Χρόνια είχαμε να δούμε τέτοιον παίκτη στον Παναθηναϊκό - Ο Γιοβάνοβιτς δεν κρύφτηκε πίσω από Βιτάλ

Γιατί ήταν "κουμπωμένος" ο Σέρβος και η μη αναστρέψιμη κατάσταση. Ο Κώστας Γκόντζος γράφει τον Ματέους Βιτάλ που ξεσήκωσε τη Λεωφόρο, για τις αδυναμίες που κατάφερε να δει ο προπονητής παρά το 4-0, αλλά και για τα όσα... τραγικά συμβαίνουν στην εξέδρα το τελευταίο διάστημα.

Παναθηναϊκός: Ο Βιτάλ έκλεψε την παράσταση και τις εντυπώσεις, αλλά ήταν και η ουσία στην πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα.

Κι όσο κι αν στο ποδόσφαιρο ένας παίκτης από μόνος του δεν μπορεί να καθορίσει την μορφή ενός αγώνα και το αποτέλεσμά του, ο Βιτάλ το κατάφερε και αυτό, καθώς επί της ουσίας αυτός ήταν που οδήγησε τον Παναθηναϊκό σ' αυτό το εντυπωσιακό αλλά και... πανηγυρικό 4-0 επί του Απόλλωνα.

Πραγματικά είχαμε χρόνια να δούμε τέτοιο παίκτη στον Παναθηναϊκό.

Δεν ξέρω αν ήταν το ξάφνιασμα των αντιπάλων του στην πρώτη του εμφάνιση, δεν ξέρω αν θα έχει διάρκεια, ξέρω όμως σίγουρα πως ΜΠΟΡΕΙ να κάνει αυτά που έκανε στην Λεωφόρο και αυτό είναι το σημαντικό.

Ταυτόχρονα για όσους δεν το κατάλαβαν, ο Βραζιλιάνος, κατάφερε να σκεπάσει την συνολική εικόνα του Παναθηναϊκού, που σε καμία περίπτωση δεν τον ακολούθησε σ' αυτό το κρεσέντο που απόλαυσαν όσοι είδαν το παιχνίδι με τον Απόλλωνα.

Λογικό από μια άποψη, όταν βλέπεις τέτοιο παίκτη, τέτοιες ενέργειες και τέτοια αποτελεσματικότητα στις προσπάθειες ενός παίκτη, να μην ασχολείσαι με τα υπόλοιπα και να μην μπαίνεις καν στην διαδικασία να σκεφτείς τα υπόλοιπα.

Φαίνεται όμως πως μπήκε ο προπονητής σ' αυτή την διαδικασία και καλά έκανε, γιατί πρώτον δεν μπορεί αν κερδίζει συνεχώς όλα τα παιχνίδια ένας παίκτης και δεύτερον δεν γίνεται πρακτικά να είναι σε τέτοια μέρα συνεχώς ένας παίκτης.

Ο Γιοβάνοβιτς λοιπόν, φάνηκε σε πολλούς κάπως "κουμπωμένος" στις δηλώσεις του για δηλώσεις μετά από μια τέτοια πρεμιέρα, αλλά αυτό έγινε γιατί αυτός είδε αυτά που ο Βιτάλ και το 4-0 δεν άφησαν όλους τους υπόλοιπους να δουν.

Είδε για παράδειγμα την ομάδα του να γίνεται έρμαιο του Απόλλωνα ειδικά στην μεσαία γραμμή στα πρώτα 30 λεπτά του αγώνα.

Είδε την ομάδα του να μην μπορεί να δημιουργήσει ούτε μία φάση αν η μπάλα δεν πήγαινε στα πόδια του Βιτάλ.

Και είδε επίσης τον Απόλλωνα ακόμα και με δέκα παίκτες να φτάνει με άνεση σχεδόν σε απόσταση βολής και να δημιουργεί ευκαιρίες στην εστία του Διούδη.

Κι αυτά δεν γίνεται σε κάθε παιχνίδι να τα καλύπτει ο Βιτάλ ή ίσως και ο Παλάσιος αν κι αυτός αποδειχθεί ανάλογος της φήμης του.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν δεν ήταν ακόμα έτοιμος συνολικά σαν ομάδα.

Λογικό φυσικά αυτό από μια άποψη, είναι ακόμα νωρίς, δεν ενσωματώθηκαν όλες οι μεταγραφές, δεν επέστρεψαν όλες οι απουσίες και ειδικά στην άμυνα και μια σειρά άλλα.

Όμως αυτά υπάρχουν.

Και είναι καλό να μπορεί μια ομάδα (ή έστω ο προπονητής της όπως και έγινε ευτυχώς), να μπορεί παρά την τούρλα ενός 4-0 και της εκπληκτικής πρώτης ενός παίκτη, να μπορεί να τα δει αυτά και να μην τα αφήνει να κρυφτούν κάτω από το μαγικό χαλί που έστρωσε ο Βιτάλ και το εντυπωσιακό σκορ.

Πολύ περισσότερο που θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα στοιχεία που διαμόρφωσαν το εντυπωσιακό 4-0 και το ότι ο Απόλλωνας έπαιξε ανοικτά και θαρραλέα στο παιχνίδι, διεκδικώντας πολλά περισσότερα από μια αξιοπρεπή ήττα και επιχειρώντας να χτυπήσει στα ίσα το παιχνίδι από την αρχή του αγώνα μέχρι το τέλος του, ακόμα και όταν έμεινε με δέκα παίκτες.

Δεν ξέρω πόσες ομάδες απ' αυτές που θεωρητικά πάνε στο παιχνίδι με το Παναθηναϊκό σαν φαβορί, θα παίξουν τόσο ανοιχτά και ψηλά σαν τακτική και λογική, αλλά πάντως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον Απόλλωνα αυτό το πράγμα και κάπου να κατανοήσουμε και τον Πετράκη που δήλωσε πως το τελικό αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει την συνολική μορφή και εικόνα του παιχνιδιού.

Η ουσία πάντως σε όλα αυτά και μετά την πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα, είναι πως ο Παναθηναϊκός ξάφνιασε ευχάριστα ακόμα και τον εαυτό του, κέρδισε με εντυπωσιακό σκορ το παιχνίδι, κέρδισε ένα παίκτη που μπορεί να γίνει μαγνήτης για τον κόσμο και ηγετική μορφή στο παιχνίδι του και κέρδισε ασφαλώς την ευκαιρία να δει με άνεση τα κενά και τις αδυναμίες του και να στοχεύσει εκεί την δουλειά του στο επόμενο διάστημα.

Αρκεί βέβαια, να μείνει με καθαρό μυαλό και να κατεβάσει κάπως τους τόνους που ως ένα βαθμό φυσιολογικά ανέβηκαν μετά το παιχνίδι.

Και κάτι τελευταίο.

Οταν μια ομάδα, φτάνει σε σημείο μετά από σύσταση-απόφαση της Ασφάλειας και της Αστυνομίας έπειτα από πληροφορίες που είχαν, να κλείνει τις θύρες των οργανωμένων οπαδών της από τον φόβο μην πλακωθούν και μην πυροβοληθούν μέσα στο γήπεδο... μεταξύ τους, μιλάμε για την απόλυτη ντροπή και κατάντια για τους λεγόμενους οργανωμένους "οπαδούς" της.

Και μιλάμε επίσης για την απόλυτη επιβεβαίωση όσων χρόνια τώρα υποστηρίζουν, πως αυτή κατάσταση όχι απλά δεν έχει σχέση με το ποδόσφαιρο και τα "οπαδικά αισθήματα" για την ομάδα, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα ανοιχτή πληγή και αιτία πολλών δεινών για τον σύλλογο.

Πολύ περισσότερο όταν η ίδια η ΠΑΕ και τα στελέχη της, έχουν αναγορεύσει σε τιμητές της Παναθηναϊκοφροσύνης, σε... φρουρούς του γηπέδου και κυρίως σε παράγοντες της ομάδας που έχουν λόγο και επιβάλλουν απόψεις και αποφάσεις, όλους αυτούς.

Κάποια στιγμή ίσως και να καταλάβουν το οδυνηρό λάθος τους, αλλά πολύ φοβάμαι πως σ' αυτό το κομμάτι είναι πλέον αργά και η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη αλλά... θανάσιμα επικίνδυνη ταυτόχρονα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: "Φωνάζει" για μεταγραφές ο ΠΑΟ - "Καμπανάκι" για ξένο άσο - Σκέψεις Πρίφτη και για δεύτερη κίνηση!

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις