Άρης - Ολυμπιακός: Με… ψηλά το κεφάλι επιστρέφει από τη Θεσσαλονίκη ο Ολυμπιακός, όπου έβγαλε την αγγαρεία με τον Άρη, δεν έχασε (1-1) κυρίως λόγω της «ανημποριάς» των Κίτρινων και παράλληλα δοκίμασε και αρκετούς παίκτες που δεν θεωρούνται βασικοί. Οι Πειραιώτες βέβαια σε καμία περίπτωση δεν εντυπωσίασαν, όμως παίζοντας με τόσες αλλαγές απέναντι σε μία καλή ομάδα που… καιγόταν για τη νίκη, δικαίως αισθάνονται ικανοποιημένοι.
Ο Πέδρο Μαρτίνς έδωσε χρόνο σε αρκετά νέα πρόσωπα και σε παίκτες που δεν παίζουν πολύ και έβγαλε κάποια χρήσιμα συμπεράσματα, κυρίως ενόψει του καλοκαιριού και της επόμενης σεζόν. Φυσικά είναι «άδικο» κάποιοι να κρίνονται από ένα ή και δύο 90λεπτα, όμως αυτή είναι η κατάσταση σε έναν μεγάλο σύλλογο και καλό θα ήταν να το καταλάβουν γρήγορα. Για παράδειγμα ο Ραντζέλοβιτς παρότι δεν ήταν αρνητικός στη Θεσσαλονίκη και προσπάθησε, απέδειξε για ακόμα μία φορά πως παίζει είτε χωρίς συγκέντρωση είτε με πολύ άγχος. Δεν γίνεται κάθε φορά που του έρχεται η μπάλα και είναι κοντά στην περιοχή, η πρώτη του σκέψη να είναι το σουτ. Προφανώς και όλοι θέλουν το γκολ, όμως αυτό πολλές φορές, μπορεί να έρθει για την ομάδα και μία καλή ασίστ.
Από εκεί και πέρα, ο Ντρέγκερ άφησε για πρώτη φορά κάποιες θετικές εντυπώσεις, καθώς ήταν βελτιωμένος επιθετικά, ενώ μέτριο παιχνίδι έκανε και ο Τιάγκο Σίλβα. Δεν φάνηκε ιδιαίτερα, όμως προσπάθησε αρκετά, ωστόσο τα… γκρέμισε όλα στο τέλος, με το αστείο πέναλτι που χάρισε στον Άρη και από το οποίο θα μπορούσε η ομάδα του να ηττηθεί. Είναι απαράδεκτο για έναν παίκτη με τις δικές του παραστάσεις, ακόμα κι αν δεν είναι αμυντικός, να κάνει ένα τέτοιο πέναλτι κοντά στο 90’ και να χαρίζει τη νίκη στον αντίπαλο. Σκεφτείτε να συμβεί κάτι αντίστοιχο στον τελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ και Βιεϊρίνια να σημαδέψει σωστά!
Αρκετά καλός ήταν και ο Τζολάκης, που στο πέναλτι βέβαια αργεί υπερβολικά να πέσει, ενώ αυτός που πραγματικά ξεχώρισε ήταν ο Κάιπερς. Ο Βέλγος είχε καλές επαφές με την μπάλα, έβγαλε διάθεση και βοήθησε ουσιαστικά τους «ερυθρολεύκους». Βέβαια, κανείς δεν ξέρει αν αυτές οι εμφανίσεις, μπορούν να του χαρίσουν και φέτος την θέση στο ρόστερ. Θυμίζουμε, πως αυτή τη στιγμή είναι τρίτος φορ πίσω από Ελ Αραμπί και Χασάν και για να παραμείνει και μετά το καλοκαίρι, θα πρέπει να δείξει βελτίωση. Καλή η διάθεση, αλλά χρειάζονται τα γκολ και το… κάτι παραπάνω για να κερδίσει τη θέση του.
Όσον αφορά τους νεαρούς που πήραν χρόνο συμμετοχής, το πρώτο που πρέπει να αναφέρει κανείς, είναι πόσο καλή ήταν αυτή η κίνηση του Μαρτίνς, που «δικαιώνει» τα παιδιά για τις προσπάθειές τους. Προφανώς κι αν το ματς είχε βαθμολογική σημασία δεν θα έπαιζαν, όμως και μόνο ότι ο Καλογερόπουλος έπαιξε κόντρα στον Άρη, δίπλα στον Σεμέδο, πριν κλείσει τα 17 του χρόνια, θα τον βοηθήσει μελλοντικά στην καριέρα του.
Για τον Σουρλή, που έπαιξε περισσότερο και περίπου 70 λεπτά, οι εντυπώσεις που άφησε ήταν θετικές. Πρόκειται για έναν σύγχρονο αμυντικό χαφ, που παίρνει πρωτοβουλίες, έχει τρεξίματα και καλές μεταβιβάσεις. Από το λίγο που έπαιξε, δικαιολόγησε τον… ενθουσιασμό του προπονητή του προς το πρόσωπό του. Σίγουρα θα τον δούμε περισσότερο προσεχώς και στην καλοκαιρινή προετοιμασία.
ΥΓ. Ο άσος που ήταν… σίγουρος δεν ήρθε. Θα μπορούσε βέβαια να είχε πληρώσει, έστω και στο 90΄με το χαμένο πέναλτι του Άρη. Ωστόσο και μόνο που δεν ήρθε, δείχνει ότι τίποτα δεν μπορεί στο ποδόσφαιρο να θεωρείται τόσο «σίγουρο» όσο διαβάζαμε στα social media από τους Έλληνες φιλάθλους.
ΥΓ2. Πόση μπάλα ξέρει ο Κώστας Φορτούνης; Όσο και να τον… κράζουν-με, πρόκειται για έναν από τους πιο ποιοτικούς ποδοσφαιριστές στην Ελλάδα. Φοβερό κοντρόλ και πλασέ στο γκολ. Άλλη κλάση!