Και ο Ολυμπιακός; Τι έκανε ο Ολυμπιακός; Ο,τι χρειαζόταν για να αποκλειστεί. Μα, ειλικρινά, ακόμα κι αν ήθελε να σκαρώσει την τέλεια φάρσα στον εαυτό του και στους οπαδούς του, τέτοιου είδους κωμωδία σαν και τη χθεσινή δεν θα μπορούσε να σκεφτεί.

Να έχεις πάρει διπλό, να βάζεις νωρίς γκολ, να έχεις σωρεία κλασικών ευκαιριών (συν δύο δοκάρια), να έχεις μετατρέψει το γήπεδο σε θυσιαστήριο για τον αντίπαλό σου, να τον βλέπεις να χάνει ένα πέναλτι εκτελεσμένο σε... επιθεώρηση (κάποιος που προσπάθησε να μιμηθεί ατυχώς τον Πανένκα) και τελικά να αποτυγχάνεις οικτρά, να πίνεις το πικρό ποτήρι του αποκλεισμού και να λες «αντίο». Τι άλλο μπορεί να σου τύχει; Να πέσει ο ουρανός στο κεφάλι σου; Ε, μόνο αυτό δεν συνέβη χθες στους «ερυθρόλευκους». Ή μήπως όχι;

Δύσκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς τόσο έκδηλη κατάρρευση ομάδας στα τελευταία 20 λεπτά ενός αγώνα. Σαν να έφυγαν οι παίκτες και ο Βαλβέρδε από το γήπεδο και να τους αντικατέστησαν οι... ρέπλικές τους. Αυτοχειρία; Προφανώς! Ονειρα για Βουκουρέστι και... πορείες στην Ευρώπη; Αυτά τον «έφαγαν» τον Ολυμπιακό. Ψήλωσε και τον ψηλώσαμε όλοι. Μας έδωσε βέβαια το δικαίωμα με τις εμφανίσεις του (για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα), αλλά η χθεσινή ήταν η ταφόπλακά του. Οχι μόνο δεν έμελλε να φτάσει μακριά, αλλά η ήττα του ήταν καθολική και παταγώδης.

Το πιο... χτυπητό είναι ότι παρέδωσε πνεύμα εκεί που θα έπρεπε να κάνει πλάκα. Οτι έχασε από μια ομάδα ατίθαση, συνώνυμο της αναρχίας και τη μη... ομαδικότητας. Τόσο μεγάλο ήταν το στραπάτσο, που δεν καταπίνεται.

Πηγή: Goal

Europa League Ολυμπιακός