Ήταν το κορυφαίο παιχνίδι της 5ης αγωνιστικής και οι δύο ομάδες απέδειξαν, ότι άξια τα τελευταία χρόνια διεκδικούν την κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου. ΑΕΚ και ΠΑΟΚ μοιράστηκαν βαθμούς και εντυπώσεις σε έναν αγώνα με δύο όψεις, που είχε 4 γκολ, χαμένο πέναλτι, ακυρωμένο γκολ λόγω VAR.
Το πρώτο ημίχρονο ανήκει αναμφισβήτητα στον ΠΑΟΚ, ενώ το δεύτερο στην ΑΕΚ, η οποία αν ήταν και πιο τυχερή θα μπορούσαμε να μιλούσαμε τώρα για μία επική ανατροπή. Με τα “αν” όμως δεν γράφεται ιστορία στο ποδόσφαιρο και οπουδήποτε.
Οι φιλοξενούμενοι κατάφεραν να διαβάσουν τις αδυναμίες της Ένωσης στο πρώτο 45λεπτο και να προηγηθούν με τον Σφιντέρσκι, πριν καλά καλά συμπληρωθεί εικοσάλεπτο στην αναμέτρηση, ενώ στο 5' είχαν απειλήσει με τον Μπίσεσβαρ, με τον Τσιγκρίνσκι, ο οποίος ήταν εκ των κορυφαίων των κιτρινόμαυρων, να επεμβαίνει σωτήρια.
Τα πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις, η απουσία του Σιμόες από το κέντρο της ΑΕΚ και η έλλειψη συγκέντρωσης του Λόπες, έδωσαν το δικαίωμα στον ΠΑΟΚ να χτυπά μονίμως από εκείνη την πλευρά. 49% των επιθέσεων έβγαιναν από εκεί, με τον Λημνιό να κάνει κυριολεκτικά άνω κάτω την ανασταλτική λειτουργία των κιτρινόμαυρων φεύγοντας συνεχώς στην πλάτη της άμυνας.
Οι κιτρινόμαυροι έδειχναν αποπροσανατολισμένοι μπροστά σε αυτές τις επιθέσεις με βαθιές μπαλιές (κυρίως του Μπίσεσβαρ) από πίσω. Η τριάδα δεν μπορούσε να ανταποκριθεί με τον Βράνιες και τον Μπακάκη να έχουν σοβαρά θέματα. Το χέρι του τελευταίου, δε, στο 24' εμφάνισε ακόμα περισσότερο την έλλειψη συγκέντρωσης που υπήρχε. Η ΑΕΚ όμως ήταν τυχερή αφού ο Μπίσεσβαρ σημάδεψε το δοκάρι στην εκετέλεση του πέναλτι.
Επιθετικά η ΑΕΚ σε ολόκληρο πρώτο ημίχρονο είχε μόνο μία καλή στιγμή, αυτή στο 31' ύστερα από αντεπίθεση που έβγαλε ο Λόπες κάνοντας κούρσα από την άμυνα!
Στο δεύτερο ημίχρονο, η ΑΕΚ έβγαλε πάθος για την ανατροπή, όπως δείχνει στα τελευταία παιχνίδια από τη μέρα που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία ο Κωστένογλου, ο οποίος είχε διορθώσει από το πρώτο μέρος την αμυντική ανορθογραφία, επαναφέροντας την τετράδα στα μετόπισθεν. Όπως φάνηκε από την εξέλιξη του παιχνιδιού οι αλλαγές των Γιακουμάκη-Ντέλετιτς ήταν καθοριστικές. Γιατί ο πρώτος γέμισε την περιοχή και βοηθούσε στην πίεση ψηλά και ο δεύτερος ήταν στο κατάλληλο σημείο, την κατάλληλη ώρα στο 79'.
Το γκολ ήρθε από στατική φάση, όταν ο Λιβάγια εκτέλεσε πανέξυπνα με τον Τσιγκρίνσκι να σκοράρει και τον κόσμο με τη φωνή του, να δίνει στην ΑΕΚ μία ιδανική χρονική συγκυρία για μία επική ανατροπή.
Η Ένωση όμως δεν εκμεταλλεύτηκε το μομέντουμ μετά το 1-1 στο 54΄.
Δεν είχαν κοπάσει ακόμα οι πανηγυρισμοί και ο ΠΑΟΚ χτύπησε ξανά με τον ίδιο τρόπο. Στην πλάτη της άμυνας ο Λημνιός, μπουκάρισμα στην περιοχή, πάσα στον αμαρκάριστο Σφιντέρσκι 1-2. Ούτε σε ντεζαβού τέτοια ομοιότητα.
Ενώ θα περίμενε κανείς, ότι η ΑΕΚ σε εκείνο το σημείο θα δεχόταν ψυχρολουσία, οι παίκτες του Κωστένογλου δεν το έβαλαν κάτω. Είναι σημαντικό να τονιστεί, ότι ούτε ο κόσμος το έβαλε κάτω. Δεν ακούστηκε γκρίνια για τον τρόπο που δέχτηκε το γκολ, έσπρωξε την ομάδα με τη φωνή του για να πιέσει. Οπότε οι παίκτες χωρίς άγχος και με τους Ενωσίτες να τους δίνουν κίνητρο κυνήγησαν και τη δεύτερη ισοφάριση.
Την πανηγύρισαν με τον Μάνταλο στο 63'. Ο Σιδηρόπουλος στο VAR είχε αντίθετη άποψη και με το πλάνο να μη δείχνει ξεκάθαρα, αν ο αρχηγός της ΑΕΚ καλυπτόταν από τον Λημνιό, ο Ελβετός διαιτητής το ακύρωσε.
Η ΑΕΚ έδειχνε, ότι είχε και άλλη ενέργεια να διαθέσει. Είχε και άλλο καύσιμο να κάψει. Ηταν μπαρούτι, δεν ξέμεινε από δυνάμεις, το έβλεπες αυτό ξεκάθαρα. Και στο 79' ήρθε η δικαίωση με τον Μάνταλο να χρίζεται ασίστμαν για τον Ντέλετιτς που είχε γίνει αλλαγή στο ημίχρονο. Αυτή τη φορά ο Κλόσνερ δεν πήγε στο VAR, αλλά δέχτηκε κλήση από τον χειριστή του, την οποία και απέρριψε δείχνοντας και επίσημα τη σέντρα.
Η πραγματικότητα της τεχνολογίας, δυστυχώς, μας κάνει να τα αναφέρουμε και αυτά. Τουλάχιστον σε αυτό το ματς οι διακοπές που έγιναν για έλεγχο φάσεων δεν έκοψαν τον ρυθμό, κάτι που σημαίνει, ότι οι παίκτες έχουν αρχίσει σιγά σιγά να εξοικειώνονται.
Πάντως οι γηπεδούχοι έχουν ξεκάθαρα παράπονα από τον Ελβετό διαιτητή και από τον τρόπο που διαχειρίστηκε το παιχνίδι (και τις κάρτες). Ο Κλόσνερ ήταν αρκετά ανεκτικός στα σκληρά μαρκαρίσματα, και δεν έλειψαν λάθη, όπως ένα ανάποδο πλάγιο που πήγε να δώσει υπέρ του ΠΑΟΚ, το οποίο και διόρθωσε, λογικά μετά από υπόδειξη.
Τι κρατάμε και τι ξεχωρίζουμε από το κορυφαίο ματς της 5ης αγωνιστικής; Η ΑΕΚ παρά τις αδυναμίες δεν δείχνει διατεθειμένη να παραδοθεί και διορθώνει τα λάθη της άμεσα. Ο Λιβάγια για ένα ακόμα παιχνίδι ήταν μέγιστος. Έφαγε ξύλο, ξεκινούσε επιθέσεις, δημιουργούσε, σούταρε. Ο Μάνταλος αρχηγός και ψυχή της ομάδας. Ο Γαλανόπουλος συγκλονιστικός, ενώ ο Κρίστισιτς εξιλεώθηκε το κλέψιμο που έκανε από τη φάση που ξεκίνησε το 2-2. Μπάρκας καταλυτικός στο τέλος του αγώνα με την επέμβασή του στο “γάμα” της εστίας. Θέλει δουλειά ιδιαίτερα επιθετικά και να το βρει στην άμυνά της.
Ο ΠΑΟΚ έχοντας τον ίδιο κορμό ήταν εμφανές ότι πως υπερτερούσε στο πρώτο ημίχρονο, αλλά μετά έκανε το λάθος να μείνει πίσω ώστε να κρατήσει το υπέρ του σκορ. Το πλήρωσε και θα μπορούσε να το πληρώσει ακριβότερα. Υπόκλιση στα πολλά κιλά μπάλας που ξέρει ο Μπίσεσβαρ. Ο Λημνιός ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος των Θεσσαλονικιών και ο Σφιντέρσκι ο εκτελεστής. Το κέντρο του με Μίσιτς, Αουγούστο, Ελ Καντουρί ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα.
Ο απόλυτος πρωταγωνιστής του παιχνιδιού όμως ήταν για μία ακόμα φορά ο κόσμος της ΑΕΚ. Συσπειρωμένοι οι Ενωσίτες και με κοσμιότατη συμπεριφορά απέδειξαν, ότι μόνο έτσι μπορούν να αποτελέσουν τον 12ο παίκτη για την ομάδα τους. Εξάλλου το πρωτάθλημα έχει πολύ ψωμί ακόμα, κάτι που φαίνεται από τη βαθμολογία.
ΥΓ: Ήταν συγκινητικός ο τρόπος που οι οργανωμένοι αποχαιρέτησαν τον Βασίλη που έφυγε πριν από μερικές ημέρες από κοντά μας. Του απέδωσαν τις τιμές που του έπρεπαν τόσο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού αλλά και μετά τη λήξη. Όταν είχε αδειάσει το ΟΑΚΑ, είχαν μείνει κάποιοι λιγοστοί, άναψαν καπνογόνα και έδειξαν, ότι δεν θα τον ξεχάσουν ποτέ. Η ΑΕΚ του δεν έχασε σήμερα και ήταν μαχήτρια, όπως μαχητής ήταν και ο ίδιος.