Αυτό σημαίνει ότι είτε ο προπονητής είναι παράξενος είτε οι υπόλοιποι που πανηγυρίζουν δεν καταλαβαίνουν ακριβώς ποιοι αντίπαλοι ταιριάζουν στον Ολυμπιακό.

Πολύ καθυστερημένα βγήκαν κάποιοι και άρχισαν να μιλάνε για «Βουκουρέστι». Eπρεπε δηλαδή να περιμένουν την κλήρωση για να διαπιστώσουν ότι ο φετινός Ολυμπιακός είναι για πολλά πράγματα; επρεπε να δουν το χαρτάκι με το όνομα της Ρούμπιν Καζάν και μετά τη Σάλτσμπουργκ ή την Μέταλιστ, για να πειστούν ότι οι αντίπαλοι πρέπει να φοβούνται φέτος τον Ολυμπιακό και όχι ο Ολυμπιακός αυτούς;

Πραγματικά απορώ που άνθρωποι μια ζωή δίπλα στον Ολυμπιακό δεν καταλαβαίνουν την τεράστια διαφορά φέτος σε σχέση με όλα τα προηγούμενα χρόνια: τη διαφορά ανάμεσα στο να εκλιπαρείς μια ευνοϊκή κλήρωση, όπως συνέβαινε άλλοτε, με το φετινό συναίσθημα του «όποιος κι αν τύχει, καλώς να ’ρθει», μια διαφορά που δεν επιτρέπεται να μη γίνεται κατανοητή.

Σημείωνα πριν από την κλήρωση της Νιόν ότι ο Ολυμπιακός επιβάλλεται φέτος να είναι λιγότερο μετριόφρων και να βγει να πει ότι στοχεύει ψηλά στο Europa League. Να το πει ο Βαλβέρδε, κάποιοι παίκτες, ακόμη και ο Μαρινάκης. Θα έπρεπε να βγει από τα χαρακώματα τού «πρώτος στόχος το πρωτάθλημα» και να επικοινωνήσει με την «ερυθρόλευκη» κοινή γνώμη γνωστοποιώντας της ότι φέτος πάει για το κόλπο γκρόσο ή αλλιώς ότι έχει... δύο πρώτους στόχους: νταμπλ στην Ελλάδα και τελικό στο Europa.

Να το πει με τον τρόπο που το λένε και οι άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Διότι δεν άκουσα ποτέ την Μπάγερν ή την Ρεάλ να λένε «πρώτος στόχος το πρωτάθλημα». Τα διεκδικούν όλα και το λένε, επειδή απλούστατα πιστεύουν ότι μπορούν να τα πετύχουν.

Ακριβώς το ίδιο έπρεπε να κάνει ο Ολυμπιακός, βάζοντας τέλος στην ηττοπαθή θεωρία των καρπουζιών και της μασχάλης. Δεν το έπραξε και τώρα του τη βγαίνουν οι εφημερίδες από αριστερά αφού όλοι πια μιλάνε για τελικούς και Βουκουρέστι.
Σχετικά τώρα με την κλήρωση: προσωπικά δεν τη θεωρώ την καλύτερη. Δεν μου αρέσει που οι Ερυθρόλευκοι θα παίξουν στην Ανατολική Ευρώπη, όχι φυσικά επειδή θα ... κρυώσουν αλλά επειδή είναι διαφορετικό το ποδόσφαιρο που παίζεται εκεί.

Είναι άλλος ο ρυθμός, διαφορετικά τα γήπεδα, πιο σκληρές οι μονομαχίες, πιο λίγες οι φάσεις. Γενικώς μιλάμε για άλλο ποδόσφαιρο, πολύ σοβιετικό. Με αυτό το σκεπτικό, η πρόκριση γίνεται πολύ 50-50 με τους «παγωμένους Ρώσους», διότι αναφερόμαστε σε σύγκρουση πολύ διαφορετικών σχολών ποδοσφαίρου.

Συμφωνώ λοιπόν με τον Βαλβέρδε που επιθυμούσε δυτικοευρωπαϊκή ομάδα, αν και μόνο ως χιούμορ εκλαμβάνεται το όνομα της Μάντσεστερ Σίτι ως μια επιθυμητή κλήρωση. Μισό αστείο μισό σοβαρό ήταν αυτό που είπε, και έχω λόγους που το πιστεύω. Είμαι σίγουρος πάντως ότι αυτό το ταξίδι στη Ρωσία δεν του αρέσει καθόλου και ας πανηγυρίζουν όλοι οι υπόλοιποι. Θα προκριθεί μεν αλλά ίσως όχι τόσο εύκολα όσο έχει προεξοφλήσει ο κόσμος.

Πηγή: Εξέδρα