Παρά το ότι τα συμπεράσματα του αγώνα ΠΑΟΚ-Νίκη Βόλου είναι ξεκάθαρα, χρειάζεται μία πιο προσεκτική ανάλυση για να μην… μπερδευτούμε.
 
Είναι ξεκάθαρο για παράδειγμα το ότι η διαφορά ποιότητας-δυναμικότητας- ποδοσφαιρικού επιπέδου και εμπειρίας ήταν τεράστια για τον ΠΑΟΚ. Το 3-0 ως σκορ δεν την αντικατοπτρίζει! Το δίκαιο σκορ που θα φανέρωνε την διαφορά των ομάδων (όπως αυτή παρουσιάστηκε σήμερα, αλλά και όπως είναι γενικότερα)  θα έπρεπε να είχε τέσσερα-πέντε γκολ διαφορά!
Σε αυτό το ματς δεν είναι τόσο οι τελικές προσπάθειες (21) που είχε ο ΠΑΟΚ, ούτε οι μεγάλες φάσεις που έχασαν Κλάους, Περέιρα, Μακ και λοιποί ασπρόμαυροι πρωταγωνιστές. Όλο το ματς ήταν οι προσωπικές μονομαχίες. Στο κέντρο, αλλά και σε όλο το γήπεδο. Αυτές μπορούν να προσωποποιηθούν!
Υπήρχαν πολλές στιγμές που ο Τζιόλης (για παράδειγμα) έπαιρνε καλύτερη θέση από τους πιτσιρικάδες της Νίκης, σε κάθε πιθανό τζαρτζάρισμα. Με το ώμο, στον αέρα, κόντρες στα πόδια, κάθε επαφή σώμα με σώμα! Και πώς να χάσει την μονομαχία ο έτοιμος σωματικά και έμπειρος ποδοσφαιρικά αθλητής, από τον ανέτοιμο πιτσιρικά; Έπαιζε ο μπαμπάς με τον γιο σήμερα, ο άνδρας με τον πιτσιρικά των ακαδημιών!
Οι οποίοι πιτσιρικάδες της Νίκης (μέσος όρος ηλικίας στην ενδεκάδα τα 22 χρόνια!) δεν είναι και τα τρομερά ταλέντα, οι διεθνείς παίκτες που έχουν τις τεράστιες προοπτικές. Τέλος πάντων για τη Νίκη Βόλου χρειάζεται μεγάλη αισιοδοξία για να σκεφτεί κάποιος πώς μπορεί να πάρει 30 βαθμούς…
 
Αυτό είναι βασικό για το αποψινό ματς της Τούμπας…
 
Από εκεί και πέρα όμως, ακόμη και σε τέτοια παιχνίδια με αδύναμους αντιπάλους, μπορείς να καταλάβεις αν η «μεγάλη» ομάδα έχει πρόβλημα. Ενώ δεν πρέπει να βγάζεις ξεκάθαρα συμπεράσματα για τα καλά, μπορείς να δεις τα προβλήματα, αν αυτά εμφανιστούν…
 Ακόμη και σε ματς ανδρών με Κ20, αν οι «μεγάλοι» είναι ανοργάνωτοι, είναι προβληματικοί, δεν έχουν ανάπτυξη, δεν πιέζουν σωστά, έχουν κακή ανασταλτική λειτουργία, ακόμη και να κερδίσουν 4-0 με κάποιες ατομικές ενέργειες, οι αδυναμίες θα φανούν.
 
Αυτό ΔΕΝ συνέβη με τον ΠΑΟΚ!  Ο οποίος σε ένα ακόμη εύκολο ματς (κι’ άσχετα από το σκορ) ήταν θετικός, είχε καλή κυκλοφορία, έπαιξε και γρήγορα, έβγαλε καλές φάσεις μέσα από ανάπτυξη, είχε περισσότερες τελικές πάσες σε σχέση με άλλα ματς και δεν κινδύνευσε παίζοντας απείθαρχα.
 
Ακόμη και στην προπόνηση λοιπόν μπορείς να καταλάβεις την ανοργάνωτη και απείθαρχη ομάδα, πόσο μάλλον σε ένα ματς πρωταθλήματος, που γίνεται μετά από διακοπή, σε γήπεδο χωρίς κόσμο.
 
Ο ΠΑΟΚ και η οργάνωσή του εξακολουθεί να αρέσει, είναι μία αθλητική ομάδα που συνεχίζει να αναδεικνύει και την αξία όλων των παικτών της, μαζί και των νεοαποκτηθέντων.
 
Το πρόβλημα στην ποιότητα, μάλλον(;) θα φανεί σε πιο μεγάλα ματς και πάνω στην πίεση των αγώνων Πέμπτης-Κυριακής, ειδικά όταν χάσουν την φόρμα τους και κάποιοι συγκεκριμένοι παίκτες. Το πρόβλημα στο ρόστερ και σε συγκεκριμένες θέσεις, θα φανεί στην πορεία των αγώνων. Και εκεί θα κριθεί καλύτερα η ομάδα. Πώς θα αντιδράσει στα δύσκολα; Στα πολύ δύσκολα…
 
Κατά τα άλλα ο τραυματισμός Τζαβέλλα είναι πολύ κακός για τον ΠΑΟΚ! Όχι μόνο για την έλλειψη πολλών λύσεων στην θέση, αλλά γιατί αυτός ο παίκτης παίζει πολύ καλά στο κέντρο της άμυνας, προωθεί καλά το παιχνίδι, παίζει πολύ ψυχωμένα, κατευθύνει πολλές φορές τους υπόλοιπους και σε γενικές γραμμές η καθιέρωση του από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη προπόνηση  στο κέντρο της άμυνας ήταν σοφή κίνηση του προπονητή. Το κενό αυτό κατά τον επόμενη μήνα, δύσκολα θα καλυφθεί.