Οι τεράστιες ευθύνες Αλμέιδα-παικτών και το πιο αρνητικό απ’ όλα στο Φάληρο

Ξημέρωσε μία πολύ δύσκολη ημέρα και εβδομάδα για την ΑΕΚ. Δεν είναι εύκολο να δεχθείς τόσο απλά το 4-1 από τον Ολυμπιακό και με τον τρόπο που ήρθε.

Η ανάγνωση του αγώνα είναι πανεύκολη: Ο Ολυμπιακός καλύτερος και ανώτερος, μπήκε στο γήπεδο έχοντας παίκτες φρέσκους, με «μάτι» που γυάλιζε, με πάθος, με πλάνο και τακτική. Και από την άλλη μία ΑΕΚ τραγική σε άμυνα και επίθεση! Το Σάββατο είχα γράψει ότι για να πάρεις τέτοια παιχνίδια πρέπει να κερδίσεις το κέντρο και τις περισσότερες δεύτερες μπάλες. Δεν ανακάλυψα την… πενικιλίνη. Ε, η ΑΕΚ στο Φάληρο ήταν άδεια στο κέντρο. Οι παίκτες εμφανίστηκαν στο γήπεδο σαν να μαζεύτηκαν λίγες ώρες πριν και μπήκαν μέσα να παίξουν για πρώτη φορά, μαζί!

Διαβάστε επίσης...

Σημείο μηδέν με Αλμέιδα, ήρθε η ώρα του Ριμπάλτα- Πρόστιμο μαμούθ σε Λαμέλα

"Βόμβες" από Θύρα 21: "Σοβαρευτείτε! Ματίας σταμάτα να είσαι μάνατζερ..."

Δεν έχεις να πεις πολλά για τον αγώνα. Εξαντλούνται όλα στο τελικό σκορ. Ξέρετε και έχετε αντιληφθεί πως τέτοια παιχνίδια μπορούν να συμβούν. Η Σίτι του Γκουαρδιόλα έχει να κερδίσει πέντε αγώνες σερί και μόλις το Σάββατο δέχθηκε τέσσερα γκολ στην έδρα της από την Τότεναμ. Η Ρεάλ επίσης έχει ζήσει τέτοιες καταστάσεις. Παλαιότερα η Μπαρτσελόνα και πάει και λέγοντας.

Υπάρχουν όμως κάποια άλλα ανησυχητικά πράγματα στο γκρουπ της ΑΕΚ που όσο περνά ο καιρός ναι μεν καλύπτονται σε μερικά παιχνίδια, αλλά εμφανίζονται ξανά σύντομα. Άρα παραμένουν και δεν λύνονται. Και γι’ αυτά σαφέστατα ευθύνη έχει ο Ματίας Αλμέιδα και εννοείται οι παίκτες. Για να κλείσω γρήγορα με τους τελευταίους: δεν γίνεται να μπαίνουν σε ένα ντέρμπι και να παίζουν με τέτοια απάθεια! Δεύτεροι στις μπάλες πήγαιναν, δεν είχαν μυαλό είτε με τη μπάλα, είτε χωρίς αυτή. Μία τρικυμία. Λίγο εγωισμό ρε παιδιά… Τη χρονιά του νταμπλ η ΑΕΚ έχασε 1-3 από τον Ολυμπιακό στη Φιλαδέλφεια, όμως εκείνο το ματς ήταν μαγική εικόνα. Η ΑΕΚ θα μπορούσε ακόμα και να του γυρίσει από 0-3 αν ο Μουκουντί έκανε το 2-3 στο 80κάτι. Αυτή η ομάδα είχε κάτι. Μία φλόγα ακόμα και στην ήττα της. Η χθεσινή ΑΕΚ όχι.

Πάμε και στον Ματίας. Αναγνωρίζω ότι η δουλειά του είναι πολύ δύσκολη όταν έχει να διαχειριστεί τέτοιο μεγάλο ρόστερ με παίκτες που όλοι και θέλουν και μπορούν να παίξουν βασικοί. Αναγνωρίζω ότι προσπαθεί να είναι δίκαιος με όλους. Αυτό απλά δεν γίνεται! Δεν μπορεί να γίνει. Είναι δεδομένο ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα του.

Η 11άδα ήταν ίδια με αυτή που έπαιξε καλά κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης. Μόνο που το συγκεκριμένο παιχνίδι έγινε πριν 15 μέρες και χθες βράδυ αντίπαλος ήταν ο Ολυμπιακός. Μία ομάδα με νέα παιδιά μέσα, με τρεξίματα, με πίεση. Ε, δεν γίνεται στο κέντρο να ξεκινούν ταυτόχρονα δύο αργοί παίκτες όπως είναι οι Μάνταλος – Περέιρα. Και άντε να δεχθώ πως μπήκαν αυτοί οι δυο για να πάρει η ΑΕΚ μπάλα στα πόδια της και να την κυκλοφορήσει.

Σε όλο το πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ δύο φορές το έκανε αυτό. Τη μία έχασε την ευκαιρία ο Μαρσιάλ και την άλλη σκόραρε. Όλες τις άλλες προσπαθούσε η ομάδα με βαθιές μπαλιές να βρει τον Γκαρσία μπροστά που δεν είχε στηρίγματα και έδινε μάχες! Κάκιστη τακτική προσέγγιση. Η ΑΕΚ δεν έκανε ποτέ το παιχνίδι της στο πρώτο μέρος. Κι όμως η ομάδα κόντρα στη ροή του αγώνα κατάφερε να ισοφαρίσει στο 43’.

Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου γιατί δεν έγινε καμία αλλαγή; Απορίας άξιο πώς το σκέφτηκε αυτό ο Αλμέιδα. Ήρθαν μετά τα δυο γρήγορα γκολ και τέλος! Βγάζει η ομάδα τέτοια προβληματική εικόνα στο πρώτο μέρος, έρχεται το 1-1 παρ’ όλα αυτά, ο Ολυμπιακός έχει χάσει Κάρμο και Τσικίνιο κι ενώ μπορεί να μπει διαφορετικά βάζοντας, έστω, τον Πινέδα, κατεβάζει την ίδια ομάδα! Αδικαιολόγητο.

Και μετά ήρθαν οι αλλαγές, σε ένα ματς που έδειχνε τελειωμένο. Άλλα ρίσκα εκεί που θα μπορούσαν να δώσουν χειρότερη έκταση στη βραδιά. Αποκορύφωμα της ανησυχίας ο Λαμέλα, που μπήκε μέσα και έδειξε ένα πρόσωπο θλιβερό. Δεν δίνει πάσα σε δυο συμπαίκτες του αριστερά, επιχειρώντας κάκιστο σουτ από τα 35μέτρα και έπειτα το μαρκάρισμα χωρίς λόγο στον Ροντινέι, αφήνοντας την ΑΕΚ με 10 παίκτες. Όλα αυτά είναι ακατανόητα πράγματα….

Είναι πράγματα που τέλη Νοέμβρη θα έπρεπε να είχαν λυθεί. Η ΑΕΚ μπήκε ξανά με την πλάτη στον τοίχο και είναι δεδομένο πως αν δεν υπάρξει εσωτερική ηρεμία και καθαρό μυαλό η ομάδα θα συνεχίσει να πολεμά με τον ίδιο της τον εαυτό.

Μπορεί να αλλάξει η κατάσταση; Ναι, αρκεί να συμβεί το παραπάνω. Να το βρει ο προπονητής μέσα του. Εν τω μεταξύ το θέμα Πινέδα παρατράβηξε. Ακούω και συμμερίζομαι την ατάκα του προπονητή μετά τον Αστέρα Τρίπολης που είπε ότι ο Πινέδα είναι στα όρια παίζοντας σερί 2,5 χρόνια και ουσιαστικά τον συντηρεί ενόψει της συνέχειας. Όμως στο Καραϊσκάκη έπρεπε να ξεκινήσει. Όπως ξεκίνησε ο Κάλενς ο οποίος προερχόταν από δυο 90λεπτα με το Περού (το ένα κόντρα στην Αργεντινή) και υπερατλαντικό ταξίδι. Ντέρμπι είναι. Αν δεν τον βάλεις σε αυτό το ματς πότε θα μπει ο Πινέδα;

Τέλος πάντων. Ποδοσφαιρικά να δεχθούμε ότι κάποια πράγματα μπορούν να συμβούν αρνητικά και όλα έγιναν στο Καραϊσκάκη. Τα άλλα με ανησυχούν: η συμπεριφορά κάποιων παικτών στο γήπεδο και ο τρόπος που δούλεψε ο Αλμέιδα αυτό το ματς τόσο πριν, όσο και κατά τη διάρκειά του.

Για να κλείνω σιγά – σιγά: η κριτική γίνεται και θα γίνεται πάντα, γιατί από την πλευρά μου είναι καλοπροαίρετη. Ο Ματίας αξίζει σεβασμό και ως προπονητής και ως άνθρωπος. Χθες και πάλι ακούστηκαν και γράφτηκαν απίθανα πράγματα γι’ αυτόν. Λυπάμαι! Αφουγκράζομαι την πίκρα και την στεναχώρια, όμως μετά από τέτοια συναισθήματα το μόνο που δεν έχω ανάγκη είναι να βγω και να ισοπεδώσω ανθρώπους. Μπορεί να είμαι εγώ ο περίεργος…

Η ΑΕΚ μπήκε πάλι με την πλάτη στον τοίχο. Μπροστά της έχει δυο κομβικά ματς με τον Άρη: το Σάββατο για το πρωτάθλημα στη Φιλαδέλφεια και την άλλη Τρίτη τη ρεβάνς Κυπέλλου στο Χαριλάου. Δεν θέλω να σκεφτώ τα αρνητικά σενάρια…