Γιατί "ρετάρεις" ρε συ Πέδρο και μας εκθέτεις όσους σε πιστέψαμε και εξακολουθούμε να πρεσβεύουμε ότι ανήκεις στην κατηγορία των εργατικών, στοχευμένων και μεθοδικών προπονητών, του οποίου αργότερα ή νωρίτερα, θα ωριμάσουν οι καρποί της δουλειάς σου!

Έγραφα αρχή της εβδομάδας, στον απόηχο της σκληρής ήττας του Ολυμπιακού στην Τούμπα και της οριστικής απώλειας του πρωταθλήματος, ότι είναι λάθος, κρίμα κι άδικο, να εξακοντίζονται βέλη εναντίον της τεχνικής ηγεσίας. Με την υποσημείωση, ωστόσο, ότι ναι, δεν του "βγήκε" το ματς του Μαρτίνς, δεν του βγήκε το διάβασμα και η προσέγγιση του, ότι "παίζει" να βρέθηκε κι αυτός σε μια τόσο κακή βραδιά, τέτοια μέσα στην οποία "πνίγηκε" και όλη η ομάδα.

Ε, δεν χάθηκε και ο κόσμος, ακόμα και αν το ντέρμπι ήταν "τελικός τίτλου". Δεν γράφεις στο χιόνι όλη την παραγωγή έργου που έχει κάνει ο άνθρωπος από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, χτίζοντας από το "σημείο 0" την ομάδα!

Το δις εξαμαρτείν, όμως, ουκ ανδρός σοφού! Στο αμέσως επόμενο παιχνίδι, στον "πρώτο ευρωπαϊκό τελικό" με την Ντιναμό, ο Πορτογάλος υπέπεσε σε σωρεία λαθών. Κάποια από δαύτα, βασικά, πιο βασικά δεν γίνεται άμα έχεις παίξεις ποδόσφαιρο να μην τα δεις! Είναι από εκείνα που "κραυγάζουν" από μακριά και από σε ξεγυμνώνουν στα μάτια της κοινής γνώμης εάν τα προσπερνάς!

Δεν στέκομαι στη σχολιασμένη ευρέως μη χρησιμοποίηση του Μπουχαλάκη, ενός επιπλέον στόπερ ή εν κατακλείδι μιας, όποιας, πρόσθετης ανασταλτικής-αμυντικής λύσης στο φινάλε του αγώνα της Πέμπτης. Αφού μιας που δεν διαφαινόταν -σε όλο το 2ο μέρος- πρόθεση ή προοπτική ενός τρίτου γκολ, να… τσιμέντωνε τα μετόπισθεν, να έστηνε οδόφραγμα μπροστά από τον Σα, να κράταγε παραπάνω μπάλα, να μην έδινε χώρους στους Ουκρανούς, να διατηρούσε το 2-1. Τη νίκη όμως και να μην έβαζαν και 2ο εκτός έδρας γκολ αυτοί, που τώρα στο Κίεβο και με 1-1 που λέει ο λόγος… μαδάς τη μαργαρίτα από τον καναπέ του σπιτιού σου.

Είναι μια άποψη λογική και "στέρεα". Επιμένω όμως ότι δεν θα τον ψέξω γι’ αυτό που δεν έκανε ο Μαρτίνς, αλλά για άλλα… Που… έκανε ή που δεν… είδε!

Δεν θα συμμεριστώ, λοιπόν, τόσο τη συγκεκριμένη γνώμη πάρα πολλών γιατί είναι πανεύκολο να κρίνεις εκ του αποτελέσματος.

Αν δεν είχε μπει το 2-2 στο 89’, που είναι όπως και να το κάνουμε που σε καθιστά πλέον αουτσάιντερ, μειώνοντας σε σημαντικό βαθμό για μένα τις ελπίδες συνέχισης δρόμου στην Ευρώπη, θα τον περνούσαμε ξανά… 14 γενεές τον προπονητή, που δεν διέθετε τόλμη, που τράβηξε τα γκέμια και τα στύλωσε τα ποδάρια του αλόγου κλπ.

Αλλού με αποθάρρυνε εμένα ο Πέδρο  και άρχισε να με βάζει -όπως και όλους στον Ολυμπιακό καταλαβαίνω- σε δεύτερες σκέψεις για το μέλλον του στην ομάδα:

* Που άφησε τη φούρια της ομάδας από το απίθανο γκολ του Ζιλ Ντίας λίγο πριν τη λήξη του ημιχρόνου, στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα, παίζοντας με παθητική διάθεση στο υπόλοιπο μισό του 90λεπτου και… με τη φωτιά ώσπου στο τέλος κάηκε. Και κατόπιν, στη συνέντευξη Τύπου, έκανε τον "ανήξερο" για την οπισθοχώρηση, επισημαίνοντας απλά το γεγονός ως παρατηρητής ή σχολιαστής! Ακόμα και έτσι να ήταν, να επρόκειτο δηλαδή για κουτουράδα των παικτών του, εκείνος πώς γύρισε τα μυαλά τους από τον πάγκο; Ποιες ενέργειες έκανε; Καμία!

* Που δεν "έβλεπε" ότι ο Ζιλ Ντίας σερνόταν (εξαφανίστηκε στο 2ο ημίχρονο) μιας και δεν έχει παιχνίδια στα πόδια του το παιδί και, επομένως, λογικά στερείται φυσικής κατάστασης και ρυθμού!

* Που ο Ποντένσε ήταν "σκασμένος" από το 60’ και παρότι λοιπόν και τα δύο του εξτρέμ παρέπαιαν στο β’ μέρος, "ανακάλυψε" την αλλαγή του Λάζαρου στο 80’ και του Μασούρα στο… φεύγα του ματς!

*Που ακόμα και τον Φορτούνη, με "νταούλι" τον αστράγαλο του και αγωνιζόμενο με ένεση, ενόψει ΑΕΚ την Κυριακή, καθυστέρησε να τον αποσύρει, αλλάζοντάς τον με το Νάτχο προκειμένου να πάρει τις πάσες, τις μπαλιές, τις μεταβιβάσεις, την οργανωτική συμμετοχή του Ισραηλινού στον αγώνα.

* Που όμως όταν αυτό δεν ήρθε και οι ερυθρόλευκοι "ξεμοναχιάστηκαν" στο κέντρο, με απώλεια του ελέγχου του, αφήνοντας τη Ντιναμό να αλωνίζει, ο Μαρτίνς παρέμεινε… αμέτοχος! Η κατάληξη ήταν να αποδώσει το passing game των φιλοξενούμενων με την ψυχρολουσία της ισοφάρισης.

Δεν χρειάζεται να βρίσκεται ο Πέδρο Μαρτίνς σε κρίση ή υπό κρίση. Υπό κρίση είναι έτσι κι αλλιώς κάθε βδομάδα, σε κάθε ματς, ο εκάστοτε προπονητής του Ολυμπιακού. Εδώ ο Μουρίνιο τελούσε υπό αμφισβήτηση και κρινόταν η τύχη του, μήνες ολόκληρους!

Ο ίδιος ο Πορτογάλος, από μόνος του, αντιλαμβάνομαι ότι βρίσκεται πλέον στα σχοινιά. Η ομιλία της Παρασκευής στους ποδοσφαιριστές, με τα λόγια και το μυαλό του Βαγγέλη Μαρινάκη: "Θέλω δύο νίκες με την ΑΕΚ και στο Κίεβο", δείχνει απερίφραστα το πόσο πιέζεται αυτή τη στιγμή.

Για όνομα, δεν μπαίνει κανένα ζήτημα τεχνικής ηγεσίας στον Ολυμπιακό. Αυτή τη στιγμή. Δεν αμφισβητείται το έργο του Μαρτίνς. Δεν αλλάζει η άποψη ότι πρόκειται για έναν καλό προπονητή.

Όσο όμως ο Ολυμπιακός δεν παίρνει τα μεγάλα ματς, δεν νικά σε ντέρμπι, δεν κατακτά στόχους, χάνει πρωτάθλημα, μένει (;) εκτός Europa την άλλη εβδομάδα, αν, λέμε αν, απολέσει για φέτος (και) το Κύπελλο, πόσο ασφαλείς θα νιώθατε εσείς στη θέση του Μαρτίνς;

Και δεν είναι πια χθεσινός στην Ελλάδα και τον Ολυμπιακό… Το ‘χει πιάσει το "πνεύμα"!.. 

Ντανιέλ Ποντένσε Ζιλ Ντίας Πέδρο Μαρτίνς Ντιναμό Κιέβου Ποδόσφαιρο Superleague Ολυμπιακός