ΑΕΚ - Αστέρας Τρίπολης: Δηλαδή τώρα χρειάζεται να είσαι μεγάλος προπονητής για να στήσεις την ομάδα σου κόντρα στην ΑΕΚ;

Κι ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης να προπονούσε ρε φίλε τον Αστέρα, έτοιμη θα την είχε τη συνταγή:
Μπλοκάρουμε με δύο ή τρεις παίκτες τον Λιβάι Γκαρσία, ακολουθούμε προσεκτικά τον Μάνταλο μην του προκύψει καμιά έμπνευση κι άσε τους άλλους να κοπανιούνται.

Τί θα κάνουν δηλαδή; Υπάρχει άραγε περίπτωση να προκύψει κάτι απρόβλεπτο απ' αυτό το τσούρμο που ονομάζεται ενδεκάδα του Δικέφαλου;

Πασούλα στην πασούλα, γέμισμα στο γέμισμα, σεντρούλα στη σεντρούλα, περνάει η ώρα, στο σφυράει ο ρέφερι, πάμε για ντους παιδιά κρύωσε ο καιρός. Κι αν έχεις απέναντί σου ομάδα υπό διάλυση το κερδάς το ματσάκι. Αν όχι...

Όχι λοιπόν, ο Αστέρας δεν είναι ομάδα της πλάκας. Από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες του πρωταθλήματος είναι, σε ανοδική πορεία τις τελευταίες εβδομάδες, με φόρα έρχεται να διεκδικήσει ευρωπαϊκό εισιτήριο. Κι έχει και προπονητή διαμάντι!

Ε ναι παιδιά, αλήθειες να λέμε και να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας. Ο νέος Λουτσέσκου είναι ο Ράσταβατς, ζόρικος, σκληρός με επιμονή στην άμυνα και ξεκάθαρα πλάνα στο μυαλό του. Έκανε το αγροτικό του στην Ξάνθη, ανέβηκε επίπεδο με Αστέρα και τώρα είναι έτοιμος για το άλμα προς τα πάνω. Όποια ομάδα του δώσει το τιμόνι, τον εμπιστευτεί και κάνει την απαραίτητη υπομονή δεν θα χάσει τα λεφτά της.

Λέγαμε για την ΑΕΚ όμως. Την ΑΕΚ που θα είχε ξεμπερδέψει με το παιχνίδι απ' το εικοστό λεπτό αν δεν ήταν αυτό το ντουβάρι ο Σιμάνσκι να της δώσει ανάσες κι ελπίδες. Μπορεί ο τύπος να μοιάζει με μπράβο σε επαρχιακό καμπαρέ (θυμάται κανείς την "Κάσμπα" στα Τρίκαλα;), αλλά έχει και αντίληψη του χώρου και γερά πόδια. Φυσικά είναι αργός και αυτός, όπως αργή είναι σχεδόν στο σύνολό της η ΑΕΚ, αλλά δεν μπορείς να τα έχεις όλα...

Και εν τέλει δεν μπορείς να έχεις ούτε τη νίκη, όσο κι αν ο Σιμάνσκι το ξανάκανε το θαύμα του. Μία φορά ξέφυγε καθαρά ο Γκαρσία, σέρβιρε και το ρούφηξε ο Τσιφτσής.

Ως εκεί όμως, δεν έσωνε για περισσότερα. Ο Αλμπάνης για μια ακόμη φορά ταλαιπωρούσε μπάλα και συμπαίκτες, ο Ανσαριφάρντ όλο λύσσαγε κι όλο αστοχούσε, ο Μάνταλος έψαχνε και δεν έβρισκε που να τη δώσει, ο Σβάρνας προσπαθούσε από δεξιά αλλά δεν είναι η θέση του αυτή.

Δεξί μπακ τον βάλανε, σε μια ομάδα που είχε ένα σκασμό δεξιά μπακ κι έκανε και μεταγραφή προ ολίγων ημερών και κατέληξε να παίζει με τον Στράτο. Που καλύτερα να σεντράρω εγώ, πενήντα χρονών μπουχέσας, παρά αυτός...

Συμβαίνουν όμως αυτά, όταν ρίχνεις το βάρος στα μπετά αντί στα κορμιά. Στην αγορά θα βγεις και Τάνκοβιτς θα πάρεις, που είναι πιο αργός κι απ' τα κάρβουνα. Στη δεκαετία του εξήντα θα μάγευε, στον εικοστό πρώτο αιώνα είναι μάλλον άχρηστος.

Και τώρα; Τί γίνεται τώρα με το όνειρο της Ευρώπης;
Η ΑΕΚ είναι καταδικασμένη να κυνηγάει την Ευρώπη, που θα έλεγε κι ο Τσαλουχίδης, δεν είναι καμιά μικρομεσαία ομάδα να βολεύεται με ισοπαλίες στο γήπεδό της. Έχει όμως παίκτες για να το καταφέρει;

Είμαι ο τελευταίος που θα βγω και θα πω "διώξτους όλους πρόεδρε", όπως δεν είπα ποτέ ¨η ΑΕΚ έχει υλικό πρώτης γραμμής". Μ' αυτά τα λεφτά που δώσανε οι κιτρινόμαυροι, πάνω κάτω εκεί θα κυμαίνονταν.

Όταν όμως κυνηγάς Ευρώπη και ακόμη περισσότερο όταν κυνηγάς έσοδα από Ευρώπη, πώς διώχνεις Λιβάγια να πάει στο καλό; Για να κονομήσεις μισό μύριο σήμερα, μήπως χάσεις καναδυό αύριο;

Τροφή για σκέψη, τώρα που σφίγγουν τα γάλατα. Δεν θέλει πολύ για να μπατάρει το πλοίο και να βρεθεί εκτός διεκδικήσεων. Και τότε το φάντασμα του Μάρκο θα στοιχειώσει ουκ ολίγες συνειδήσεις...  

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Μπαλαδόρος άλλης εποχής ο Λιβάγια" - "Αξέχαστη η φιέστα" - "Δεν θα κλαίει η ΑΕΚ, έχει νέο ηγέτη..."