Η γρανιτένια άμυνά του κατέρρευσε μέσα σε 6 λεπτά και όλα έγιναν ιστορία.

Αυτό που έγινε χθες βράδυ στο Καραϊσκάκη, είναι από τα γεγονότα που λες ότι δεν έχουν καμία λογική. Η ομάδα που έπρεπε να νικάει στο πρώτο ημίχρονο με τουλάχιστον 4-0, με γκολ, δοκάρια και πέντε κλασικές ευκαιρίες, τελικά έχασε με 2-1 και αποκλείστηκε. Ενας αποκλεισμός άδικος, αν υπάρχει τέτοιος ορισμός στο ποδόσφαιρο. Την ώρα που γράφεται αυτό το κείμενο (λίγα λεπτά μετά τη λήξη), είναι πολύ νωρίς για να ερμηνεύσει σωστά κάποιος τις αιτίες του αποκλεισμού. Να ήταν οι πολλές χαμένες ευκαιρίες του πρώτου ημιχρόνου, όπως σημείωνα και παραπάνω;

Δεν φτάνει αυτό. Να έπαιξαν ρόλο οι τραυματισμοί του Ιμπαγάσα και (κυρίως) του Μανιάτη, απ' τον μέτριο χθες Μακούν και τον εκτός τόπου και χρόνου Μοδέστο; Μπορεί. Ή μήπως να έφταιγε η συνεχής και επίμονη εικόνα των Ερυθρόλευκων να παίζουν σχεδόν πάντα εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο και να υποχωρούν στο δεύτερο; Πιστεύω ότι όλα τα παραπάνω συνετέλεσαν ώστε να έρθει το καταστροφικό τελευταίο δεκάλεπτο του αγώνα, εκεί που ο Ολυμπιακός είδε τα πάντα να γίνονται σκόνη στον άνεμο. Δεν νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να βρούμε τους φταίχτες. Ωστόσο όλοι είδαν ότι ο Τζιμπούρ ήταν απελπιστικά κακός στα τελειώματα, ο Φουστέρ μόνο έτρεχε αλλά επικίνδυνος έγινε μόνο σε μια φάση στο πρώτο ημίχρονο, ο Μιραλάς ήταν και πάλι μέτριος και αρκετοί ακόμη ποδοσφαιριστές έδειξαν απροετοίμαστοι για τέτοια πρόκληση. Θα πει κανείς και σωστά «εδώ δεν ήταν καλός ο Αβραάμ, θα ήταν οι άλλοι;». Και θα έχει δίκιο.

Τέλος πάντων. Ο,τι και να πούμε τώρα, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Η εκπληκτική φετινή ευρωπαϊκή χρονιά τελείωσε με εντελώς άδοξο τρόπο αλλά η ζωή συνεχίζεται. Αυτό που δεν έγινε φέτος, μπορεί να γίνει του χρόνου. Οι υποχρεώσεις συνεχίζονται και οι Ερυθρόλευκοι πρέπει να μαζέψουν γρήγορα τα κομμάτια τους και να ξανασταθούν στα πόδια τους εν όψει του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά δεν γίνεται αλλιώς.

Πηγή: Εξέδρα

Europa League Ολυμπιακός