Μία σημαντική διαφορά εκείνων που πραγματικά ξέρουν τη δουλειά τους μ' εκείνους που νομίζουν ότι ξέρουν αλλά δεν ξέρουν είναι ο χρόνος κατά τον οποίο εκφράζουν «μεγάλες» απόψεις ή γνώμες. Οι πρώτοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι τίποτα δεν γίνεται σε χρόνο dt, θέλει χρόνο.
Διαβάστε επίσης...
Η φύση η ίδια έχει φτιάξει τον κανόνα. Οι δεύτεροι που δεν γνωρίζουν είναι... fast food σε όλα. Βιαστικοί. Ανυπόμονοι. Συχνά και θολωμένοι σε σκέψη και προφανώς έκφραση. Θυμάμαι (πως να ξεχάσω;) τι και με πόση ένταση λέγονταν Σεπτέμβρη, Οκτώβρη, ακόμα και Νοέμβρη αναφορικά με το ρόστερ του Ολυμπιακού. Μέχρι και επικρίσεις - νουθεσίες άκουγα / διάβαζα για τον ξεροκέφαλο (αυτό ήταν το πιο ευγενές) Μεντιλίμπαρ που επέμενε να μη θέλει γεμάτη μεταγραφές τη... ντουλάπα του. Δεν είναι ψέμα.
Δεν είναι δικαιολογία για την διοίκηση. Όντως ήθελε ένα τόσο κοντό ρόστερ. Το έχει δηλώσεις τόσες φορές και αυτή η στάση του αφορούσε και το πριν (καλοκαίρι) και τώρα (Ιανουάριος) και το πάντα. Έτσι είναι ο άνθρωπος, δεν θα αλλάξει για κανέναν στα 63 προς τα 64 του. Σου αρέσει το πακέτο του; Συνεργάζεσαι. Δεν σου αρέσει; Πας γι' άλλον αφού «you can't teach an old dog new tricks». Δηλαδή «δεν μπορείς να μάθεις σ' ένα γέρικο σκυλί (σόρι μίστερ, τρόπος του λέγειν) νέα κόλπα».
Απλά προφανώς εκτός του κοντού ρόστερ ο Μεντιλίμπαρ ήθελε όντως και τον Ποντένσε σ' αυτό για τα φτερά της επίθεσης. Αυτό. Αυτό ήταν το λάθος. Δεν κλείστηκε ο Ποντένσε με κάτι τις παραπάνω όταν έπρεπε με την ελπίδα τον Αύγουστο, που οι απαιτήσεις των άλλων είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις μύγες που είναι παχιές, να πέσει η τιμή.
Κι αντί να γίνει αυτό, ήρθε η τρελή πρόταση από την Αλ Σαμπάμπ και ήταν αργά για... δάκρυα. Το πουλάκι πέταξε. Συνέβη. Συμβαίνει. Θα ξανασυμβεί. Οι καιροί είναι τέτοιοι, στυγνά επαγγελματικοί.
Ας επιστρέψω εκεί που άρχισα. Το φθινόπωρο υπήρχαν οι φωνές των πολλών. Και τώρα, Γενάρη μήνα, ακούγονται οι «φωνές» των λίγων. Εκείνων που ήξεραν. Δεν μιλάνε με το στόμα. «Μιλάει» η δουλειά τους στο χορτάρι.
Δεν ξέρω αν το προσέξατε αλλά σήμερα (31/1) τελειώνει ένας μήνας, ο ερχομός του οποίου έκανε αρκετούς να... τρέμουν. «Πω, τι δύσκολο πρόγραμμα έχει ο Ολυμπιακός τον Ιανουάριο! Πως θα τα βγάλει πέρα με τόσους λίγους παίκτες; Και δεν έχουν δικαίωμα στην Ευρώπη ούτε οι μεταγραφές», άκουγες / διάβαζες. Η ίδια φοβία / άποψη εκφράζονταν από χιλιάδες διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετική ιδιότητα. Τι πλάκα έχει τώρα που γυρνάς το κεφάλι σου και κοιτάς προς τα πίσω ενθυμούμενος όλα αυτά...
Έγραψα στο προηγούμενο blog ότι ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού, έμεινε το καλοκαίρι. Δεν μιλούσα για τον Ελ Καμπί (θα μπορούσα...). Για τον Μεντιλίμπαρ το έλεγα. Κι αφού είπα Ελ Καμπί, θυμήθηκα και άλλες ιστορίες. Άλλες βιαστικές απόψεις / γνώμες εκείνων που δεν ξέρουν κόντρα σ' εκείνους που ξέρουν. Θυμηθείτε τι λέγονταν όταν ο σπουδαίος και άκρως πετυχημένος όπου πήγε, Αντόνιο Κορδόν έφερνε ως αντικαταστάτη του Ελ Αραμπί τον Ελ Καμπί. «Μα καλά, θα αντικαταστήσουμε τον Ελ Αραμπί με έναν φορ που ουσιαστικά δεν έχει παίξει καθόλου στην Ευρώπη, μόνο δύο σεζόν στην Τουρκία και την άσημη Χατάισπορ; Είναι... λίγος», έλεγαν.
Το ταλέντο λοιπόν και η ικανότητα αυτού του σπουδαίου ποδοσφαιρανθρώπου, του Κορδόν, ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΑΚΟΜΑ για τον Ολυμπιακό στο πρόσωπο του Αγιούμπ. Όπως δούλεψε πέρυσι στο β' μισό της σεζόν στο πρόσωπο και του τεράστιου Ιμπόρα. Η δουλειά του Κορδόν δουλεύει ακόμα και στα πρόσωπα των Έσε και Ορτέγκα. Εύστοχος 100% δεν θα μπορούσε να είναι. Κανείς δεν είναι. Αλλά ειδικά με Ελ Καμπί και Ιμπόρα το... τερμάτισε. Ελεύθεροι ήταν, δεν πληρώθηκε ούτε ευρώ σε ομάδα για αν έρθουν.
Έχοντας λοιπόν κάποια κομμάτια του παζλ από πέρυσι στη διάθεσή του ο Μεντιλίμπαρ, πρόσθεσε και κάποια άλλα φέτος και έχει σήμερα τον Ολυμπιακό εδώ που όλοι ξέρουμε. Κι επειδή κάποια από τα κομμάτια που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι, για διάφορους λόγους, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, άρχισε να σκαρφίζεται ιδέες. Να ενεργοποιεί τα plan B (ή και C) που σίγουρα τα είχε κατά νου για ώρα ανάγκης. Φαντάζομαι είχε στο πρόγραμμα να δώσει χρόνο σε Κωστούλα, Μουζακίτη αλλά μάλλον όχι να τους κάνει τόσο νωρίς τόσο βασικούς.
Τελικά ήταν κάτι που ωφέλησε τους πάντες. Τα ίδια τα παιδιά (και το μήνυμα που πέρασε στους άλλους στην ακαδημία) και φυσικά τον Ολυμπιακό. Θα ωφελούσε ακόμα περισσότερο ΑΝ τα δωρεάν υπερ-πολύτιμα και σπάνια μαθήματα που έχει διδάξει το ποδόσφαιρο (για την ομάδα γενικώς και για τις μονάδες ειδικώς) από τη μέρα που ήρθε ο Μεντιλίμπαρ αποστηθίζονταν απ' ΟΛΟΥΣ ώστε να μην ξαναυπάρξει αυτή η τεράστια «βαβούρα» / υπόκωφη ή και έντονη μουρμούρα κάθε τρεις και λίγο επί μήνες αλλά δεν είμαι αισιόδοξος. Μόνο για λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά προς τη... δόξα (της γκρίνιας) τραβούν.
ΥΓ: Εντός του Γενάρη που έκανε πολλούς να τρέμουν λοιπόν ο Ολυμπιακός είχε τα εξής αποτελέσματα: Παναιτωλικός-Ολυμπιακός 0-2, Ολυμπιακός-Άρης 2-1, ΠΑΟ-Ολυμπιακός (κύπελλο) 1-1, Ατρόμητος-Ολυμπιακός 1-2, Πόρτο-Ολυμπιακός 0-1, Ολυμπιακός-ΠΑΟ (πρωτάθλημα) 1-1, Ολυμπιακός-Καραμπάγκ 3-0. Ένας Γενάρης που διατηρήθηκε 1ος και αύξησε λίγο τη διαφορά από τους άλλους, εξασφάλισε απευθείας πρόκριση στους 16 του Europa τερματίζοντας 7ος στον όμιλο και αποσπώντας ισοπαλία στο 1ο ματς κυπέλλου επί του αιωνίου αντιπάλου. Δεν ήταν εύκολος Γενάρης αλλά αντεπεξήλθε. Δεν έχει καταφέρει ακόμα τίποτα, υπάρχει πολύς και δύσκολος δρόμος μπροστά, λογικά θα έρθουν και δύσκολες μέρες.
ΥΓ2: Ο Ελ Καμπί σε 1,5 σεζόν ως τώρα με τον Ολυμπιακό και 81 συμμετοχές (5.864 λεπτά) έχει 53 γκολ και 7 ασίστ. Ο Ελ Αραμπί σε 5 σεζόν και 225 συμμετοχές (11.878 λεπτά) είχε 94 γκολ και 25 ασίστ. Σοκ και μεγάλο δέος για τον Αγιούμπ!
ΥΓ3: Είναι αναμφίβολα σημαντική ανάσα για τον Ολυμπιακό, κυρίως για την προσπάθεια που κάνει να κατακτήσει το πρωτάθλημα ξανά, ότι τερμάτισε 7ος και πήγε απευθείας στους 16 αποφεύγοντας την σωματική και πνευματική ταλαιπωρία που θα του πρόσφεραν δύο απαιτητικοί αγώνες για την ενδιάμεση φάση.
ΥΓ4: Αν μου ζητούσε κανείς να περιγράψω τον Ντάνι Γκαρθία ως ποδοσφαιριστή με μια φάση θα επέλεγα δίχως αμφιβολία το 2-0 του Ολυμπιακού με την Καραμπάγκ. Ανάκτηση - κλέψιμο λίγο έξω από την περιοχή των φιλοξενούμενων και άμεση κάθετη πάσα με διαβήτη στον Ελ Καμπί για το πάρε βάλε. Είναι κλάση ο Ισπανός (όχι κλάση Ιμπόρα βέβαια που ήταν στη... στρατόσφαιρα εκείνος) και με την δεδομένη μεγάλη του εμπειρία γίνεται πολύτιμος. Αυτή η φάση βέβαια περιγράφει, σε σημαντικό βαθμό, και τον Ολυμπιακό του Μεντιλίμπαρ.
ΥΓ5: Πλάκα πλάκα, μετά το 3-0 επί της Καραμπάγκ, οι παίκτες του Ολυμπιακού απέχουν μία νίκη μακριά από το πριμ - μαμούθ του 1 εκατ.ευρώ που τους έταξε ο Βαγγέλης Μαρινάκης.
ΥΓ6: Ο Ολυμπιακός τέλειωσε τις υποχρεώσεις του στον όμιλο έχοντας την καλύτερη άμυνα με μόλις 3 γκολ παθητικό σε 8 αγώνες (σ.σ.: τα 2 τα έφαγε σε ένα ματς, από τη Λιόν στη Γαλλία σε μια περίοδο που δεν είχε ρολάρει καθόλου η ομάδα) και 2ος σε ανακτήσεις μπάλας! Και σε τάκλιν είναι 7ος. Πιο... Μεντιλίμπαρ δεν γίνεται.
ΥΓ7: Αν όσοι λένε ότι ο Ονιεμαέτσι είναι ένας Κοστίνια από αριστερά δικαιωθούν, τότε καταλαβαίνετε τι άκρα στην άμυνα (και όχι μόνο, συμμετέχουν και επιθετικά) θα έχει ο Ολυμπιακός από εδώ και στο εξής. Τι ματσάρα έκανε ο Πορτογάλος με τους Αζέρους!
ΥΓ8: Ο Μπιανκόν... γιόρτασε τη συμμετοχή του ως βασικός σε ευρωπαϊκό ματς με γκολ από στημένο. Δεν ήταν τόσο κρίσιμο το γκολ όπως π.χ. στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ, ήταν 2-0 το ματς ήδη και η Καραμπάγκ έδειχνε... παραδομένη, αλλά έχει την αξία του. Γκολ στην Ευρώπη είναι!
ΥΓ9: Παρεμπιπτόντως, ο Ολυμπιακός είναι σαφώς βελτιωμένος πια και στα στημένα, όχι λόγω μεταγραφών, δεν έχει παίξει κανείς ακόμα. Απλά επειδή ρόλαραν πιο πολύ κάποια πράγματα. Και σ' αυτό το κομμάτι, κάποιοι επικριτές αποδείχθηκαν πολύ, μα πάρα πολύ, βιαστικοί. Αλήθεια, μήπως και πέρυσι στην αρχή της σεζόν πάλι τα ίδια δεν λέγονταν για τα στημένα του Ολυμπιακού; Τι, όχι;
ΥΓ10: Ο Ελ Καμπί, κατά πως φαίνεται, πήρε τη σωστή απόφαση να μείνει στον Ολυμπιακό. Ο Μπακαμπού αντιθέτως, όχι. Δεν το λέω εγώ, η πορεία το μετά τον Ολυμπιακό το λέει.
ΥΓ11: Ο Ζέλσον δεν ήταν σούπερ όπως σε άλλα ματς αλλά ήταν σαφώς πιο ανεβασμένος και πιο ουσιαστικός σε σχέση μ' αυτό που ήταν τις τελευταίες εβδομάδες. Το μήνυμα ήταν αισιόδοξο νομίζω.
ΥΓ12: Παρότι ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο του ματς έτρεξε πολύ περισσότερο από την Καραμπάγκ γιατί αυτό είναι το στυλ του, η πίεση ψηλά. Το κοντέρ του έγραψε 109.1 χλμ. και των Αζέρων 105.7.
ΥΓ13: Οι τελικές του αγώνα ήταν 23-3. Ο Ολυμπιακός έβαλε και 5 μπλοκ σε προσπάθειες των αντιπάλων. Α, είχε και 20 τάκλιν έναντι 10 των αντιπάλων. Μεντιλίμπαρ style...
ΥΓ14: Ο Βέλντε αυτή τη φορά, θα συμφωνήσω, ήταν πιο κοντά σ' αυτό που πρέπει να είναι ένας εξτρέμ του Ολυμπιακού (αυτής της ηλικίας, σημαντική παράμετρος) αλλά, ακόμα, απέχει. Και πρέπει να προσπαθήσει κι άλλο για να φτάσει επιτέλους στο σωστό σημείο. Είχε με διαφορά τον περισσότερο χρόνο εντός και εκτός γηπέδου στην ομάδα προκειμένου να δείξει τι αξίζει. Κι αυτός ο χρόνος τελείωσε.
ΥΓ15: Στο 9ο λεπτό ο Κωστούλας έκλεψε σε θέση αριστερού μπακ, έδωσε στον Βέλντε και εκείνος σέντραρε στο β' δοκάρι όπου ο Ελ Καμπί έκανε κεφαλιά ψαράκι (δεν την έπιασε... γεμάτη) για να αποκρούσει ο τερματοφύλακας στην 1η μεγάλη φάση του Ολυμπιακού. Δεν υπάρχει σχόλιο. Σχόλιο είναι το δεδομένο στο ξεκίνημα της φάσης...
ΥΓ16: «Ο κόσμος του Ολυμπιακού με κάνει και κοκκινίζω κάθε φορά», δήλωσε ο Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ με αφορμή το ότι ξανα-αποθεώθηκε από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Νομίζω πριν απ' αυτόν θα μπορούσαν (και μάλλον έπρεπε) να κοκκινίζουν άλλοι για όσα έλεγαν για τον ίδιο, τις επιλογές του και την ομάδα του το φθινόπωρο...