Νίκη χαρακτήρα

Πέρα από το προφανές, δηλαδή την παρουσία του στους «ισχυρούς» του Γιουρόπα Ληγκ και τα χρήματα στα ταμεία του (για μία ακόμη νίκη σε όμιλο), το τρίποντο έπρεπε να το πάρει ο Ολυμπιακός και για έναν ακόμη λόγο. Για να αποκτήσει ακόμη μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στην ευρωπαϊκή του παρουσία και να πλησιάσει σε αυτό το κομμάτι τα περυσινά του στάνταρ. Με δεδομένη την κυριαρχία του στην Ελλάδα, το «παράπονο», που εκφράστηκε στο Καραϊσκάκη, το πρώτο μισό της σεζόν, ήταν η διαφοροποίηση της ομάδας, σε σχέση με τα πεπραγμένα της πέρυσι με τον Βαλβέρδε, στα ευρωπαϊκά ματς. Αλλαγή απόλυτα φυσιολογική με νέο προπονητή και αλλαγμένο ρόστερ, αλλά ουδόλως «κατανοητή» και «αποδεκτή» από το απαιτητικό, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, ερυθρόλευκο κοινό.

Το γεγονός ότι στο Καραϊσκάκη δεν παρουσιάστηκε η «βασική Αρσεναλ», δεν λέει το παραμικρό. Στις δύο προηγούμενες εμφανίσεις της στον Πειραιά, ο Βενγκέρ είχε χρησιμοποιήσει ακόμη πιο «πειραματική» ομάδα, από την σημερινή. Η 11άδα (εκτός του αριστερού μπακ) είχε ποδοσφαιριστές, που έχουν σταθερό ρόλο, ή βρίσκονται κυρίως στον πάγκο των «κανονιέρηδων». Και έδειξαν δείγματα των ικανοτήτων τους, κυρίως στο νωχελικό πρώτο μέρος του Ολυμπιακού. Για αυτό και είναι σημαντική η επικράτηση, με ανατροπή μάλιστα.

Ο Ζαρντίμ επιμένει σε αυτό το μοτίβο παιχνιδιού στην Ευρώπη, «χτυπώντας» για 20-25 λεπτά στο β ημίχρονο. Τελείως διαφορετική στρατηγική από τον Βαλβέρδε, που προτιμούσε να «πνίγει» με πρέσινγκ τον αντίπαλο, από το 1ο λεπτό, πληρώνοντας το όμως πολλές φορές μετά το 60, όταν εγκατέλειπαν οι δυνάμεις τους παίκτες του. Ο Πορτογάλος έχει πιο συντηρητική προσέγγιση, που μπορεί να μην αρέσει, ίσως όμως σε βάθος χρόνου και εφόσον βελτιωθεί ακόμη περισσότερο (όπως είναι φυσιολογικό με κάθε νέα ομάδα), να έχει καλύτερα αποτελέσματα.

Και μπορεί να το κάνει αυτό, έχοντας και την «ευλογία» να διαθέτει δύο σούπερ επιθετικούς: τόσο ο Τζεμπούρ όσο και ο Μήτρογλου είναι σε εξαιρετική κατάσταση. Ιδιαίτερα ο «Γερμανός» σε τρομερή ρέντα, που φάνηκε και στο γκολ που βάζει, στην πρώτη του ουσιαστικά ενέργεια.

Απομένουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις, κυρίως στο ανασταλτικό κομμάτι στην μεσαία γραμμή, όπως και να βρεθεί ο πιο ταιριαστός ρόλος στον Μασάντο, εφόσον οι ερυθρόλευκοι θέλουν κάτι περισσότερο από απλή παρουσία στο Γιουρόπα Ληγκ, από την Φλεβάρη και έπειτα.

ΥΓ Αυτός ο Βενγκέρ, όσο μεγαλώνει, γίνεται και πιο «γραφικός» με τους διαιτητές. Τον κατατρέχει σύνδρομο από την Αγγλία και διαμαρτύρεται με το παραμικρό, ακόμη και δίχως λόγο. Πάντως είναι φανερό, ότι μοιάζει να κλείνει ο προπονητικός του κύκλος στους Λονδρέζους. Χρειάζονται επειγόντως ανανέωση στον πάγκο και φρέσκιες ιδέες και κίνητρο. Το μοντέλο του Αλσατού αποδείχθηκε λίρα-εκατό, όλον αυτό τον καιρό. Έφερε τίτλους, και πάνω από όλα οικονομική ευρωστία. Η πορεία του όμως είναι πλέον πτωτική, και μια ομάδα, όπως η Αρσεναλ, δεν μπορεί να μείνει και άλλο μακριά από διακρίσεις.

Πηγή: pamesports.gr