Ο ημιτελικός για την Ελλάδα με το Καζακστάν τελείωσε στα 40 λεπτά του πρώτου ημιχρόνου. Είναι το διάστημα που η εθνική πέτυχε τα τέσσερα γκολ εναντίον του Καζακστάν με αποτέλεσμα το δεύτερο ημίχρονο να αποκτήσει διαδικαστικό χαρακτήρα, αφού η ψυχολογία των φιλοξενούμενων είχε διαλυθεί. Από το 46’ και μετά το μυαλό όλων ήταν στον «τελικό» της Τρίτης στην Τιφλίδα, όπου η «γαλανόλευκη» θα αντιμετωπίσει τη Γεωργία, που επικράτησε 2-0 του Λουξεμβούργου.

Το έργο της εθνικής μας όμως μόνο εύκολο δεν ήταν. Μην σας ξεγελά το εμφατικό 5-0. Το Καζακστάν δεν ήταν Γιβραλτάρ ή Σαν Μαρίνο. Είναι μια ομάδα που κέρδισε τη Δανία στα προκριματικά του Euro, πετυχαίνοντας συνολικά 4 νίκες. Οι παίκτες μας έβγαλαν στο χορτάρι τρομερό πάθος, ενέργεια και φοβερή ποιότητα, με συνεργασίες, ωραία κυκλοφορία της μπάλας, passing game και οργανωμένες επιθέσεις. Δεν υπήρξε παίκτης που να υστέρησε. Όλοι ήταν άψογοι σε οποιονδήποτε τομέα.

Η ευρεία νίκη με την πρόκριση ήταν προϊόν ομαδικής δουλειάς μέσα σε ένα γήπεδο που δικαιώνει όσους συνέβαλαν στο να γίνει έδρα της Εθνικής. Γιατί η Νέα Φιλαδέλφεια έχει εξελιχθεί σε πολύ δυναμική έδρα για τη «γαλανόλευκη». Ήταν μία αλληλοεξαρτώμενη εξίσωση. Οι Έλληνες παίκτες έβαλαν φωτιά και ο κόσμος έσπρωξε με μεγαλύτερη διάθεση τους ποδοσφαιριστές στην κατάκτηση του ποθητού αποτελέσματος. Γυάλιζε το μάτι των διεθνών.

Η Ελλάδα είχε ταχύτητα και ακρίβεια στις μεταβιβάσεις της. Μάνταλος, Μπακασέτας, Πέλκας άλλώστε έχουν τα τεχνικά χαρακτηριστικά που βοηθούν στην κυκλοφορία της μπάλας.

Υπάρχουν όμως μερικές προσωπικότητες που ξεχώρισαν και αξίζουν μνείας. Ο Μπακασέτας άνοιγει ο σκορ στο 9’ με πέναλτι που κέρδισε ο Πέλκας, ο οποίος προηγουμένως χάνει τεράστια ευκαιρία. Κακή εκτέλεση για τον «Μπάκα» , αλλά το έβαλε και αυτό μετράει πάνω από όλα. Σύμφωνα με το soccerbase, έφτασε τα 14 γκολ με την Εθνική και έπιασε το Γιώργος Σιδέρη στη 10η θέση των σκόρερ όλων των εποχών. Παράλληλα έφτασε τα 6 γκολ με πέναλτι, περισσότερα από κάθε άλλο παίκτη της Εθνικής, μαζί με το Νίκο Αναστόπουλο. Ο Μπακασέτας με τις κάθετες πάσες του δημιούργησε τρομερούς κινδύνους και έβγαζε μπροστά στην ομάδα.

Η συνέχεια ήταν καταιγιστική. Ο Πέλκας σκοράρει με κεφαλιά ψαράκι και από και πέρα το γήπεδο αρχίζει να γέρνει. Σημειωτέον, ότι ο παίκτης της Μπασάκσεχιρ ήταν ανέτοιμος, παρ’ όλα αυτά ο Πογιέτ τον εμπιστεύτηκε, αποστομώνοντας όσους σίγουρα γκρίνιαζαν που δεν είδαν τον Κωνσταντέλια για παράδειγμα στη θέση του πρώην άσου του ΠΑΟΚ. Ο Πέλκας κερδίζει πέναλτι και σκοράρει δικαιώνοντας τον Ουρουγουανό, για τον οποίο του κρατάμε ειδική αποθέωση.

Οι Καζάκοι τα χάνουν. Τρέμουν τα πόδια τους. Μια χαμένη μπαλιά στο 19’ αποδεικνύει του λογου το αληθές. Μπουρδουκλώνονται οι αμυντικοί του Καζακστάν και ο Μπακασέτας μπαίνει στη διεκδίκηση.  Έρχεται η σειρά του Ιωαννίδη στο 3-0, στο οποίο υπάρχει πάλι επαφή-ασίστ του Μασούρα. Η φάση όμως ξεκινά από άνοιγμα του Κουρμπέλη, ο οποίος σκοράρει μετά το 4-0, δείχνοντας, ότι ο δανεισμός του στην Καραγκιουμρούκ τον ωφέλησε μετά το κακό διάστημα που είχε με Τράμπζονσπορ, όπου δεν βρήκε χρόνο συμμετοχής. Και αυτός εξαργύρωσε την εμπιστοσύνη του Πογιέτ.

Έτσι στο δεύτερο μέρος η εθνική ομάδα, το μόνο που είχε να κάνει είναι να διαχειριστεί το σκορ αλλά και τις δυνάμεις της. Το κατάφερε πετυχαίνοντας και ένα πέμπτο τέρμα από αυτογκόλ του Ταπάλοφ.

Η γεύση που μας έμεινε όμως ήταν αυτό το πρώτο 40λεπτο που έβρεξε γκολ και ευκαιρίες, με μία ομάδα να λειτουργεί σαν ρολόι. Πρόκειται για μία εικόνα που φέρει τη σφραγίδα της δουλειάς του Πογιέτ, στον οποίο οφείλουμε να βγάλουμε το καπέλο και για έναν ακόμα λόγο. Ο Ουρουγουανός απαίτησε την αναβολή της 2ης αγωνιστικής των πλέι οφ της Super League, για να έχει ξεκούραστους παίκτες στα μπαράζ.

Η συγκέντρωση, η ενέργεια αλλά πάνω απ’όλα η αποτελεσματικότητα που είχαν οι διεθνείς αποδεικνύουν ότι ο Πογιέτ είχε και εδώ δίκιο. 

Ραντεβού την Τρίτη! Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Γερμανία και με τέτοιες εμφανίσεις δεν μπορούμε παρά να ελπίζουμε στην επιστροφή της Ελλάδας στο Euro.