Όταν λοιπόν στο Χάρκοβο, Τζεμπουρ και Μιραλάς επιδίδονται σε διαγωνισμό ατομικών ενεργειών και δεν βάζουν το 2ο και 3ο γκολ. Όταν για 45 λεπτά έχεις 12 τελικές έναντι μίας της Μέταλιστ, αλλά το ταμπλό (και από ατυχία) δείχνει σκορ μόλις 1-0. Όταν δέχεσαι πίεση στο β μέρος και δεν αντιδράς από τον πάγκο, έστω και αν οι τραυματισμοί, σου έχουν στερήσει δύο επιλογές. Όταν καταφέρνεις να μην δεχθείς γκολ με πέναλτυ, αλλά μετά σε λιγότερο από δέκα λεπτά τρως δύο γκολ, από δικά σου ατομικά και ομαδικά λάθη.

Όταν δεν έχεις ανάσες και καθαρό μυαλό, ούτε εντός, ούτε εκτός αγωνιστικού χώρου. Όταν δίνεις δικαίωμα στον άλλον να πιστεύει στην υπέρβαση. Όταν συμβαίνουν όλα αυτά, μένεις έξω από την 8άδα του Γιουρόπα Ληγκ και χάνεις την ευκαιρία για κάτι ακόμη μεγαλύτερο, έτσι όπως εξελίχθηκε η βραδιά, με τον αποκλεισμό των δύο Μάντσεστερ.

Ούτε το μηδέν, που ζητούσε ο Βαλβέρδε, κράτησε τελικά ο Ολυμπιακός, ούτε και εκμεταλλεύτηκε τα αμυντικά κενά της Μέταλιστ, διότι στο ποδόσφαιρο δεν μετράνε οι τελικές, αλλά τα γκολ που βάζεις. Και απέναντι σε μια ομάδα, με ελάχιστη τακτική παιδεία, αλλά πλούσια σε ταλέντο και φιλοδοξία, θα το πληρώσεις. Διότι αυτές είναι και οι πιο επικίνδυνες ομάδες, όταν δεν μπορείς εύκολα να τις ψυχολογήσεις και να τις αντιμετωπίσεις με συμβατικούς τρόπους. Και τελικά σε εκείνη, την πρόκριση δεν την έδωσε η επίθεση, αλλά η άμυνα (και η τύχη), αφού δέχθηκε 1 γκολ.

Τώρα πολλά μπορείς να γράψεις για τις επιλογές σε παίκτες και πρόσωπα, για το τι μπορούσε «να» γίνει και «να» αλλάξει. Ο καθένας έχει την άποψη του και την σέβομαι απεριόριστα. Πχ εγώ θα έβλεπα τον Κάρολ στο τέρμα, γιατί ήταν καλά ο Ιρλανδός, με την μεγαλύτερη εμπειρία σε τέτοια ματς από τον «μικρό», ή θα ρίσκαρα να βάλω νωρίς τον Ντιόγκο, αντί του κουρασμένου και αρνητικού από ένα σημείο και μετά Τζεμπούρ, ώστε να τρέξει και να πιέσει. Και αντί του Μοντέστο ή του Μακούν θα έβαζα τον Αμπντούν, ώστε να μην επιτρέψω στους παίκτες της Μέταλιστ να κάνουν παιχνίδι, αντί να γυρίσει η ομάδα και να παίξει άμυνα. Πάντα όμως ο καλύτερος τρόπος, είναι αυτός που δεν έκανε ο προπονητής, που χάνει. Οπότε κάντε τις δικές σας σκέψεις και κρατήστε όποια θέλετε.

Αυτό όμως που σίγουρα δεν αλλάζει, είναι το γεγονός, ότι ο Βαλβέρδε είναι καλός προπονητής, αλλά με αδυναμία στην διαχείριση την ώρα του αγώνα, αν του στραβώσει το ματς. Σας το έγραψα και στα ματς με την Ρούμπιν, που κέρδισε. Έχει μια έμφυτη αναβλητικότητα και δεν είναι έτοιμος να ρισκάρει αμέσως. Άλλες φορές τα καταφέρνει, άλλες όχι. Φαντάζομαι ότι και ο ίδιος το βράδυ της Πέμπτης θα σκέφτηκε πάρα πολύ την πιθανότητα να είχε κάνει κάτι διαφορετικό και ο Ολυμπιακός να ήταν στην κλήρωση.

ΥΓ Για τα ζευγάρια θα τα πούμε μετά την κλήρωση της Νυόν. Απλά να πω για τους αποκλεισμούς των δύο Μάντσεστερ, ότι δεν ήταν δυνατόν, την ημέρα γενεθλίων της Λίβερπουλ, να μην τους πάει κάτι στραβά…

Πηγή: pamesports.gr