Ποιες ομάδες παίζουν τώρα στο Τσάμπιονς Λιγκ το πιο θεαματικό, το πιο φρέσκο και το πιο δροσερό ποδόσφαιρο; Αυθόρμητα βγαίνει η απάντηση. Η Σίτι και η Παρί.
Ένα ποδόσφαιρο με εξαιρετική τεχνική, με έξυπνες επινοήσεις και μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα να πυροβολούν μπροστά κατά ριπάς και να γαζώνουν τον αντίπαλο.
Και ενώ η Σίτι στηρίζεται στη φιλοσοφία του Γκουαρντιόλα, δηλαδή, πασάκι στο πασάκι, σου βγάζω τα συκώτια και σε κόβω φέτες, η Παρί βασίζεται περισσότερο στο ταλέντο, στις εμπνεύσεις και τις ατομικές ενέργειες του Νεϊμάρ, του Εμπαπέ, του Καβάνι και του Βεράτι.
Με άλλα λόγια, η Σίτι προσπαθεί να μοιάσει στην Μπαρτσελόνα, ενώ η Παρί ξεπατικώνει το παιχνίδι της Ρεάλ. Και οι δυο τους, όμως, και η Σίτι και η Παρί, περισσότερο η Σίτι, έχουν την ίδια αδυναμία. Ποια; Την αμυντική τους λειτουργία.
Οι αμυντικοί τους παίκτες δεν έχουν την ίδια ποιότητα και την ίδια προσωπικότητα με τα χαφ και τους επιθετικούς που διαθέτουν. Δεν έχουν έναν Πουγιόλ από τα παλιά, έναν Πικέ, έναν Ράμος ή έναν Καρμπαχάλ.
Μιλάω σοβαρά, πιστεύω ότι ένα αμυντικό κεντρικό δίδυμο με Μολέντο και Σισέ θα τους πήγαινε γάντι και θα έκλεινε καλύτερα τις όποιες τρύπες υπάρχουν.
P.S. Μου άρεσε χθες η Νάπολι. Για το ιταλικό πρωτάθλημα δεν έχει τη σοβαρότητα και τη στερεότητα της Γιουβέντους, αλλά είναι πιο φρέσκια, πιο γρήγορη και πιο θεαματική. Χθες είχε την ατυχία να πέσει πάνω στη Σίτι.