Παναθηναϊκός: Σε… Γολγοθά φαίνεται να κυλάνε τα φιλικά για το Τριφύλλι και αυτό όχι γιατί μετράει πέντε αγώνες προετοιμασίας, αλλά για τον τρόπο που αγωνίζεται μέσα στον κάνοντας συνεχώς τα ίδια λάθη. Μεγάλο πρόβλημα δείχνει αυτή τη στιγμή να είναι το αμυντικό κομμάτι της ομάδας. Τόσο στους προηγούμενους αγώνες, όσο και στο τελευταίο με την Μίλαν, οι στόπερ φάινεται να μην μπορούν να συνεννοηθούν με αποτέλεσμα να δημιουργούνται μεγάλα κενά μπροστά στον Διούδη και οι αντίπαλοι επιθετικοί να βρίσκουν χώρους να απειλήσουν.

Και μπορεί το Τριφύλλι να μην βρει στο ελληνικό πρωτάθλημα και στο κύπελλο φορ της αξίας και της ποιότητας του Ζιρού, που πραγματικά έκανε ότι ήθελε την Πράσινη άμυνα, όμως το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι η συμπεριφορά. Ο Παναθηναϊκός και κατ' επέκταση ο Γιοβάνοβιτς ήξεραν πως ειδικά με την πολύμηνη απουσία του Σένκεφλεντ η απόκτηση αμυντικού πρώτης γραμμής ήταν επιτακτική ανάγκη. Κι αν ακόμα είναι πολύ νωρίς να κρίνουμε τον Σάρλια, μιας και δεν έχουμε εικόνα, μπορούμε να αναφέρουμε ότι ο αυτή τη στιγμή, που στην άμυνα υπάρχουν… μετρημένα κουκιά, η απουσία του Πούγγουρα φαίνεται να μην βοηθάει. Ο νεαρός στόπερ, είχε δείξει να μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμος τόσο στο μαρκάρισμα ένας με έναν, όσο και στην καλή συνεργασία με τους συμπαίκτες του, είτε αυτός ήταν ο Βέλεθ, είτε ο Σένκεφελντ την χρονιά που μας πέρασε. Αντί όμως ο Σέρβος τεχνικός να μπορέσει να πάρει ότι μπορεί από όσους παίκτες έχει, ειδικά στη θέση των αμυντικών, φαίνεται να μην τον υπολογίζει καν με αποτέλεσμα ο 25χρονος να είναι με το ένα… πόδι εκτός Τριφυλλιού.

Ακόμα ένα πρόβλημα που ήταν ορατό για ακόμα μια αναμέτρηση ήταν η εμφάνιση του Τάσου Χατζηγιοβάνη. Ο 24χρονος εξτρέμ για ακόμα μια αναμέτρηση δεν έδειξε να μην είναι συγκεντρωμένος, με αποτέλεσμα ο Γιοβάνοβιτς να του κάνει αρκετές παρατηρήσεις μιας και δεν επέστρεφε για να βοηθήσει την άμυνα. Παράλληλα επιθετικά δεν έδειξε πολλά πράγματα, κάτι αντίθετο με τα προσόντα που σίγουρα έχουμε δει να διαθέτει, και με εξαίρεση ένα μακρινό σουτ πέρασε πραγματικά απαρατήρητος τα 45 λεπτά που βρέθηκε στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Τεργέστης. Από την άλλη πλευρά ο Σωτήρης Αλεξανδρόπουλος ήταν για ακόμα μια φορά πόσο πολύτιμος μπορεί να γίνει για τον Παναθηναϊκό. Ο 19χρονος από το πρώτο λεπτό κατάφερε να μπει στο ρυθμό του αγώνα έχοντας καίριες επεμβάσεις στους παίκτες της Μίλαν σε πολλές περιπτώσεις. Την ίδια στιγμή όποτε δινόταν η ευκαιρία, προσπαθούσε να παίξει γρήγορα, αλλά όχι βιαστικά, θέλοντας να ανεβάσει τους συμπαίκτες του στο επιθετικό transition. Σίγουρα η παρουσία του Μαουρίσιο τόσο την περασμένη σεζόν, όσο και φέτος έχει βοηθήσει πάρα πολύ στην εξέλιξη του νεαρού χαφ, όμως φαίνεται ότι και ο ίδιος προσπαθεί αγώνα με τον αγώνα να βελτιώνει τα λάθη πράγμα πάρα πολύ σημαντικό.

Αυτό, όμως που κάνει την χειρότερη εντύπωση σε όλους τους φίλους των Πρασίνων είναι το γεγονός ότι η ομάδα δείχνει να είναι πολύ κάτω από πάρα πολλούς ευρωπαϊκούς συλλόγους. Μιλάμε τόσο σε ποιότητα και θέαμα, όσο και πολύ πιο απλά πράγματα όπως για παράδειγμα ο ρυθμός του παιχνιδιού. Και αν πολλοί είναι αυτοί που θα βιαστούν να πουν ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να συγκριθεί με την Μίλαν σε επίπεδο συλλόγων, καλό θα είναι να θυμηθούν τις προηγούμενες φιλικές αναμετρήσεις των δύο ομάδων, με τελευταία αυτή του 2010 στις ΗΠΑ. Δυστυχώς το πιο άσχημο από όλα είναι ότι το Τριφύλλι φαίνεται να μένει πίσω σε πολλά επίπεδα, κυρίως όμως στο DNA που υπήρχε μέσα στην ομάδα και αφορούσε τον τρόπο που συμπεριφερόταν απέναντι σε ευρωπαϊκές αντιπάλους του, είτε μεγαλύτερες αξίας είτε μικρότερης, ενώ σίγουρα μετά το τέλος των φιλικών θα υπάρχουν κάποιοι που θα… ξεφύσηξαν με ανακούφιση που ο Παναθηναϊκός δεν αγωνίστηκε στα ευρωπαϊκά κύπελλα και τη φετινή σεζόν…

Παναθηναϊκός