Πότε έρχεται η «τρικυμία» σε παιχνίδι μιας ομάδας;  

Συνήθως, όταν εμφανίζεται η κούραση. Τότε είναι που δεν μπορείς να τραβήξεις κουπί και «πνίγεσαι». Αυτό, λοιπόν, συνέβη με τον Ολυμπιακό στο «Σαν Σίρο» και δεν χρειάζονται πολλές και βαθυστόχαστες αναλύσεις για να εξηγηθεί η ήττα των «ερυθρόλευκων».

Με αφορμή αυτό το ματς αναδείχθηκε το δίκαιο του Μάρτινς. Από τον Αύγουστο μέχρι σήμερα κάτι περισσότερο γνώριζε και δεν άνοιγε το ροτέισον. Φαίνεται, δηλαδή, ότι απόλυτη προτεραιότητα του Πορτογάλου τεχνικού στις επιλογές του είναι ο βαθμός ετοιμότητας των ποδοσφαιριστών του.

Βέβαια, στο Μιλάνο διέλαθαν κάποια άλλα «πραγματάκια» από την προσοχή του και γι’ αυτό δεν επέστρεψε ο Ολυμπιακός με θετικό αποτέλεσμα στην Ελλάδα.

Όταν ο Γκατούζο ρίχνει στον αγώνα, νωρίς στο β’ μέρος (54’), Κουτρόνε και Τσαλχάνογλου είναι προφανής ο στόχος του: Πίεση επιθετική, υπεραριθμία και αξιοποίηση των ατομικών χαρισμάτων 4-5 ποδοσφαιριστών του λίγο έξω και μέσα στην μεγάλη περιοχή των Πειραιωτών.

Ο Μάρτινς, ενώ γνώριζε ότι οι δυνάμεις εγκατέλειπαν τους χαφ, ολιγώρισε. Για τις ανάγκες της επικάλυψης οι αμυντικοί έσπευδαν να μπαλώσουν «τρύπες» της μεσαίας γραμμής. Κάπως έτσι, ενώ βρισκόμασταν στο 70’ του αγώνα και προηγείτο ο Ολυμπιακός, εμφανίζεται η άμυνα του «αδειανή» και, βοηθούσης της απειρίας του Σισέ, δέχεται την ισοφάριση.

Κοντολογίς, ήθελε Καμαρά και τρίτο στόπερ ο Ολυμπιακός για να κρατήσει το 0-1. Αυτή είναι η περισσότερο ρεαλιστική προσέγγιση για τη διαχείριση του τελευταίου 25λεπτου.

Ωστόσο, όσο κι αν φαντάζει οξύμωρο, από μια άλλη άποψη… χάρηκα τον Μάρτινς. Ο Πορτογάλος επέλεξε το… ακορντεόν στην τακτική συμπεριφορά του Ολυμπιακού, γιατί από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στο Ρέντη γνώριζε σε ποια ομάδα ήλθε. Σε ομάδα που απεχθάνεται το «ταμπούρι». Με τον ΠΑΟΚ η υπεροχή των «ερυθρόλευκων» ήταν καθολική.

Στη Λομβαρδία η Μίλαν τα... χρειάστηκε από τις συχνές, θρασείες επιθετικές αναζητήσεις του Ολυμπιακού.

Στο ματς με τον «Δικέφαλο» αυξανόταν η πίεση, όσο περνούσε ο χρόνος. Στο «Σαν Σίρο», που αγωνίσθηκαν αρκετοί παίκτες οι οποίοι δεν είναι απόλυτα έτοιμοι, συνέβη το αντίθετο. Στο ένα ματς καταδικάσθηκε από την εξόφθαλμη ατυχία, στο άλλο από την κούραση…

Πέραν τούτων, ένα είναι το σίγουρο. Ο Ολυμπιακός έχει εξαιρετικό ρόστερ. Την Κυριακή του έλειψε η τύχη και την Πέμπτη «εξετέθη» από το ρίσκο του Μάρτινς, ο οποίος συμβάδισε με την πάγια φιλοσοφία του Ολυμπιακού αγνοώντας τη σκοπιμότητα της διατήρησης του 0-1 στο Μιλάνο και αρνούμενος να ορθώσει «Σινικό τείχος» μπροστά από τον Ζοζέ Σα. Το δίκαιο είναι να του πιστώσουμε και να του χρεώσουμε το κοουτσάρισμα.

Το βεβαιο, πάντως, είναι ότι ο Πορτογάλος οικοδομεί έναν ελκυστικό Ολυμπιακό και δικαιούνται να του «βγει» ένα μεγάλο αποτέλεσμα. Την Κυριακή με την ΑΕΚ; Ίσως… Αλλά, ό,τι κι αν συμβεί στο ντέρμπι σημασία έχει η διάρκεια και είναι αίσθησή μου ότι μετά από ένα μήνα ο Ολυμπιακός δε θα παίζεται! 

ΑΕΚ Ολυμπιακός Μίλαν