Ο Μάριος Ηλιόπουλος συνεχίζει να μας… συστήνεται. Πρώτη φορά το έκανε τον περασμένο Ιούνιο όταν πήρε τα διοικητικά ηνία της ΑΕΚ από τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Από τότε μέχρι σήμερα έχει περάσει καιρός και ήδη έχουμε δει αρκετά πράγματα, ως προς τη φιλοσοφία και τον τρόπο που δουλεύει και οραματίζεται ο διοικητικός ηγέτης της ΠΑΕ ΑΕΚ.

Τελευταία κίνηση του Μάριου Ηλιόπουλου ήταν το πριμ 300.000 ευρώ που προσέφερε στην Εθνική Ελλάδος, σε ενδεχόμενη νίκη απόψε επί της Αγγλίας στο ΟΑΚΑ. Αυτές οι κινήσεις δεν είναι για τα… μάτια του κόσμου. Δείχνουν στην πράξη αυτό που τονίζει συνεχώς ο Ηλιόπουλος όλο αυτό το διάστημα:  το Ευ Αγωνίζεσθαι.

Κατά καιρούς έχουμε δει πολλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Πολλά λόγια, λίγες πράξεις, μεγάλο παρασκήνιο. Όλοι ευαγγελίζονται το «50-50». Λίγοι όμως το θέλουν. Απλά θυμίζω πως στο πρόσφατο ματς της ΑΕΚ με τον Πανσερραϊκό όπου η ΑΕΚ δεν πήρε δυο καθαρά πέναλτι και εν τέλει ηττήθηκε, η κριτική που έκανε ο Ηλιόπουλος ήταν αγωνιστική μετά το ματς. Δεν στάθηκε στη διαιτησία, αν και δεδομένα θα μπορούσε. Επίσης, δεν πάει καιρός από την εποχή που η Εθνική δεχόταν ανελέητο πόλεμο από συγκεκριμένες ΠΑΕ, επειδή τα ηνία της ΕΠΟ ήταν… αλλού απ’ αυτούς.

Η ΑΕΚ αυτή τη φορά δείχνει το δρόμο. Τον σωστό δρόμο, αυτόν της ενότητας. Η Εθνική είναι όλων των Ελλήνων και το «50-50» στο πρωτάθλημα είναι αυτοσκοπός. Τα λάθη που γίνονται να είναι ανθρώπινα. Η ΑΕΚ δεν κινείται στο παρασκήνιο. Πάει θεσμικά. Ο Ηλιόπουλος πήγε στον Γκαγκάτση δύο φορές μέσα σε ένα μήνα. Στο ενδιάμεσο χτύπησε και πέρασε την πόρτα του προέδρου της UEFA, Αλεξάντερ Τσέφεριν, απόδειξη ότι μία χαρά δυνατός είναι… Δείχνει να παλεύει ο Ηλιόπουλος για το γενικό καλό. Δεν επιζητά εύνοια.

Απαιτεί, όμως, όχι «χτυπήματα κάτω από τη ζωή», όπως είχε τονίσει εξ αρχής σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου που μας συστήθηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο στη Φιλαδέλφεια.

Δεν είναι απλά πράγματα όλα αυτά. Στην Ελλάδα είμαστε. Όμως ο Ηλιόπουλος δείχνει έναν δρόμο που μακάρι να ακολουθήσουν όλοι. Σε μία ΕΠΟ… κόντρα, η ΑΕΚ δείχνει να προσπαθεί και ζυγίζει τις καταστάσεις. Δεν κάνει πόλεμο. Δεν μειώνει τα θετικά. Τονίζει τα αρνητικά. Απαιτεί ισότητα. Στην πράξη το ζητάει. Δεν «ποτίζει» κάθε εβδομάδα με ανακοινώσεις τον μύλο της τοξικότητας. Οι δυο ανακοινώσεις που είχε βγάλει ήταν μία πρώτη προσπάθεια να υπάρξει ισονομία. Τα τετ α τετ του Ηλιόπουλου στην πορεία με Τσέφεριν και Γκαγκάτση ήταν η συνέχεια προς αυτή προσπάθεια που έχει ξεκινήσει.

Ο Ηλιόπουλος στο μυαλό και την ψυχή του έχει την Ελλάδα πολύ ψηλά. Θέλει η χώρα μας να είναι διαφήμιση προς τα έξω. Το ίδιο και η ΑΕΚ. Τονίζει πολλές φορές τη μεγάλη Ιστορία αυτή της ομάδας που ξεφεύγει από τους αθλητικούς τοίχους. Στόχος του είναι να βγαίνουν στο εξωτερικό τα θετικά σημάδια της ΑΕΚ και της χώρα μας. Και προς αυτή την κατεύθυνση εργάζεται σε καθημερινή βάση.

Δεν ξέρει κανείς το μέλλον. Το παρόν όμως αφήνει αισιόδοξα μηνύματα ως προς το όραμα και το μεράκι που έχει ο Μάριος Ηλιόπουλος για να κερδίζονται οι τίτλοι στα γήπεδα, τα λάθη να είναι ανθρώπινα και το ελληνικό ποδόσφαιρο, ανεξάρτητα από το ποιος ή ποιοι το… διοικούν να κάνει μόνο βήματα μπροστά.