο φινάλε με κάποιες απερισκεψίες του «προκάλεσε» την τύχη του αλλά δεν την πλήρωσε. Παραμένει φυσικά εντός στόχων στην Ευρώπη ο Ολυμπιακός, εννοείται και στο κυνήγι της πρώτης 8άδας, αλλά πρέπει άμεσα να βρει εναλλακτικό πλάνο και για τους υποψιασμένους όπως η Ρέιντζερς.

ΥΓ: Θα περίμενε κανείς μια σκοτσέζικη ομάδα να παίζει σχεδόν αποκλειστικά με ψηλές σέντρες αλλά η Ρέιντζερς δεν το έκανε. Εξάλλου, τσεκάροντας τα ύψη των αρχικών 11άδων διαπίστωσα ότι ο Ολυμπιακός δεν υπολείπονταν ιδιαίτερα. Ο μέσος όρος ύψους της 11άδας του Ολυμπιακού ήταν 1,80μ. και της Ρέιντζερς 1,82μ.

ΥΓ2: Στοίχημα δεν παίζω αλλά ειλικρινά θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου να βάλει το πρώτο του γκολ στον Ολυμπιακό ο Κοστίνια.

ΥΓ3: Όπως και ο Κωστούλας, έτσι και ο Ολιβέιρα στο σημείο που μπήκε δεν μπορούσε / προλάβαινε να βοηθήσει. Θα χρειάζονταν πολλή τύχη για να έχει μια ενέργεια που θα έκανε τη διαφορά σ' ένα ματς που ήταν πια πολύ άναρχο με τις ομάδες να κυνηγάνε με ατομικούς... ηρωισμούς ένα 2ο γκολ.

ΥΓ4: Το τρέξιμο που έκανε ο Ολυμπιακός στο ματς ήταν... τρελό. Τα νούμερα πολύ υψηλά και φανερώνει τη δυσκολία του αγώνα. Συνηθίζεται η ομάδα που αμύνεται, που δεν έχει κατοχή μπάλας τέλος πάντων, να τρέχει πιο πολύ. Ωστόσο στο φινάλε οι ερυθρόλευκοι είχαν καλύψει 113,8 χλμ. και οι σκοτσέζοι 114,6.

Ρέιντζερς Europa League Ολυμπιακός