Η ΑΕΚ δεν είναι Ολυμπιακός να... ξεφτιλίσει τον Μάνταλο όπως τον Φορτούνη

Είναι γεγονός, πως διάγουμε καλές ημέρες στην ΑΕΚ. Το μεταγραφικό ντεμαράζ στο φινάλε προκάλεσε ανάταση στην ψυχολογία, το κλακάζ της Βελέζ μοιάζει πια με μακρινό εφιάλτη ενταγμένο στο περυσινό αρρωστημένο κλίμα, ο κόσμος αδημονεί να δει μέσα στο γήπεδο τα νέα αποκτήματα. Εκτιμώ, ότι με τον Ιωνικό το γήπεδο θα είναι γεμάτο και στο χέρι της ΑΕΚ είναι να το διατηρήσει έτσι. Μετά από πολύ καιρό, πολλές από τις κουβέντες αφορούν πόσα προσδοκά ο κόσμος στο γήπεδο από τους παίκτες.

Οι περισσότεροι, εύλογα, στρέφουν τα βλέμματα στον Μιλόγεβιτς και στην προσπάθεια του να κάνει ομάδα αυτό το νέο σύνολο παικτών, το συντομότερο δυνατό. Οσα και να λέμε, να αναλύουμε, να συζητάμε, η…νεκροψία θα δείξει κατά πόσον ο Σέρβος θα πετύχει. Σε προσωπικό επίπεδο, συνεχίζω να θεωρώ πως ο Μιλόγεβιτς μπορεί να γίνει νέος Μπάγεβιτς για την ΑΕΚ, αλλά αυτό θα πρέπει να το (από)δείξει μέσα στο γήπεδο.

Ως παραφωνία στο θετικό κλίμα των ημερών, φαντάζει κάθε κουβέντα που αφορά παίκτες που απέμειναν στο ρόστερ από την περυσινή ομάδα. Αντιλαμβάνομαι, πως πολλά από όσα συνέβησαν στη διάρκεια της περυσινής χρονιάς ήταν τραυματικά για τους Ενωσίτες, αλλά υπάρχουν πολλές υπερβολές και τάσεις ανθρωποφαγίας. Σχεδόν όλοι γίνονται αποδέκτες της καραμούζας, αλλά το πράγμα ξεφεύγει σε διαστάσεις, κάθε φορά που γράφεται το όνομα Μάνταλος.

Και τι θα γίνει με τον Μάνταλο στην ΑΕΚ; Κάποιες ακραίες φωνές ζητούσαν να εξοστρακιστεί από την ομάδα, να του αφαιρεθεί το περιβραχιόνιο του αρχηγού, να μην αναγράφεται ως ηγέτης. Δεν φτάσαμε σε…ακρότητες, που θα απαιτούσαν την απέλαση του από τη χώρα, αλλά είναι φανερό στα μάτια μου, ότι υπάρχει κομμάτι του κόσμου της ΑΕΚ που λατρεύει να μισεί τον Μάνταλο. Οποιος ψάχνει δίκαιο και άδικο σε τέτοιες καταστάσεις, χάνει το χρόνο του.

Το σημαντικό είναι πως βλέπει η ΑΕΚ τον Μάνταλο και ποιο ρόλο μπορεί να έχει στην ομάδα τη νέα (τουλάχιστον) σεζόν. Είναι φανερό, πως η ΑΕΚ έχει επιλέξει τον Μάνταλο να είναι σημείο αναφοράς στη σύγχρονη εποχή. Αν κάποιος δεν το βλέπει, εθελοτυφλεί. Εάν κάποιος δεν καταλαβαίνει το λόγο, συμβαίνει μεροληπτικά. Ο Μάνταλος είναι εκεί σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες και αποτυχίες της ομάδας την τελευταία επταετία, έχει δεθεί μαζί της, είναι ο συνδετικός κρίκος στον κύκλο που έκλεισε και σε αυτόν που ανοίγει και οδηγεί στην «OPAP Arena – Αγιά Σοφιά».

Εμαθα, ότι στις μέρες της έντονης κρίσης που «έκαιγε» το πράγμα, υπήρξε ξεκάθαρη κίνηση από την πλευρά της διοίκησης που έδιωξε κάθε σύννεφο που μπορούσε να υπάρχει στο μυαλό του παίκτη. Γιατί πρέπει να αντιληφθούμε άπαντες, πως όσο και εάν μιλάμε για επαγγελματίες που πρέπει να μάθουν να ζουν με την κριτική (καλόπιστη ή κακόπιστη, δεν έχει σημασία), δεν μπορείς να μην επηρεάζεσαι από το κλίμα που δημιουργείται.

Ο Μάνταλος έχει δείξει στο πέρασμα των χρόνων, πως έχει την προσωπικότητα και την ψυχολογία, να ξεπερνά ζόρικες καταστάσεις. Γνωρίζει πως έχει την απόλυτη στήριξη της ομάδας. Ο Μιλόγεβιτς ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή πως περιμένει πολλά απ’ αυτόν. Ετσι, έστω και αν κάποια στιγμή φάνταζε άτοπο να σκέφτεται κανείς πως θα πάει η ομάδα να πάρει παίκτη που θα έχει προδιαγραφές για να του πάρει τη θέση στην ιεραρχία «με το καλημέρα», η μεσοεπιθετική γραμμή της ΑΕΚ γέμισε.

Εχει ενδιαφέρον σε ποιον ρόλο θα βρει τρόπο να πάρει το μέγιστο των δυνατοτήτων του Μάνταλου ο προπονητής. Σίγουρα (ευτυχώς κιόλας), πλέον δεν υπάρχει περίπτωση για τα άκρα. Ας καθιερωθεί στον άξονα, ως οκτάρι, δεκάρι, μικρή σημασία έχει. Το θέμα είναι να μπορέσει η ΑΕΚ να πάρει από τον Μάνταλο, όσα περιμένει από αυτόν βάσει της αξίας του, αλλά και αναλογικά με το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε πριν από λίγους μήνες.

Σημαντική παράμετρος στη διαδικασία είναι η στάση που θα κρατήσει ο ίδιος ο Μάνταλος σε όλη τη νέα διαδικασία. Πρέπει να το θέλει και ο ίδιος και να διψάει γι' αυτό. Πρέπει να εμφανιστεί στα μάτια του ξανά η δίψα για τη νίκη. Η στήριξη υπάρχει και πρέπει να «ανταποδοθεί» μέσα στο γήπεδο. Να μην υπάρξει κανενός είδους συμβιβασμός με την αποτυχία, να συνδυαστεί η νέα σεζόν με επιτυχίες και κατακτήσεις τίτλων με εκείνον αρχηγό.

Εκτίμηση μου είναι πως η ενίσχυση της μεσοεπιθετικής γραμμής, ο υψηλός ανταγωνισμός για μια θέση στην 11άδα, ο συγχρωτισμός με εξαιρετικούς παίκτες στη δημιουργία παιχνιδιού, θα ωφελήσει και τον Μάνταλο. Οπως και να το δει κάποιος, είναι διαφορετικό να παίζεις με τον Αλμπάνη και διαφορετικό να παίζεις με τον Τσούμπερ. Διαφορετικό να διαπιστώνεις εύκολα πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή και άλλο να ξέρεις πως πρέπει να παλέψεις για μια θέση.

Η ΑΕΚ πάντα, είχε έναν διαφορετικό τρόπο στην προσέγγιση ποδοσφαιριστών. Είναι ένας οργανισμός που αγάπησε με πάθος, αλλά και προσέβαλε έντονα τεράστιες μορφές της ιστορίας της. Τα τελευταία χρόνια, ως απότοκο της ελεύθερης πτώσης στην αγωνιστική εικόνα, ολοένα και πληθαίνουν οι κραυγές κατά παικτών, ακόμα και την ώρα των αγώνων. Δεν θα υπαγορέψω σε κανέναν τι θα κάνει και τι δεν θα κάνει.

Αλλά αυτό που θα ήθελα από την «οικογένεια» της ΑΕΚ, αυτό που περιμένω σε όλη αυτήν την κατάσταση, είναι να υπάρχει σεβασμός. Δεν μπορεί να συνεχίζονται ακραίες καταστάσεις, που πληγώνουν πρώτιστα τον σύλλογο. Η ΑΕΚ δεν είναι Ολυμπιακός, που ξεφτίλισε δίχως έλεος τον Φορτούνη και τον άφησε χωρίς αριθμό στη φανέλα επειδή είναι τραυματίας! Ποιον; Τον παίκτη που αποτελούσε σύμβολο μιας εποχής, τον έστειλε στα αζήτητα.

Οπως είχε συμβεί προηγουμένως με τον Λάζαρο, τον Σιόβα, τον Μανιάτη και με άλλους που αποδείχθηκαν μιας χρήσης. Κανείς παίκτης, προπονητής, πρόεδρος της ΑΕΚ δεν είναι πάνω από την ίδια την ομάδα. Αλλά όσο βρίσκονται σε αυτήν και την υπηρετούν, θα πρέπει να έχουν το σεβασμό μας. Κανείς δεν μπορεί να θεωρεί πως έχει εξασφαλισμένη θέση στην 11άδα, αλλά και κανείς δεν πρέπει να νιώθει ξένος μέσα στο σπίτι του.