Το χάρισε ο ΠΑΟ - Ξυπνά μόνο με "σφαλιάρες" - Έτσι θα έπαιρνε πρωτάθλημα!

Ένα μεγάλο "γιατί" πλανάται στο μυαλό του Ρουί Βιτόρια, των παικτών του αλλά και κάθε φίλου του Παναθηναϊκού μετά τον αποκλεισμό από τη Φιορεντίνα. Όχι επειδή αποκλείστηκαν από μία ιδιαιτέρως ποιοτική ομάδα, αλλά επειδή ήταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο στο μεγαλύτερο κομμάτι των 180 λεπτών που αντιμετώπισαν τους Ιταλούς. Ειδικά στη Φλωρεντία, βάσει της εικόνας του δευτέρου ημιχρόνου πρόκειται περί... κατορθώματος ότι οι Πράσινοι σκόραραν μόνο ένα γκολ και αυτό από πέναλτι!

Η ομάδα του Ρουί Βιτόρια γνωρίζει πολύ καλά ότι πλήρωσε το κάκιστο πρώτο ημίχρονο για ακόμα μία φορά στη σεζόν. Δύο γκάφες χάρισαν άκοπα δύο γκολ στη Φιορεντίνα μέσα σε λίγα λεπτά, όπως ακριβώς συνέβη και στο ματς του ΟΑΚΑ. Στην Αθήνα ο Παναθηναϊκός επέτρεψε στους Βιόλα να ισοφαρίσουν αμέσως σε 2-2 από 2-0 και στην Ιταλία βρέθηκε πίσω στο σκορ με δύο γκολ που ξεκίνησαν από δικά του λάθη (Μλαντένοβιτς-Τετέ στο πρώτο, Βαγιαννίδης στο δεύτερο), δίχως καν να έχει δεχθεί ιδιαίτερη πίεση.

Οι Πράσινοι καταδίκασαν τους εαυτούς τους να κυνηγούν στο σκορ πριν καλά καλά προσαρμοστούν στα δεδομένα του αγώνα και χρειάστηκαν αρκετή ώρα προκειμένου να βρουν τα πατήματά τους. Ο Ντραγκόφσκι τους γλίτωσε από ένα καταδικαστικό τρίτο γκολ στο πρώτο ημίχρονο, αλλά αυτό που συνέβη στο δεύτερο 45λεπτο δείχνει ξεκάθαρα ότι ο Παναθηναϊκός όχι απλά δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τη λαμπερή αντίπαλό του, αλλά ότι δικαίως νιώθει πως... αυτοκτόνησε!

Η κίνηση του Βιτόρια να παίξει με δύο σέντερ φορ γυρνώντας σε 3-4-1-2 άλλαξε εντελώς την εικόνα του ματς, καθώς γέμισε την ιταλική περιοχή και ανέδειξε τα πολλά αμυντικά προβλήματα της Φιορεντίνα. Ο Ιωαννίδης έκανε τα πάντα σωστά εκτός από την τελική προσπάθεια, ο Ουναΐ "ξύπνησε" μετά το 70' και οι Ιταλοί δεν τον έπιαναν με τίποτα, ενώ ο συγκλονιστικός Σιώπης έμοιαζε να βρίσκεται παντού στο γήπεδο. Εντούτοις, η μπάλα δεν έμπαινε με τίποτα στα δίχτυα, αφού οι Πράσινοι είτε τα χαλούσαν στην τελική προσπάθεια είτε δεν είχαν καθαρό μυαλό στην τελική πάσα. Η δε αποχώρηση του Σφιντέρσκι από το γήπεδο για χάρη του Γερεμέγεφ για ακόμα μία φορά δεν προσέφερε τίποτα στο Τριφύλλι.

Η αίσθηση που υπήρχε πάντως όσο το σκορ παρέμενε στο 2-0 ήταν πως ο Παναθηναϊκός μπορούσε να βρει ένα γκολ για να στείλει το ματς στην παράταση, αφού σφυροκοπούσε τα αντίπαλα καρέ. Στο 75' όμως την πάτησε ξανά με τον ίδιο τρόπο, μιάς και το 3-0 με σκόρερ τον Κεν ήταν ένα φθηνό γκολ, με τον Ίνγκασον να χάνει πολύ εύκολα τον αντίπαλό του. Ακόμα και έτσι, οι Πράσινοι σκόραραν και... έβγαλαν το λάδι των αντιπάλων τους μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Είναι όμως εντελώς διαφορετικό το να ψάχνεις δύο αντί για ένα γκολ στο τελευταίο τέταρτο.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως η συνολική εικόνα της ρεβάνς στη Φλωρεντία "καθρεφτίζει" τη σεζόν του Παναθηναϊκού. Μία ομάδα που συνήθως ξεκινά τα ματς με έναν αδικαιολόγητα soft τρόπο και συνέρχεται μόνο αφού δεχθεί πρώτα μία "σφαλιάρα", ώστε να... θυμηθεί τη μαχητικότητά της. Πρόκειται για κάκιστη νοοτροπία, την οποία οι φίλοι του Τριφυλλιού περίμεναν ότι δεν θα έβλεπαν για ακόμα μία φορά στο μεγαλύτερο ως τώρα ματς της σεζόν, το οποίο όλοι στον σύλλογο είχαν αναγνωρίσει  ως "τελικό". Αν ο Παναθηναϊκός παρουσίαζε την εικόνα και το πάθος που έβγαλε στα δεύτερα ημίχρονα κόντρα στη Φιορεντίνα, η σεζόν του θα είχε κυλήσει διαφορετικά. Μπορεί να μην έκανε την υπέρβαση στην Ευρώπη, αλλά τουλάχιστον ο στόχος της κατάκτησης του πρωταθλήματος θα ήταν ακόμα ζωντανός...