Η καζούρα είναι ένα πράγμα. Τα έχουμε ξαναγράψει. «Καν’ την σ’ αυτούς που τη δέχονται και δέξου τη από όσους πειράζεις». Και είναι πολύ σοβαρό πράγμα, για να μην χάνουμε το μέτρο με το ποδόσφαιρο και φτάσουμε να το θεωρούμε σημαντικότερο από δεκάδες άλλα, ειδικά εδώ και τέσσερα χρόνια. Το άλλο πράγμα είναι ο Ολυμπιακός, το χθεσινό 90λεπτο και συνολικά η πορεία και η πρόοδός του. Για την πορεία μιας ομάδας, το status της και τις προοπτικές της, μετρούν και οι ήττες. Πώς τις διαχειρίζεται, πώς τις κοντρολάρει, πώς τις ερμηνεύει/διυλίζει/αναλύει, πώς προχωρά στο επόμενο «κανονάκι».

Και αυτή η χθεσινή ήττα του Ολυμπιακού ήταν στα δικά μου μάτια ακόμη μια απόδειξη του πόσο έχει «μεγαλώσει». Όχι τόσο, όσο στα θολά από την ερυθρόλευκη πώρωση μάτια χιλιάδων οπαδών του που νομίζουν ότι ο Μήτρογλου θα… στάζει δυο μπαλάκια σε κάθε ματς και είναι... μια κλάση κάτω από τον Ιμπραϊμοβιτς. Κάτι σαν ισάξιος του Φαν Πέρσι βρε αδερφέ. Αυτοί είναι μερικές χιλιάδες. Οι υπόλοιποι, τα εκατομμύρια, έχουν καθαρή εικόνα. Θυμούνται το πρώτο ημίχρονο με την Παρί, την ματσάρα στη Λισσαβώνα και τη νύχτα Μήτρογλου στις Βρυξέλλες, θυμούνται όμως και τον Ρομπέρτο και την παράλυση με την Μπενφίκα στο Φάληρο και το «όσα πάνε – όσα έρθουν» εκτός έδρας με την Αντερλεχτ.

Διάβασε περισσότερα στο: Μεγαλώνει και από τις ήττες | gazzetta.gr