Το όνειρο του Πέδρο Ροδρίγες των 25 τίτλων, να γίνει ποδοσφαιριστής ήταν κάτι που για να γίνει πραγματικότητα χρειάστηκε ένα παζλ συγκυριών.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη μικρή πόλη Αβάδες των Κανάριων νήσων, η οποία είχε και έχει ψηλό μέσο όρο ηλικίας. Παρόλο που ο πληθυσμός αυξάνεται, οι οικογένειες όλο και μειώνονται και βιοπορίζονται κυρίως από τον τουρισμό, έσοδα που δεν είναι ολόχρονα.

Ο Πέδρο βρήκε την πρώτη του ποδοσφαιρική στέγη στην ομάδα της Νότιας Τενερίφης, Σαν Ισίδρο, εκεί όπου συνάντησε τον προπονητή που τον πίστεψε και τον δούλεψε σαν ένα ακατέργαστο διαμάντι. Και εδώ το κλισέ είναι πέρα για πέρα για σωστό.

«Η σύγκριση μιας πόλης με ένα νησί είναι εντελώς διαφορετική. Η ζωή σε ένα νησί είναι πολύ πιο χαλαρή - οι άνθρωποι είναι ζεστοί και υπάρχει λιγότερο άγχος και κίνηση. Σε μια μεγάλη πόλη, όλα κινούνται πιο γρήγορα και η ζωή μοιάζει εντελώς διαφορετική. Ξεκίνησα να παίζω σε πολύ μικρή ηλικία. Ήταν κυρίως ιδέα του αδερφού μου, αφού έπαιζα πολύ μαζί του και με τους φίλους του. Ο μεγαλύτερος αδελφός μου, ο Γιόναθαν, είχε πολλούς φίλους και παίζαμε μαζί μπάλα για ώρες. Όλα εκεί ξεκίνησαν.

Δεν είχα την ευκαιρία να μπω σε ένα σύλλογο μέχρι που ήρθε στο προσκήνιο το Σαν Ισίδρο, εκεί γνώρισα και τον Ιβάν Ροδρίγες, ο οποίος μόλις με είδε για πρώτη φορά είπε: ‘’Φροντίστε αύριο να έρθει και να μην ξεχάσει την ταυτότητα του»!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν ήρθε η πρόταση από τη Μπαρσελόνα. Δεν ήθελα να το μάθει κανείς. Είπα στον αδελφό μου '’μην το πεις στη μαμά, αλλά νομίζω ότι θα έχω μια δοκιμή στη Μπαρσελόνα'’. Ο μπαμπάς μου ήταν αρνητικός, αλλά η μαμά μου είπε "το τρένο έρχεται μόνο μία φορά" και ευτυχώς, όλα πήγαν καλά».

Σε ηλικία 14 ετών, o Πέδρο έριξε μαύρη πέτρα πίσω του για να ενταχθεί στη φημισμένη ακαδημία της Μπαρσελόνα – η οποία βρισκόταν σε απόσταση μεγαλύτερη των 2500 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του.

Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα είναι ιστορία… ένα εντυπωσιακό παλμαρέ 25 τροπαίων, συμπεριλαμβανομένων τριών Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Γιουρόπα Λιγκ.

Πέδρο Ροδρίγες Μπαρτσελόνα