Ξέχασες εσύ και θα ξεχάσουμε κι εμείς. Είχες εδώ και καιρό μια φάτσα, τυπικού κι έντιμου δικαστικού υπαλλήλου, που θέλει να τελειώσει γρήγορα τη δουλειά στα βαρετά αρχεία του μεγάρου και να φύγει στο σπίτι του. Να μη δώσει δικαίωμα βεβαίως να πει κανείς ότι δε δουλεύει, αλλά όχι ότι το φχαριστιέται κιόλας...

Ναι ρε συ κοντέ... Γιατί αυτό που σε έκανε Salpi που γράφει κι η φανέλα, είναι ότι έκανες με κέφι και με την ψυχάρα σου – κι όχι απλώς με συνέπεια – το καθήκον σου. Είχες φλόγα άσβεστη, που όσο χαμηλά και να σ έστελναν να παίξεις δανεικό, εκείνη αντί να χαθεί, φούντωνε. Όχι επειδή ήσουν απλώς... συνεπής τακτικά. Κόντεψες να καταντήσεις βοηθός δεξιού μπακ και άφησες την πιο όμορφη, την πιο “ακριβή” στιγμή του ποδοσφαίρου που είναι το κρίσιμο γκολ, θαρρείς και ήταν έξω από τις δυνατότητές σου. Εσύ που τα βαζες όταν η μπάλα ήταν 100 κιλά βαριά και που φοράς το περιβραχιόνιο του ΠΑΟΚ.

Ναι ρε συ κοντέ... Αυτό έχεις να δώσεις στην ομάδα σου. Όχι ντρίμπλες (ποτέ δεν ήσουν ζογκλέρ), ούτε μόνο... τάκλιν (έχουμε κι άλλους γι αυτήν τη δουλειά). Έχεις υποχρέωση να δώσεις μέταλλο σ αυτό που φτιάχνεται. Το μέταλλο που μόνο εσύ, ο Λίνο κι ο Κατσούρ διαθέτετε σε αφθονία, σε συνδασμό με ποιότητα κι εμπειρία σε αυτό το ρόστερ (κι εκείνος ο Ινδιάνος, αν τον θυμηθεί ποτέ κανείς). Καλά έκανες και μας θύμησες ποιος είσαι, κοντέ. Και καλά θα κάνεις από δω και πέρα να μην ξαναξεχάσεις εσύ πρώτος.

Ναι ρε συ κοντέ... Γιατί εμείς μπορεί να περιμένουμε τίτλους και άλλοι, νεαροί συμπαίκτες σου να ονειρεύονται δόξα καριέρες και λεφτά και ο ιδιοκτήτης μπίζνες κι ο καθένας ότι του λείπει, αλλά εσύ κοντέ, από δω και πέρα οφείλεις να απολαμβάνεις την προσπάθεια “κατασκευής” του ΠΑΟΚ της Νέας Εποχής, δίνοντας αυτά που δίνουν στην ομάδα οι αρχηγοί: Τα κακαλά σου. Μη χαθούμε...

(Υγ Με το ματς δεν βρίσκω λόγο να ασχοληθώ.)

Πηγή: fatgames.gr