Επαιξε δέκα 90λεπτα ο Ολυμπιακός φέτος στην Ευρώπη, αλλά τέτοιο ημίωρο όπως το τελευταίο χθες βράδυ στο Καραϊσκάκη δεν παρουσίασε σε κανένα από τα άλλα 29! Κι ήταν κι όλες οι συνθήκες ευνοϊκές γι' αυτόν και κόντρα στη Μέταλιστ.

Η ποδοσφαιρική εξήγηση έχει να κάνει με την παντελή απώλεια του νευραλγικού χώρου στη μεσαία γραμμή, όταν, μετά τον Ιμπαγάσα, αναγκάστηκε να αποχωρήσει τραυματίας και ο Μανιάτης στο 58'. Ο Μακούν και ο Μοντέστο όλο και οπισθοχωρούσαν προς τη μεγάλη τους περιοχή, η τριάδα των επιθετικών δεν πίεζε και δεν βοηθούσε στα ουκρανικά «όβερλαπ», ο Μέγερι δεν είχε το «ειδικό βάρος» να αντέξει στην υπερπίεση των στιγμών - κι ας έπιασε το ανόητο εκτελεσμένο πέναλτι

Η Μέταλιστ τελείωσε με 11 ολοκληρωμένες επιθέσεις (έξι στην εστία -εκ των οποίων οι δύο τα γκολ-, ένα δοκάρι και τέσσερις εκτός εστίας) και άλλες 12 που κόπηκαν. Ε, από το σύνολο των 23, έκανε τις 14 μετά το 60'! Και στο ίδιο χρονικό σημείο οι «ερυθρόλευκοι» έκαναν πέντε

Πρόκειται για μία από τις πιο λανθασμένες «διαχειρίσεις αποτελέσματος» που θυμάμαι στα 22 μου χρόνια στο επάγγελμα. Οπως και με τη Ρούμπιν στο αντίστοιχο ματς στο Φάληρο, οι ποδοσφαιριστές του Βαλβέρδε (και ο προπονητής;) μετά το φουριόζικο α' μέρος και το γκολ υπέρ τους θεώρησαν ότι ελέγχοντας τον ρυθμό «κλειδώνουν» την πρόκριση. Μέγιστο λάθος, που πληρώθηκε εξαιτίας των αναγκαστικών αλλαγών και -βέβαια- της ποιότητας των αντιπάλων.

Κανένας αγώνας δεν τελειώνει αν δεν σφυρίξει λήξη ο διαιτητής. Και μέχρι τότε οφείλεις να παίζεις όπως στην έναρξή του. Καρμπόν με εκείνο το 2-2 με τον ΟΦΗ, από 2-0. Τούτο, όμως, σήμανε αποκλεισμό. Και είναι κρίμα, επειδή ο Ολυμπιακός των άλλων 29 ημιώρων στον φετινό ευρωμαραθώνιο είχε αποδείξει τις σπουδαίες δυνατότητές του. Θα πήγαινε μακριά. Αλλά με τα «θα» και τα «αν» δεν φτιάχνονται πραγματικότητες.

Πηγή: Goal