Δεν ήταν "καμικάζι" ο ΠΑΟ, ατυχής η αλλαγή - Του έκανε... κακό η αποβολή!

Αν και αγωνίστηκε με παίκτη παραπάνω για ένα ολόκληρο ημίχρονο, ο Παναθηναϊκός απώλεσε μία χρυσή ευκαιρία να πάρει διπλό στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" και να βάλει φωτιά στη μάχη του τίτλου. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η αποβολή του Κοστίνια περισσότερο... κακό παρά καλό έκανε στους Πράσινους, αφού ανάγκασε τον Ολυμπιακό να τραβήξει πίσω τις γραμμές του, αναδεικνύοντας για ακόμα ένα παιχνίδι το πρόβλημα του Παναθηναϊκού απέναντι σε κλειστές άμυνες.

Οι Πράσινοι μπήκαν με πολύ άσχημο τρόπο στο ντέρμπι και μοιραία βρέθηκαν από νωρίς πίσω στο σκορ. Η ομάδα του Βιτόρια χρειάστηκε 20 λεπτά για να... συνέλθει, μιάς και μέχρι εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός όχι μόνο είχε ήδη δεχθεί ένα γκολ, αλλά αγκομαχούσε για να αλλάξει πάσα. Οι παίκτες του Τριφυλλιού δεν είχαν την εικόνα ομάδας που κατέβηκε για να παίξει ίσως το πιο κρίσιμο ντέρμπι της σεζόν. Σε πλήρη αντίθεση με τους αντιπάλους τους, που είχαν μπει στο χορτάρι με νοοτροπία "καμικάζι", κερδίζοντας σχεδόν κάθε μονομαχία.

Μετά τα πρώτα 20-25 λεπτά ο Παναθηναϊκός ηρέμησε, το πρέσινγκ του Ολυμπιακού χαλάρωσε και οι Πράσινοι έβαλαν την μπάλα κάτω, εκθέτοντας τα αμυντικά θέματα των Ερυθρολεύκων. Η ομάδα του Βιτόρια ήταν σίγουρα ανώτερη από το 25' έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ωστόσο δεν έφτιαξε κλασικές ευκαιρίες, κυρίως επειδή της έλειπε η ταχύτητα στην τελική πάσα και την εκτέλεση. Τουλάχιστον όμως οι Πράσινοι έβγαλαν μαχητικότητα και νεύρο, κάτι που φάνηκε στην αποβολή του Κοστίνια, αφού αν ο Τζούρισιτς δεν πίεζε και δεν κυνηγούσε τη φάση, δεν θα μπορούσε ποτέ να εκμεταλλευτεί την γκάφα του Πορτογάλου μπακ.

Ο Βιτόρια έφερε στην ανάπαυλα από τον πάγκο τον Ουναΐ και αφαίρεσε τον Μαξίμοβιτς, ενώ η είσοδος του Κώτσιρα αντί του Βαγιαννίδη λογικά έχει την εξήγησή της στα αρκετά προβλήματα που αντιμετώπισε ο "Βάγια" από τον Μαρτίνς, αλλά και στο γεγονός ότι είχε κάρτα. Αναφορικά με τον Ουναΐ, ο Πορτογάλος κόουτς ίσως μπορούσε να βγάλει τον Πάλμερ-Μπράουν (που ήταν ασταθής στις επεμβάσεις του, ειδικά στο πρώτο μέρος) για χάρη του Μαροκινού και να τραβήξει τον Αράο στο κέντρο της άμυνας. Ωστόσο, πιθανώς φοβήθηκε πως με αυτόν τον τρόπο θα έχανε εντελώς το κέντρο κόντρα στη σκληροτράχηλη τετράδα του Ολυμπιακού (Έσε, Μουζακίτης, Γκαρθία, Τσικίνιο στο δεύτερο ημίχρονο).

Στο δεύτερο 45λεπτο ο Παναθηναϊκός βρήκε την ισοφάριση από το σημείο του πέναλτι χάρη σε μία ατομική ενέργεια του Ιωαννίδη, όμως συνολικά δεν έκανε επ' ουδενί αυτά που ήλπιζαν οι οπαδοί του λόγω του μετά το αριθμητικό πλεονέκτημα. Αντιθέτως, στο μεγαλύτερο κομμάτι της επανάληψης, οι Πράσινοι έπαιξαν... ακριβώς όπως θα ήθελε ο Μεντιλίμπαρ!

Ναι μεν ο Παναθηναϊκός μονοπωλούσε την κατοχή της μπάλας, αλλά δυσκολευόταν πολύ να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα. Όπως περίμεναν όλοι, ο Βιτόρια επιστράτευσε τον Τετέ στο 61', με τη σκέψη του προφανώς να είναι σωστή αλλά εν τέλει να μη δικαιώνεται, αφού ο Βραζιλιάνος παρέμεινε "άφαντος" μέχρι το τελικό σφύριγμα της λήξης.

Ο Ιωαννίδης έφερε το παιχνίδι στα ίσια στο 74' και οι οπαδοί του Τριφυλλιού πίστεψαν ότι η ανατροπή είναι θέμα χρόνου, εντούτοις η εικόνα ήταν εντελώς διαφορετική. Ο πολύπειρος Μεντιλίμπαρ, αφού έκανε υπομονή για να προκύψει το ιδανικό τάιμινγκ, έβαλε στο γήπεδο τον Κωστούλα με προφανή αποστολή να πιέσει και να δυσκολέψει τον Παναθηναϊκό στο ανέβασμα των γραμμών του. Ο νεαρός επιθετικός κατάφερε ουσιαστικά να αλλάξει εντελώς τον ρυθμό του αγώνα με τα συνεχή τρεξίματά του που "έσκασαν" τους Πράσινους αλλά και τις ανακτήσεις μπάλας σε καίρια σημεία, που έφερε μάλιστα 2-3 επικίνδυνες φάσεις για την εστία του Ντραγκόφσκι. Η εικόνα του αγώνα και η φρεσκάδα του Κωστούλα είχαν ως αποτέλεσμα να φαίνεται στο γήπεδο ότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε με 10 παίκτες και όχι ο Ολυμπιακός!

Την ίδια στιγμή, η αλλαγή του Βιτόρια αποδείχθηκε ατυχής, με τον Γερεμέγεφ να μπαίνει στο ματς ώστε το Τριφύλλι να κλείσει τον αντίπαλο στα καρέ του, να γεμίσει την περιοχή και να μπορέσει να απειλήσει από αέρος, αφού δυσκολευόταν να το κάνει με την μπάλα χαμηλά. Όλα αυτά στη θεωρία, γιατί στην πράξη αυτό που συνέβη ήταν ο Παναθηναϊκός να γίνει εντελώς ακίνδυνος. Έχασε έναν παίκτη στον άξονα, με συνέπεια να μην μπορεί να πάρει την μπάλα στα πόδια του για να ταΐσει τον Γερεμέγεφ, ενώ παράλληλα κατέστη πολύ πιο ευάλωτος και ανίκανος να αντιμετωπίσει τα τρεξίματα του Κωστούλα, του Γιάρέμτσουκ που μπήκε στο τέλος, του Γκαρθία που μπήκε στο ημίχρονο και των ακούραστων Ροντινέι, Τσικίνιο, Έσε.

Σα να μην έφτανε αυτό, η αποβολή του Ίνγκασον στις καθυστερήσεις στερεί από τον Παναθηναϊκό τον πιο σταθερό του στόπερ στο επόμενο ματς (με ΟΦΗ την 1η Φεβρουαρίου), σε μία θέση που το τελευταίο διάστημα παίζει συνεχώς με διαφορετικά δίδυμα λόγω τραυματισμών.