Παναθηναϊκός: Το ότι έχει χαθεί η μπάλα στον Παναθηναϊκό δεν είναι μια διαπίστωση αποτέλεσμα της νέας σφαλιάρας, αυτή τη φορά της τρίτης ήττας σε είκοσι μέρες, δηλαδή, από τον ΠΑΣ Γιάννινα.

Είναι η διαχρονική αξία-απόφθεγμα με την οποία πορεύεται αυτός ο σύλλογος τα τελευταία χρόνια.

Και πριν πάμε παρακάτω, μια ματιά σε ότι... προτείνεται δια του "δημοσίου διαλόγου" σαν η "λύση" για την επόμενη μέρα, αρκεί για να πείσει σχετικά.

Ομαδικό ξέσκισμα σε σημείο εξευτελισμού προπονητή και παικτών και... ανάκληση-υπόδειξη της κλασικής και αναμενόμενης ¨λύσης", η οποια εμφανίζεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια όταν τα πράγματα στριμώχνονται τόσο πολύ, που δεν μπορούμε πια να συνεχίζουμε να τα κάνουμε... άσπρα από μαύρα και να δουλεύουμε τον κόσμο.

Να φύγει δηλαδή τώρα ο προπονητής, να έρθει -και πάλι- ο Αναστασίου αφού ο για χρόνια αναμένων την "ευκαιρία" Παντελίδης είναι... πιασμένος, να γίνουν βασικοί οι αναπληρωματικοί και φυσικά ξανά το.... Καλοκαίρι να στήσουμε ΚΑΙ ΠΑΛΙ απ' την αρχή μια νέα ομάδα και πάει λέγοντας.

Όποιος μπει στο κόπο ή έχει την δυνατότητα να ψάξει και να βρει, τις ανάλογες "λύσεις" που προτείνονταν εδώ και χρόνια όποτε έφτανε ο κόμπος στο χτένι είτε με Στραματσιόνι, είτε με Ουζουνίδη, είτε με Πογιάτος είτε με οποιονδήποτε, θα διαπιστώσει όχι απλά ότι υπάρχουν ομοιότητες στις "λύσεις" που προτείνονται κάθε φορά, αλλά ότι είναι ακριβώς πανομοιότυπες.

Γιατί και τι κοινά χαρακτηριστικά έχουν αυτές οι "λύσεις" ή μάλλον αυτή μοναδική και μία "¨λύση";

Δύο πράγματα.

Πρώτον δεν πειράζεται και δεν ακουμπιέται τίποτα και κανείς απ όσους πρωταγωνιστούν και επηρεάζουν ή υποδεικνύουν αποφάσεις και ανάλογες "λύσεις" όλα αυτά τα χρόνια στον Παναθηναϊκό και δεύτερον το ότι δεν περιλαμβάνει καμιά αυτοκριτική ή έστω αναφορά στο πως αντιμετώπισαν όλοι αυτοί που προτείνουν την "λύση", την κατάσταση που τώρα διαπιστώνουν ότι δεν πάει άλλο τόσο καιρό.

Την περίπτωση να υπάρχει κάτι άλλο, να συμβαίνει σ' αυτή την ομάδα κάτι άλλο, που να κάνει οποιονδήποτε έρχεται σ'΄αυτή μέσα σε ένα μήνα να μοιάζει με παλαίμαχο αν είναι ποδοσφαιριστής, ή αν είναι προπονητής είτε νέος, είτε μεσήλικας, είτε προχωρημένης ηλικίας να φαντάζει όχι απλά σαν άσχετος, αλλά σαν κάποιος που ποτέ δεν είχε σχέση με το ποδόσφαιρο, την έχει σκεφτεί κανείς τους;

Όχι φυσικά.

Γιατί αυτό ή μάλλον ΚΑΙ αυτό, προϋποθέτει την επισήμανση και παραδοχή, ότι πρώτα και κύρια είναι αυτοί και όλο το οικοδόμημα που έφτιαξαν ή βασική αιτία που ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να στεριώσει σ' αυτό το σύλλογο,. από την στιγμή που με τον Αλαφούζο, στο πλάι του Αλαφούζου και με την ανοχή του Αλαφούζου πήραν -επιτέλους- τον Παναθηναϊκό στα χέρια τους.

Κι επειδή ακούω και διαβάζω σαν μια από τις βασικές αιτίες της "κριτικής" το ότι δήθεν, συνεχώς φτιάχναμε όλα αυτά τα χρόνια κάτι "καλό" αλλά το διαλύαμε για ανεξήγητους λόγους και με ανεξήγητο τρόπο και αυτό, λέει, ήταν η αιτία.

Τι ακριβώς "καλό" και πότε το φτιάξαμε αυτό το "καλό" λοιπόν τόσα χρόνια;

Γιατί ακούω όλους από χθες το βράδυ να ωρύονται και να μιλάνε για την τεράστια ξεφτίλα να χάνεις τρεις φορές σε είκοσι μέρες από τον ΠΑΣ Γιάννινα και να φώνάζουν για άθλιους παίκτες και ανεπαρκή προπονητή.

Πρώτη φορά το είδατε αυτό το έργο τα τελευταία χρόνια λοιπόν;

Δεν είναι ο Παναθηναϊκός "σας" η ομάδα που κατάφερε να αποκλειστεί δυο φορές από την Λαμία και να χάσει και μια φορά σαν κερασάκι στην τούρτα στην έδρα της;

Δεν είναι ο Παναθηναϊκός "σας" που κατάφερε να χάσει τέσσερις σερί φορές από τον Πανθρακικό που μετά απ' αυτές τις νίκες διαλύθηκε σαν σωματείο και που μάλιστα για να μην ξεχνιόμαστε μια και ξανάρχονται τα ίδια πρόσωπα στην 'επικαιρότητα" σαν "λύσεις", την τελευταία του νίκη την έκανε επί Αναστασίου και μάλιστα μέσα στο κάστρο της Λεωφόρου;

Αλλά βέβαια γιατί να τα θυμόμαστε τώρα αυτά;

Για να θυμηθούμε ότι για τον αποκλεισμό από την Λαμία μας έφταιγε και σε μας και στον τότε "καλύτερο Έλληνα προπονητή μας" το... χιόνι;

Ή για να θυμηθούμε ότι μετά την ήττα από τον Πανθρακικό στην Λεωφόρο είχαμε... στάντιγκ οβέϊσιον για δέκα λεπτά και αποθέωση της ομάδας και του Αναστασίου επειδή -εκτός των άλλων... επιτευγμάτων μας- γιορτάζαμε το ότι είχαμε και τότε επιστρέψει στο... κάστρο της Λεωφόρου;

Τι είναι λοιπόν αυτό που όλους αυτούς τους έκανε τόσο έξαλλους και σχίζουν τα... χιλιοσκισμένα και ξαναμπαλωμένα ιμάτιά τους -ή για την ακρίβειά τις... ρόμπες τους- από χθες για την... ξευτίλα με τον ΠΑΣ Γιάννινα.

Τίποτα παραπάνω και τίποτα παρακάτω, από την προσπάθεια για μια ακόμα φορά να κρύψουν τις ευθύνες τους, να αλλοιώσουν το κάδρο και την εικόνα που περιέχει και τους εαυτούς τους μέσα και να επιβάλλουν για μια ακόμα φορά "λύσεις" που θα περιέχουν και τα γνωστά και "δικά τους" πρόσωπα και τους ίδιους σαν πρωταγωνιστές της επόμενης μέρας στον Παναθηναϊκό.

Άντε λοιπόν πρόεδρε.

Στηρίξου και πάλι "πάνω τους", άκουσέ "τους", φέρε ξανά τον Αναστασίου, φέρε και τον Νταμπίζα ξανά για τεχνικό διευθυντή,. ή μάλλον για να μην παιδεύεσαι πάρε μια και καλή τον... Αντωνίου ώστε να έχεις και τους "δύο" στην συσκευασία του ενός και πάμε ξανά για... νέα αρχή και νέες,... δόξες και κατακτήσεις.

Και για να προλάβω μερικούς που ακόμα και καλοπροαίρετα ίσως, πουν, καλά όλα αυτά αλλά τι προτείνεις.

Το έχουμε ξαναπεί.

Τίποτα δεν προτείνω και αυτό γιατί κανείς δεν μπορεί να προτείνει τίποτα.

Σε ένα σύλλογο που επιμένει να λειτουργεί και να ζει μέσα σε ένα πλαίσιο, αντιποδοσφαιρικό, παράλογο και κυρίως σάπιο από την κορυφή ως τα νύχια, οποιαδήποτε ποδοσφαιρική, λογική και φρέσκια πρόταση δεν έχει ούτε μία στο τρισεκατομμύριο περίπτωση να επιβιώσει και φυσικά και να γίνει ακόμα... και καν αποδεκτή για συζήτηση.

Αν όλο αυτό δεν αλλάξει σαν οικοδόμημα και όλοι αυτοί δεν πάρουν πόδι οριστικά και αμετάκλητα από το οικοδόμημα, λύση και διέξοδο μην περιμένετε.

Στο ίδιο έργο θεατές θα είμαστε και μια ζωή τα ίδια και τα ίδια θα συζητάμε και θα ανακυκλώνουμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Είδηση που θα κάνει πάταγο - Νέο όνομα-έκπληξη για τον πάγκο του ΠΑΟ - Ήταν πρώην του ΠΑΟΚ!

Λάζλο Μπόλονι Γιάννης Αναστασίου Γιάννης Αλαφούζος Ποδόσφαιρο Παναθηναϊκός Superleague