Μετά από κάθε ήττα είθισται να ασκείται σκληρή κριτική. Ο υπογράφων ήταν σκληρός απέναντι στην ΑΕΚ, ακόμα και όταν έπαιζε κόντρα στη Μπάγερν, όπου μετά τα συγκεκριμένα ματς περνούσε η... αποθεωτική γραμμή για το πόσο καλά στάθηκε η ομάδα απέναντι στο μεγαθήριο.
Σύμφωνοι, αλλά κάποτε, πριν κάποια χρόνια, για κάτι τέτοια, οι Ενωσίτες συνήθιζαν να κράζουν τους Ολυμπιακούς, επειδή στην Ελλάδα η ομάδα τους περνούσε αέρα και στην Ευρώπη έτρωγε σφαλιάρες, αλλά ο σανός για τη μπαλάρα που έπαιζε ο θρύλος δεν τελείωνε ποτέ.
Και ερχόμαστε στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο, ο οποίος, όπως έγραψε το sportdog, έκανε κηδεία στην ΑΕΚ στο τέλος της αναμέτρησης.
Τι να πρωτοσχολιάσεις;
- Ότι μετά από μία απογοητευτική εμφάνιση σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, έκατσε και δεύτερο στραβό αποτέλεσμα;
- Ότι η ήττα έκατσε μερικές ημέρες μετά την παρέμβαση Μελισσανίδη, ο οποίος έστειλε το μήνυμα σε όλους, ότι στόχος είναι το πρωτάθλημα;
- Ότι η ΑΕΚ σε ένα ακόμα παιχνίδι δεν βρήκε λύσεις από τους ποιοτικούς της παίκτες;
Που είναι ο Μάνταλος (ήταν καλός σήμερα στον άξονα μέχρι να μετατοπιστεί στις πτέρυγες με την είσοδο του Πόνσε); Που είναι ο Μπακασέτας; Που είναι ο Πόνσε; Που είναι ο Μπογέ, τον οποίο όλοι περιμέναμε πως και πως; Που είναι ο πιο ακριβωμένος απ' όλους Λιβάγια; Καλά ο τελευταίος δεν φτάνει που από δικιά του βλακεία τον έχασε η ΑΕΚ στους ομίλους του Champions League, τον βλέπει ο κόσμος να εκνευρίζεται, να διαμαρτύρεται και να φλερτάρει με αποβολή, επειδή παίκτης του Ατρόμητου εκτέλεσε πάνω του μια στημένη φάση. Εντάξει, είναι περίεργος χαρακτήρας, θέλει διαχείριση, αλλά δεν μπορεί η ομάδα να κρέμεται από το πότε θα ηρεμήσει ο Κροάτης.
Ας πάει σε ψυχολόγο να λύσει τα ψυχολογικά του και να παίξει τη μπάλα που ξέρει, γιατί πριν μία αγωνιστική, τα αμούστακα του Παναθηναϊκού, ο Μαυρομάτης με τον Πούγγουρα τον στρίμωξαν σαν σαρδέλα σε κονσερβόκουτο.
Που είναι ρε παιδιά η δουλειά του Ουζουνίδη, ενός εκ των καλύτερων Ελλήνων προπονητών; Είναι δυνατόν να τρώει η ομάδα του δύο γκολ στο τέλος του αγώνα; Γιατί η ΑΕΚ αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα στο σκοράρισμα όταν παίζει απέναντι σε κλειστές άμυνες; Δεν πρέπει να βρίσκει λύσεις με άλλους τρόπους;
Από προσωπικές ενέργειες για παράδειγμα. Αν βγάλουμε εκτός τα τρία δοκάρια, δεν είδαμε κάτι περισσότερο αξιόλογο επιθετικά από τους κιτρινόμαυρους. Ούτε στις στημένες φάσεις δεν απείλησε με τον Ατρόμητο η Ένωση και οι Περιστεριώτες προηγήθηκαν από κόρνερ. Δεν δικαιολογείται σε καμία περίπτωση ο Ουζουνίδης. Με τον Παναθηναϊκό εμφάνισε μία ομάδα αδιάβαστη και χωρίς πλάνο και τώρα ήλθε σφαλιάρα από τα δυτικά προάστια.
Και πάμε στο δια ταύτα. Σε αυτήν την υπόθεση, δεν φταίει ο... Χατζηπετρής που τραγουδούσε ο αείμνηστος Κηλαηδώνης. Φταίει ο Ουζουνίδης, φταίνε και οι παίκτες. Εφόσον όμως έχρισε εαυτόν υπεύθυνο για την απώλεια του φετινού τίτλου, τότε φταίει και η κεφαλή για την εικόνα της ΑΕΚ, γιατί η ομάδα δεν ενισχύθηκε με τους κατάλληλους παίκτες στις κατάλληλες θέσεις.
Η ομάδα στέφθηκε πέρσι πρωταθλήτρια με τις αλχημείες και την τρέλα του Μανόλο. Φέτος όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί η ίδια συνταγή. Κάποιοι παίκτες είναι κορεσμένοι (όχι από επιτυχίες) και το ταβάνι τους πλέον είναι ορατό. Παίζουν ήδη πολλά χρόνια στην ομάδα, οπότε μία ανανέωση οπωσδήποτε είναι αναγκαία.
Μόνο με θαύμα μπορεί να γυρίσει το φετινό έργο. Αυτή τη χρονιά όμως δεν βλέπουμε ανάλογες αυτοκτονίες από τον συνδιεκδικητή. Οπότε καλύτερα η ΑΕΚ να αρχίζει να χτίζει την ομάδα που θα παίξει του χρόνου.