Τα τελευταία χρόνια, ειδικά με την είσοδο των Social Media στην καθημερινή ζωή των φιλάθλων και συνεπώς των ομάδων, δεν υπάρχει πλέον υπομονή ούτε και χρόνος για σωστά συμπεράσματα. Τα γεγονότα τρέχουν με τρομερή ταχύτητα και το ίδιο συμβαίνει και με τις «απόψεις» του κόσμου, οι οποίες δεν αλλάζουν πλέον από παιχνίδι σε παιχνίδι και από αποτέλεσμα σε αποτέλεσμα, αλλά από ώρα σε ώρα, ανάλογα με το τι γράφεται στο facebook, στο twitter και φυσικά στα sites.

Μπορεί σε κάποιον που βλέπει το ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό ως μία διαφυγή διασκέδασης, να θεωρεί αστείο ότι η άποψη ενός αναγνώστη στα μεγάλα ειδησεογραφικά Sites ή στα social media των ομάδων μπορεί να διαμορφώσει κλίμα, ωστόσο είναι πλέον πραγματικότητα. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η «δύναμη» των σχολίων είναι πλέον μεγαλύτερη από τη «δύναμη» της εξέδρας και για αυτό βλέπετε ΠΑΕ και ΚΑΕ να… τρέχουν μετά από άσχημα αποτελέσματα να σβήνουν σχόλια από τις επίσημες σελίδες τους στο Facebook.

Βέβαια, επειδή αυτός είναι και ο χαρακτήρας των Social Media, οι απόψεις που καταγράφονται σε αυτά, ειδικά για τα αθλητικά γεγονότα, τις περισσότερες φορές είναι επιπόλαιες, βιαστικές, οργισμένες και χωρίς επιχειρήματα. Μετά από την ήττα έχουμε βροχή από Post για «διακοπή συμβολαίων», «αλλαγές προπονητών και άμπαλων», ενώ μετά τη νίκη έρχεται η καθιερωμένη αποθέωση. Το ίδιο φυσικά συμβαίνει και σε κάθε διαιτητικό λάθος, αλλά και σε κάθε αποτέλεσμα, που ο κόσμος θεωρεί περίεργο!

Τι είναι το περίεργο για έναν Έλληνα οπαδό; Μία νίκη με ανατροπή ή μία άνετη νίκη. Για παράδειγμα το χθεσινό 1-3 του Ολυμπιακού στην Κέρκυρα με άσο ημίχρονο διπλό τελικό, σχολιάστηκε από πολλούς με υπονοούμενα (πριν καν λήξει το παιχνίδι εμφανίστηκαν τα μηνύματα!), όπως και η νίκη των Πειραιωτών με τον Λεβαδειακό την προηγούμενη εβδομάδα. Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με τις άλλες ομάδες, αφού για παράδειγμα εδώ και μία εβδομάδα κυκλοφορούσε ως… σίγουρο οι δύο νίκες του ΠΑΟΚ με Ατρόμητο και Πανιώνιο, αλλά και το «πάρτυ» απόψε της ΑΕΚ με τον Πλατανιά.

Φαντάζεστε λοιπόν τι θα είχε συμβεί αν το Ντόρτμουντ – Σάλκε ήταν ματς Σούπερ Λιγκ; Αν το 4-0 στο 25’, γινόταν 4-4 με γκολ των φιλοξενούμενων από το 60’ μέχρι το 95’; Πόσοι θα ήταν αυτοί που θα έγραφαν (γιατί το facebook είναι σαν το καφενείο που παλιά έλεγαν…) με περίσσεια σιγουριά «έλα τώρα με το στημένο, τα μάζεψαν πάλι τα λεφτά». Ή τι θα γινόταν αν το χθεσινό ακυρωθέν γκολ της Μπαρτσελόνα κόντρα στην Βαλένθια, όπου η μπάλα πέρασε ξεκάθαρα τη γραμμή της εστίας, ήταν απόφαση Έλληνα διαιτητή και βοηθού; Τι θα είχε γραφτεί για την σαπίλα, τη διαφθορά και τον «πουλημένο» λαμογιο-διαιτητή!

Δυστυχώς και όχι άδικα φυσικά λόγω των όσων έχουν δει (και βλέπουν ακόμα) οι Έλληνες φίλαθλοι (σ.σ. σε καμία περίπτωση δεν ήταν και δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν πουλάω τρέλα!), έχουν σταματήσει να πιστεύουν στο ανθρώπινο λάθος, στην έκπληξη και συνολικά στη μαγεία του ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα.

Αυτό βέβαια ισχύει συνολικά για την συμπεριφορά μας και εκτός γηπέδων. Ποιος δέχεται το λάθος όταν είναι εις βάρος του, χωρίς να σκεφτεί πως υπάρχει δόλος; Ποιος αναγνωρίζει την ανωτερότητα του άλλου/αντιπάλου; Ποιος γενικότερα αναγνωρίζει κάτι καλό, αν δεν αφορά τον εαυτό του; Αντίθετα, πάντα θα υπάρξει κάποιος που θα σπεύσει να «δείξει» το λάθος και να το χρεώσει εύκολα σε αυτόν που το έκανε, χωρίς ποτέ να σκεφτεί αν υπάρχουν «ελαφρυντικά».

Ο Έλληνας φίλαθλος – οπαδός – θεατής εδώ και πολύ καιρό έχει σταματήσει να χαίρεται με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ κτλ. Δεν τον νοιάζει το παιχνίδι, φυσικά δεν τον νοιάζει ούτε το θέαμα που παρακολουθεί. Πληρώνει εισιτήριο στο γήπεδο, το συνδρομητικό ή τον λογαριασμό του ίντερνετ για το stream και το κάνει μόνο για να πανηγυρίσει τη νίκη, άντε και να… κράξει στην ήττα του αντιπάλου ή στο λάθος του διαιτητή.

Socia Media Ντόρτμουντ Μπαρτσελόνα ΠΑΟΚ Ολυμπιακός