Για την ώρα πάντως, και μέχρι το Cas (Court of Arbitration for Sport) αποφανθεί στη Λοζάνη για το εάν οι ισχυρισμοί της Wada (World Anti- Doping Agency) ευ σταθούν, ο Σίνερ απολαμβάνει τη στιγμή κα το μαγικό του momentum, απορώντας και ο ίδιος με τη γενική άποψη σύμφωνα με την οποία, το τένις που παίζει δεν είναι… νορμάλ.
«Μέχρι κι εγώ απορώ με τον εαυτό μου. Δεν είναι φυσιολογικό να κερδίζω τόσα πολλά παιχνίδια, τουρνουά και τίτλους. Το ντόπινγκ; Ας αποφασίσουν ό,τι θέλουν. Εμμένω και επιμένω στην αθωότητά μου, και εξάλλου από τον περασμένο Μάρτιο υποβάλλομαι σε δύο ελέγχους ανά αγώνα: ένα πριν, και ένα μετά».
Διαβάστε επίσης...
Το ξέσπασμά του έχει να κάνει με το τουρνουά του Ίντιαν Ουέλς όταν βρέθηκε θετικός στην απαγορευμένη ουσία Clostebol, ύστερα από έλεγχο στο τέλος του (χαμένου, έχει σημασία) ημιτελικού με τον Ισπανό, Αλκαράθ. Η Wada τον τιμώρησε αμέσως με 6 μήνες αποκλεισμού, αφαίρεση των βαθμών στο παγκόσμιο ranking, αλλά και του χρηματικού ποσού που αντιστοιχούσε στον σεμιφιναλίστ.
Ο Σίνερ όμως, έσπευσε να εφεσιβάλλει την απόφαση ενώπιον της Itia (International Tennis Integrity Agency), την ανεξάρτητη αρχή διαφάνειας του παγκοσμίου τένις ισχυριζόμενος ότι, εάν μολύνθηκε με Clostebol ίσως να οφειλόταν στα μασάζ, με γυμνά χέρια του φυσιοθεραπευτή του, Τζάκομο Νάλντι που για να θεραπεύσει ένα κόψιμο στο δάκτυλό του χρησιμοποίησε το σπρέι Trofodermin, ένα φάρμακο όπου συμπεριλαμβάνεται και το Clostebol. Η Itia τον αθώωσε, η Wada όμως δεν πείστηκε ρίχνοντας το μπαλάκι στο Cas και εμμένοντας στην άποψή της ότι ο Σίνερ θα πρέπει να τιμωρηθεί με αποκλεισμό ενός, έως και δύο ετών.
Στο μεταξύ ο Σίνερ και μέχρι το δικαστήριο της Λοζάνης, μες στον Ιανουάριο ή έως τα τέλη Φεβρουαρίου αποφασίσει για το όποιο μέλλον του, απολαμβάνει μία ακόμη, τεράστια επιτυχία που μετατρέπει το ’24 του μία χρονιά μαγική, αλλά πολύ δύσκολο να επαναληφθεί. Το επιβεβαιώνουν, εξάλλου και οι «σουρεαλιστικοί» αριθμοί.
Κατέκτησε δύο Grand Slam, το Australian Open και το Us Open, τρία Masters 1000, στο Μαϊάμι, το Σινσινάτι και τη Σανγκάι, το Six Kings του Ριάντ. Τώρα και τον τίτλο των Atp Finals, όχι μόνο ως τον νεότερο (γεννημένο το 2001) τενίστα όλων των εποχών, αλλά και ως τον πρώτο, μετά τον Ίβαν Λεντλ το ’86 που θριάμβευσε χωρίς να χάσει ούτε σετ. Το ρεκόρ του «μίνι» πρωταθλήματος με τους οκτώ καλύτερους τενίστες της χρονιάς το διατηρεί ο Νόβακ Τζόκοβιτς με τίτλους, ακολουθούν οι Φέντερερ (6), Σάμπρας και Λεντλ (5), ενώ ένα έχει και ο «δικός» μας, Στέφανος Τσιτσιπάς (αυτή τη στιγμή Νο 11 του παγκόσμιου ranking με 3165 βαθμούς), το 2019 στο Λονδίνο, με αντίπαλο τον αυστριακό Τιέμ.
Ο Σίνερ, πέρα από τον πρώτο Ιταλό της Ιστορίας που σκαρφαλώνει στο Νο 1 του παγκόσμιου τένις, ολοκληρώνοντας στην ίδια θέση την ηλιακή χρονιά, έγινε παράλληλα και ο δεύτερος τενίστας όλων των εποχών, μετά τον Φέντερερ το ’09 που με 11830 βαθμούς, «ρίχνει» σχεδόν 4000 διαφορά στον 2ο, Γερμανό Ζβέρεφ (7915) κι άλλους τόσους στον Ισπανό Αλκαράθ, 3ο με 7010. Ακολουθούν ο Αμερικανός Φριτς, με 5100, ο Ρώσος Μεντβέντεβ με 5030, ο Νορβηγός Ρούουντ με 4255, ο Σέρβος Τζόκοβιτς με 3910, ο Ρώσος Ρούμπλεφ με 3760, Ο Αυστραλός Ντε Μινόουρ με 3745 και ο Βούλγαρος Ντιμιτρόφ με 3350.
Στα 23 του επίσης, έγινε ο νεότερος στην Εποχή Open που κατακτά δύο Grand Slam την ίδια χρονιά, μετά τους Βίλαντερ, Τζόκοβιτς, Φέντερερ. Και με, πλέον 33εκ. 989.584 prize money, μόνο από χρηματικά έπαθλα, δηλαδή χωρίς να υπολογιστούν οι όποιοι χορηγοί, έγινε και ο 10ος πλουσιότερος τενίστας στην Ιστορία του αθλήματος. Επόμενός του στόχος, ήδη από σήμερα στη Μάλαγα, το Κύπελλο Davis ευελπιστώντας να χαρίσει στην Ιταλία την 3η της «Σαλατιέρα» και δεύτερη συνεχόμενη μετά την περυσινή.