Τι δεν είδε Ραζβάν! Οι εργοστασιακές Βέλντε κι ένα love-hate με Μεντιλίμπαρ

«Είδατε το ματς;» Αυτό αναρωτήθηκε ο Ραζβάν Λουτσέσκου μετά από ερώτηση δημοσιογράφου της cosmote tv στο λεγόμενο flash interview, δηλαδή τις σύντομες πρώτες δηλώσεις που κάνουν οι προπονητές αμέσως μετά τη λήξη του αγώνα εντός του αγωνιστικού χώρου. 

Με την ερώτηση ο συνάδελφος καλούσε τον Ρουμάνο να εξηγήσει αν η αγωνιστική... παράδοση του ΠΑΟΚ στο τελευταίο 15λεπτο του ματς οφείλονταν στην κόπωση που προκλήθηκε (και) από το ταξίδι και το ματς στο Βουκουρέστι την Πέμπτη ή τον τραυματισμό του Ότο που ανάγκασε τον δικέφαλο (που δεν είχε άλλη αλλαγή) να παίξει με παίκτη λιγότερο για περίπου 10 λεπτά. 

Ο Λουτσέσκου διαφώνησε. Όπως είπε δεν είδε να φαίνεται κάποιο πρόβλημα πτώσης απόδοσης ή κατάρρευσης. Αντιθέτως είδε τον ΠΑΟΚ να κερδίζει μέτρα, να πιέζει και να απειλεί. Σέβομαι τους προπονητές, θεωρώ δεδομένο ότι εκείνοι ξέρουν απείρως καλύτερα και περισσότερο απ' όλους εμάς που κρίνουμε απέξω. Απλά νομίζω ότι ο Λουτσέσκου υπερ-ενθουσιάστηκε με αυτά που είδε από την ομάδα του, μετά την απογοητευτική εικόνα κόντρα στη Στεάουα, και το... γιγάντωσε στο μυαλό του.

Τα έκανε αυτά που ανέφερε ο Λουτσέσκου ο δικέφαλος στο ματς αλλά όχι στο φινάλε όπου όντως κατέρρευσε και κινδύνεψε με βαριά ήττα, απ' αυτές που γράφουν ιστορία. Ο ΠΑΟΚ κατ' εμέ ήταν ανέλπιστα πιεστικός και ρωμαλέος μπορεί να πει κανείς αλλά στο α' ημίχρονο και κυρίως τα πρώτα 30 λεπτά. Στο ξεκίνημα του ματς θέλησε να κοντράρει την πίεση του Ολυμπιακού με δική του πίεση. Κόντρα στην κόντρα και πίεση στην πίεση. 

Ο Ραζβάν γνώριζε ότι η ομάδα του δεν είχε πολύ... καύσιμο στο ντεπόζιτο. Το χθεσινό (23/2) ήταν το 44ο επίσημο ματς του ΠΑΟΚ στη σεζόν και 13ο εντός του 2025 και για τον Ολυμπιακό το 36ο επίσημο και 12ο εντός του 2025.

Ό,τι ήταν να κάνει λοιπόν ο ΠΑΟΚ έπρεπε να το κάνει γρήγορα. Στα πρώτα 32 δευτερόλεπτα (!) ο δικέφαλος είχε την πρώτη του τελική, ένα καλό σουτ του Τάισον λίγο άουτ από το αριστερό δοκάρι του Τζολάκη. Στα πρώτα 5 λεπτά ο δικέφαλος πίεζε μανιασμένα. Φάνηκε να αιφνιδιάζεται κάπως ο Ολυμπιακός, προσπαθούσε να βρει συνοχή και ρυθμό. 

Ήταν θέμα χρόνου να το κάνει. Αφού ήταν θέμα χρόνου ν' αρχίσει και να ξεφουσκώνει ο ΠΑΟΚ. Μάλιστα οι Πειραιώτες ευτύχησαν και να προηγηθούν στο 6ο λεπτό με το φάουλ του Ρόντινεϊ που προορίζονταν κυρίως για ασίστ αλλά η πορεία της μπάλας αιφνιδίασε τον Κοτάρσκι, όχι ότι αυτό τον αθωώνει από τη μεγάλη ευθύνη του.

Ακόμα κι έτσι, παρά το σοκ του 1-0, ο ΠΑΟΚ στάθηκε όρθιος και συνέχισε να κάνει ό,τι από το 1ο δευτερόλεπτο. Έβαζε ένταση στην ένταση. Και προσπαθούσε να πληγώσει τον Ολυμπιακό με κάθετες μπαλιές στις πλάτες μπακ και στόπερ. Ο Μεντιλίμπαρ έβλεπε τι προσπαθεί να κάνει ο φιλοξενούμενος και ανησυχούσε γι' αυτό και σχεδόν σε όλο το α' ημίχρονο οι παρατηρήσεις του αφορούσαν στην αμυντική λειτουργία και βάραγε το καμπανάκι του συναγερμού στην 4άδα της άμυνας προκειμένου να είναι σε μεγαλύτερη επαγρύπνηση και να αποφεύγουν τα ρίσκα. 

Εν τέλει ο ΠΑΟΚ ισοφάρισε και δεν ήταν έκπληξη ούτε άδικο με βάση την εικόνα του αγώνα ως τότε. Ο Ορτέγκα έφαγε προσποίηση και δεν κατάφερε να μπλοκάρει σέντρα του Ζίφκοβιτς, ο Κάρμο πήδηξε πιο μπροστά και έχασε για λίγο την κεφαλιά την οποία πήρε ο Καμαρά (ανάμεσα από τα δύο στόπερ του Ολυμπιακού) και έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Τζολάκη. Είχε μομέντουμ ο ΠΑΟΚ κι ακόμα άντεχε με συνέπεια στο 30' να έχει μία ακόμα καλή στιγμή, ξανά σουτ του Τάισον που μπλόκαρε ο Τζολάκης.
Είπαμε όμως. Ο Λουτσέσκου γνώριζε τι μπορούσε και κυρίως για πόσο μπορούσε να κάνει η ομάδα του. Και ο πιο φρέσκος Ολυμπιακός είναι απ' αυτούς που δεν πρέπει να μπλέκεις και δύσκολα ξεμπλέκεις. 

Όσο η ώρα περνούσε συνέβαινε αυτό που όλοι περιμέναμε. Η ερυθρόλευκη πίεση άρχισε να έχει αποτέλεσμα και ο ΠΑΟΚ έβγαζε κόπωση και εκνευρισμό και έχανε μέτρα. Κάπου στο ημίωρο, κατά τη δική μου θεώρηση των πραγμάτων τουλάχιστον, ο δικέφαλος άρχισε να παραδίδει πνεύμα. Και ουσιαστικά από το μισάωρο και μετά το ματς ήταν για ένα ρόλο. Του πρωταγωνιστή που είχε ο Ολυμπιακός. Κι αφού έγινε στο 31' το 2-1 μετά από έξοχη κάθετη μπαλιά - τρύπα του Ζέλσον στον Κωστούλα που κινήθηκε υπέροχα στα κενά τετραγωνικά και «εκτέλεσε» τον Κοτάρσκι, τα πάντα πήραν τον δρόμο τους.

Το μόνο που θα μπορούσε να κάνει ο ΠΑΟΚ ήταν να ελπίζει σε αμυντική αστάθεια / λάθος του Ολυμπιακού ή στημένη μπάλα. Ακριβώς από τέτοια προήλθαν οι δύο μοναδικές απειλές του ΠΑΟΚ στο υπόλοιπο του ματς, αμφότερες στο β' ημίχρονο. 

Στο 53', μετά από το 1ο κερδισμένο κόρνερ του δικεφάλου, ο Ντάνι Γκαρθία φαίνεται να αποσόβησε βέβαιο γκολ στο β' δοκάρι διώχνοντας τη μπάλα ακριβώς μπροστά από οριζοντιωμένο παίκτη των φιλοξενούμενων (νομίζω ήταν ο Βιετέσκα αλλά μπορεί να μην είδα καλά) που ήταν έτοιμος να κάνει καρφωτή κεφαλιά προς την άδεια γωνία και τα δίχτυα. Και στο 68' ο Πιρόλα πρόλαβε προ του Κωνσταντέλια σε παράλληλη σέντρα στο α' δοκάρι να διώξει σε κόρνερ μια φάση που έδειχνε υποσχόμενη. Αυτό ήταν από πλευράς ΠΑΟΚ.

Αντιθέτως από πλευράς Ολυμπιακού από το 30' και μετά και ειδικά στο β' ημίχρονο είχαμε ρεσιτάλ. Ρεσιτάλ ευκαιριών ή προϋποθέσεων για δημιουργία ευκαιριών που χάθηκαν με την ευκολία που δημιουργήθηκαν. Κι αντί το ταμπλό να γράψει στο φινάλε πολλά με λίγα έγραψε το άκρως τιμητικό για τον ΠΑΟΚ, ήττα με 2-1.

Τι γίνεται τώρα; Αυτό που περιμέναμε (σίγουρα περίμενα εγώ, όσοι με διαβάζετε τακτικά το ξέρετε) εδώ και λίγο καιρό. Θα είναι σχεδόν τα πάντα στις εγχώριες διοργανώσεις ένα μπρα ντε φερ του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ. Πρώτα, μεθαύριο Τετάρτη (26/2), για τα ημιτελικά του κυπέλλου στο Γ.Καραϊσκάκης και ύστερα για τη Super League στην ΟΠΑΠ Αρένα (2/3).

ΥΓ: Ο Βέλντε, δυστυχώς, επέστρεψε στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις. Πάνω που άρχισε να μοιράζει υποσχέσεις, επέστρεψε στα... ρηχά. Παρότι το πηγαίνω μακριά, ειλικρινά δεν βλέπω πως και γιατί μπορεί ο συγκεκριμένος παίκτης να βρίσκεται στο ρόστερ του Ολυμπιακού τη νέα σεζόν.

ΥΓ2: Αντιθέτως (και ευτυχώς για τον Ολυμπιακό) ο Ζέλσον φάνηκε να έχει επιστρέψει για τα καλά στις καλές μέρες. Μετά από μια περίοδο που έδειχνε μπλοκαρισμένος εγκεφαλικά παίζοντας δίχως ουσία, είναι ο Ζέλσον που είχε βοηθήσει τα μέγιστα στο α' μισό της σεζόν και σε κομβικά ματς. Με τον Ζέλσον σε φόρμα όλα γίνονται πιο εύκολα για τον Ολυμπιακό και η ομάδα αποκτά τεράστια δημιουργική και εκτελεστική ποικιλία.

ΥΓ3: Δύο φάουλ για κίτρινη έκανε ο Σάστρε στον Βέλντε στο δίλεπτο 14-15'. Τελικά του την έβγαλε ο διαιτητής στο 3ο τέτοιο φάουλ, στο 45+3' με συνέπεια να τον αποσύρει ο Λουτσέσκου αφού έβλεπε ότι υπήρχε κίνδυνος να αποβληθεί. Αντιθέτως για ένα φάουλ στον Σαμάτα στο κέντρο του γηπέδου που δεν ήταν απ' αυτά που λέμε «για κίτρινη» ο διαιτητής την έβγαλε στον στόπερ Κάρμο. Κάθε φιλοξενούμενος σε ντέρμπι ονειρεύεται διαιτησίες όπως η χθεσινή.

ΥΓ4: Με εξαίρεση τον Βέλντε η 4άδα επίθεσης (Κωστούλας, Ζέλσον, Ελ Καμπί) έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να έρθει η νίκη. Και μπορεί ο Ελ Καμπί να μη φάνηκε όσο οι Κωστούλας και Ζέλσον που ήταν εξαιρετικοί αλλά όπως πολύ σωστά επεσήμανε στις δηλώσεις του μετά το ματς ο Μπιανκόν «μπορούσαμε να βάλουμε κι άλλα γκολ αλλά δεν μπορούμε να πούμε κάτι στους επιθετικούς μας αφού κάνουν τρομερή δουλειά στην άμυνα πιέζοντας διαρκώς και βοηθώντας μας». Ακριβώς αυτό.

ΥΓ5: Δεν του πήγε το ματς του Μουζακίτη από την αρχή και φάνηκε, σωστά έγινε αλλαγή. Συμβαίνει, πάμε παρακάτω. Ποιος εξάλλου παίζει διαρκώς σούπερ;

ΥΓ6: Πολύ καλός και (το κυριότερο) ουσιαστικός ήταν ο Ντάνι Γκαρθία σ' ένα ακόμα μεγάλο ματς του Ολυμπιακού. Πέρα από το γκολ που φάνηκε να αποσοβεί στο 53', είχε και μια σειρά άλλων ενεργειών. Κλεψίματα, ανακτήσεις, πίεση, ακόμα και έναρξη επιθέσεων. Στο 45+2' από δική του πίεση και ανάκτηση λίγο έξω από την περιοχή του ΠΑΟΚ ο Ροντινέι σέντραρε για το κεφάλι του Ελ Καμπί ο οποίος υπό την πίεση του Ζίφκοβιτς την έστειλε ψηλά άουτ. Στο 82' από κεφαλιά-ψαράκι απομάκρυνση που έκανε στην περιοχή του Τζολάκη άρχισε μία από τις πολλές αντεπιθέσεις του β' ημιχρόνου που κατέληξε σε απώλεια ευκαιρίας των Ζέλσον και Όρτα.

ΥΓ7: Αν στο 66' ο Πάλμα έκανε ένα από τα δύο αυτονόητα, δηλαδή είτε σκόραρε στο τετ-α-τετ είτε έδινε στον Ελ Καμπί δεξιά που ήταν ουσιαστικά μπροστά σε κενή εστία, θα έγραφε το 3-1 και η λογική λέει πως μετά θα... έγραφαν κι άλλα. Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια. Με τα «αν» κουβέντα σοβαρή δεν γίνεται.

ΥΓ8: Βοήθησε ο Όρτα με την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο αλλά έχει ένα θέμα με τις τελικές του επιλογές, είτε μιλάμε για πάσα είτε για τελείωμα. Οφείλει και πρέπει να τα βελτιώσει και τα δύο άμεσα αν θέλει να διεκδικήσει θέση στο βασικό σχήμα στα πιο κομβικά ματς πρωταθλήματος και Ευρώπης που έρχονται. Το κύπελλο είναι διαφορετική ιστορία, ο Μεντιλίμπαρ το είπε ήδη από χθες ότι θα κάνει αλλαγές στον ημιτελικό της Τετάρτης με την ΑΕΚ.

ΥΓ9: «Κλάμα» με αυτό το love και hate Μεντιλίμπαρ-Μπιανκόν. Λες και το κάνει για γούρι ο Ισπανός τεχνικός να τα χώνει διαρκώς στον Γάλλο σε κάθε ευκαιρία. Και συνήθως η... ευκαιρία είναι μετά από γκολ που πετυχαίνει ο Ολυμπιακός. Όλοι πανηγυρίζουν και ο Μεντιλίμπαρ τα χώνει στον Μπιανκόν! Μην παρεξηγηθώ, όταν λέω χώνει κάνει παρατηρήσεις κτλ. στο επίπεδο που του επιτρέπει η δουλειά του. Και θεούλης Ζουλιάν που απαντάει κιόλας όταν αισθάνεται ότι τον αδικεί στην κριτική του ο προπονητής! Τέτοια σχέση αγαπομίσους δύσκολα συναντάς! Παρακαλείται η cosmote να έχει δύο κάμερες διαρκώς πάνω τους στις μεταδόσεις των αγώνων.

ΥΓ10: Πολλές, πάρα πολλές, ήταν οι λάθος αποφάσεις των παικτών του Ολυμπιακού στο β' ημίχρονο και ειδικά στο τελευταίο 20λεπτο που η μία καλή στιγμή διαδέχονταν την άλλη. Πάλι καλά που δεν στοίχισε γιατί καμιά φορά το ποδόσφαιρο βγάζει περίεργα γούστα.

ΥΓ11: Τον Ροντινέι τον έχω επικρίνει πολλάκις για το ότι... ξεχνάει να γυρίσει (κυρίως όταν παίζει δεξί μπακ) και να παίξει άμυνα. Όμως ο Βραζιλιάνος πέρα από την σπουδαία συνεισφορά του δημιουργικά, έχει τρομερό ηγετικό χαρακτήρα που είναι απαραίτητος σε ομάδες πρωταθλητισμού όπως ο Ολυμπιακός. Δε... νιώθει ποτέ, δεν... ψαρώνει ή διστάζει υπό οποιαδήποτε συνθήκη. Όσο δύσκολο κι αν είναι το ματς ή μια κατάσταση. Υπόκλιση.