Ξευτίλα, Παναθηναϊκός είναι όχι… Φωστήρας - Εμμονή με Μπακασέτα και τριάδα!

Δεν έχει το παραμικρό νόημα να μιλήσουμε -και από δω- για το τι έγινε στο ντέρμπι στο Καραϊσκάκη ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό.

Άλλωστε εδώ και καιρό ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου του Παναθηναϊκού, έχει μάθει να μην του αρέσει να ακούει και να διαβάζει αλήθειες, έχει αφεθεί στα ροζ συννεφάκια που του καλλιεργούν οι πάσης φύσεως απατεώνες που τον δουλεύουν είκοσι χρόνια κοντά πια και αρκείται σε... θριάμβους και επιτυχίες της μιας μέρας και της πλάκας κυριολεκτικά για μια ομάδα του μεγέθους και της ιστορίας του Παναθηναϊκού, έχοντας εγκαταλείψει εδώ και καιρό την απαίτηση και τους στόχους για τίτλους, διακρίσεις στην Ευρώπη και τα συναφή.
Και δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για το Καραϊσκάκη, όχι μόνο φι΄αυτό.
Αλλά γιατί δεν είναι και το πρωτεύον τελικά.

Δεν έχει νόημα να κάτσουμε να πούμε τι τελικά ήθελε ο Παναθηναϊκός από το συγκεκριμένο παιχνίδι, εκτός από το να... επιτρέψει για ένα ακόμα βράδυ στο.... ρεπορτάζ να είναι... ευτυχισμένο και να βγάζει λόγους και τσιτάτα ορος τέρψιν ενός κοινού που έτσι έχει συνηθίσει να τρέφεται τα τελευταία χρόνια.

Δεν έχει νόημα να πούμε ούτε για το αγωνιστικό, ούτε το γιατί ένα ματς πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός δεν το χτύπησε καν και άφησε ένα αντίπαλο που έπαιζε με δέκα παίκτες για ένα ημίχρονο να τον παίζει στο μισό γήπεδο με τα 17χρονα στην σύνθεσή του από την στιγμή που έτυχε τον... μέγα στόχο της ισοφάρισης.

Δεν έχει νόημα  να ξαναπούμε ούτε καν γι' αυτή την απίστευτη εμμονή από ένα σημείο και μετά να ξεκινάει με την τριάδα Μπακασέτα, Μαξίμοβιτς και Αράο στο κέντρο που αποδεδειγμένα πια έχει δείξει ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ούτε  να τρέξει, ουτε να μαρκάρει αλλά ούτε και να δημιουργήσει.
Δεν έχει νόημα να μπούμε ξανά ούτε καν σ' αυτή την τόσο αρεστή σε όλους κουβέντα για την διαιτησία  και για τις επίμαχες φάσεις, αν έπαιξαν ρόλο, αν ευνόησαν τον ένα ή τον άλλο.
Κι όλα αυτά δεν έχει κανένα νόημα να τα συζητήσουμε μπροστά σ' αυτό που έγινε με την λήξη σχεδόν του αγώνα.

Μπροστά σ' αυτή την απίστευτη ξευτίλα, προσβολή και πλήρη περιφρόνηση στο όνομα, το μέγεθος και την ιστορία αυτου του συλλόγου , απ' αυτούς που εδώ και καιρό έχουν αυτοαναγορευθεί στους αυθεντικούς και... ντούρους Παναθηναϊκάρες και το χειρότερο έχουν αναλάβει τις τύχες, την εκπροσώπηση και την... προς τα έξω δημιουργία της εικόνας του Παναθηναϊκού ελέω Αλαφούζου που τους έχει μαζέψει όλους εκεί πέρα εντός και γύρω απ΄την ομάδα και τους ταΐζει ποικιλόμορφα.

Σαν... έτοιμο από καιρό λοιπόν το ρεπορτάζ, μηδέ εξαιρουμένου και του προπονητή που φαίνεται εμαθε… γρήγορα τα κόλπα και το συμφέρον του αν θέλει να μακροημερεύσει σ'΄αυτ'όν τον πάγκο, από την στιγμή που δεν μας κάθισε η νίκη και δεν μας αδίκησε και η διαιτησια να έχουμε να λέμε, άρχισε το μεγάλο αφήγημα του... νέου θριάμβου της ομάδας.
Δεν χάσαμε, λέει, και πάλι στο Καραϊσκάκη.
Δεν μπορεί, ξαναλέει, να μας κερδίσει με τίποτα ο Ολυμπιακός εδώ και οχτώ, εννιά δεν ξέρω γω πόσους αγώνες.
Τι λέτε ρε παιδιά, έτσι ε;

Δεν χασαμε ξανα στο Καραϊσκάκη, από τους... δέκα παίκτες του αντιπάλου για ένα ημίχρονο.
Τόσο καλά και τόσο φοβερά και τρομερά.
Ε να μην πάει χαμένος τέτοιος θρίαμβος και τέτοιο... σερί.
Να το πανηγυρίσουμε όλοι μαζί εμείς που... αγαπάμε την ομάδα, την πονάμε και την... προστατεύουμε.
Άλλωστε είναι κι αυτός ένας στόχος.
Να μην χάνουμε από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη.
Μόνο που δεν ξέρω για... ποια ομάδα είναι αυτός ο στόχος.
Γιατί όλοι αυτοί οι ντούροι Παναθηναϊκάρες κάτι έχουν μπερδέψει.

Κι αυτό είναι ότι ο Παναθηναϊκός μάγκες, δεν είναι... ο Φωστήρας.
Δεν είναι ο... φονέας των γιγάντων ο Παναθηναϊκός να βγαίνει στους δρόμους επειδή δεν χάνει από τον Ολυμπιακό.
Γιατί αυτόν τον... νέο στόχο σας, δεν ξέρω ποιος από σας τον ανακάλυψε.
Να μην χάνουμε δηλαδή από τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, αλλά το πρωτάθλημα ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ να το παίρνουν και  να το μοιράζονται κατά βούληση ο Ολυμπιακός, η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ.
Ωραίος στόχος μα την αλήθεια.
Και πολύ... αντάξιος απ' ότι φαίνεται για τον Παναθηναϊκό που... φτιάξατε όλοι σας εδώ και κάτι χρονάκια.

Και το καμαρώνετε κιόλας.
Βγάζετε και γλώσσα και μιλάτε και κορδόνεστε και το παιζετε και Παναθηνάρες.
Το παιζετε εκπρόσωποι μιας ομάδας που ΕΧΕΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ να πάρει πρωτάθλημα και μετά από ένα παιχνίδι που ήταν ΟΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ μπας και το διεκδικήσει επιτέλους ξανά με αξιώσεις, αντί να κάτσετε να πείτε γιατί ΚΑΙ Σ ΑΥΤΟ το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός μπηκε αλλού γι' αλλού, έπαιξε από το 25' μέχρι την λήξη του ημιχρόνου και μετά το γκολ που έβαλε, δεν βλεπόταν και δεν έκανε φάση, μου το παίζετε περήφανοι Παναθηναϊκοί που σας τρέμει και σας φοβάται όλη η πλάση, δεν μπορεί να σας νικήσει ο μισός Ολυμπιακός και μόνο με την... διαιτησία μπορούν να σας σταματήσουν.

Κι όλα αυτά ρες αθεόφοβοι πότε;
Την μέρα που ο Παναθηναϊκός και το Ελληνικό ποδόσφαιρο αποχαιρετά το ποδοσφαιριστή και άνθρωπο ΈΜΒΛΗΜΑ του συλλόγου τον στρατηγό ΜΙΜΗ ΔΟΜΑΖΟ.
Και τολμάτε και τον πιάνετε κιόλας στο στόμα σας τον στρατηγό.
Και μου καμώνεστε πως τον τιμάτε, τον σέβεστε και τον μνημονευετε.
Ε λοιπόν ψευτοΠαναθηναϊκοί της φακής, δεν ξέρω τι ομάδα λέτε πως είστε, δεν ξέρω τι ομάδα νομίζετε πως είστε, δεν ξέρω ποια ομάδα τολμάτε να λέτε ότι... υποστηρίζετε και εκπροσωπείται όταν μιλάτε και γραφετε.
Ξέρω όμως στα σίγουρα ένα πράγμα.

Πως αυτή η ομάδα που λέτε, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με την ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ με τον ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟ ΤΟΥ ΜΙΜΗ ΔΟΜΑΖΟΥ.
Και δεν μπαίνω καν στον κόπο να σας ρωτήσω αν... μπήκατε εσείς στον κόπο να ρωτήσετε τον στρατηγό όσο ζούσε και τον βλέπατε δίπλα σας, πως ένοιωθε όταν έβλεπε αυτά που γράφετε και λέτε για τον σημερινό Παναθηναϊκό, ενώ έχει να πάρει ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ πρωτάθλημα και έχει διασυρθεί στην Ευρώπη.
Αλλά έστω και σεις ακόμα, σκεφτείτε λίγο.
Σκεφτείτε αν ο στρατηγός, αν ο Μίμης Δομάζος είχε να πάρει ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό, θα τολμούσε ποτέ ή θα του πέρναγε έστω και σαν σκέψη από το μυαλό να καθόταν και να έλεγε... δεν χάσαμε ξανά από τον Ολυμπιακό τι ωραία, τι καλά τι φοβεροί και τρομεροί που είμαστε, ενώ θα έβλεπε χρόνο με το χρόνο και κάθε χρόνο, να σηκώνουν το πρωτάθλημα, ο Γιούτσος, ο Παπαϊωάννου, ο Κούδας, ο Μποτίνος, ο Σαράφης, ο Μαύρος και οι άσσοι των τότε Ολυμπιακού, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ.
Σκεφτείτε το λίγο.

Κάντε το εικόνα και σεις και όλοι σας και όλοι μας και συνειδητοποιείστε επιτέλους λίγο, πόσο έχετε μικρύνει με την παρουσία, την τακτική και τον ρόλο σας, το μέγεθος αυτού του τεράστιου συλλόγου που λέγεται ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ.
Αν μπορείτε φυσικά.
Κι αν σας νοιάζει.

Κι αν για μια ακόμα φορά, ο αγώνας να... επιπλεύσετε και να μείνετε ριζωμένοι εντός και στα πέριξ αυτής της ιστορικής ομάδας συνεχίζοντας την μάσα και το φαγοπότι σε βάρος της ελέω Αλαφούζου πάντα που σας έχει και σας καμαρώνει, παραμεριστεί έστω και για λίγο μπροστά στην κοινή λογική και τον σεβασμό απέναντι σ' αυτή την ομάδα και σε όποιο κομμάτι του κόσμου της εξακολουθεί να την θεωρεί ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΕΓΑΛΟ.
Μετά από' αυτά όποιος έχει όρεξη και βρίσκει νόημα να συζητήσουμε για το... ντέρμπι και τι έγινε σ' αυτό, ευχαρίστως, αλλά όχι σήμερα.
Κάποια στιγμή τις επόμενες μέρες ίσως.