Πού πάτε ρε καραμήτροι με τον Ολυμπιακό; - Εμπαθείς με Μαρτίνς

Σοβαρή κριτική στο ματς του Ολυμπιακού στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο, νομίζω, δεν χωράει. Ο Ολυμπιακός είπε σε όλους τους υποτιθέμενους ανταγωνιστές του στην Ελλάδα: που πάτε ρε καραμήτροι, κοιτάξτε πως γίνεται η δουλειά του πρωταθλητισμού. Είχε 3 δύσκολα ματς σε 6 μέρες ο πρωταθλητής, το ένα εκ των οποίων ήταν στο εξωτερικό με την Αντβέρπ. Προφανώς δεν είχε δυνάμεις να σπαταλήσει ούτε με τον Άρη ούτε με τον Ατρόμητο. Να τα διαχειριστεί και να τα κερδίσει έπρεπε τα ματς. Και αυτό έκανε. Τόσο απλά. Τόσο κυνικά. Τόσο πρωταθληματικά. Και αφήστε εσείς τους «προπονητές» των social media να λένε για τη μπάλα που παίζει ή δεν παίζει. Στο κάτω κάτω της γραφής, το ξέρετε, τι γράφει η ιστορία και ποιός κάνει τη φιέστα μετράει. Όλα τα άλλα είναι να 'χαμε να λέγαμε.

Εγώ ο παίκτης του Ολυμπιακού που θέλω να αποθεώσω στο ματς με τον Ατρόμητο ΔΕΝ είναι ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί. Σιγά τα ωά δηλαδή αν σας πω τι φοβερός και τρομερός είναι. Ανακάλυψα καμιά πενικιλλίνη; Ούτε για τον Αγκιμπού θέλω να σας πω. Ούτε καν για τον Λαλά που ήταν «μέσα» στα δύο πρώτα γκολ έχοντας συμμετοχή στην ανάπτυξη / εξέλιξη των φάσεων. Εγώ θέλω να σας μιλήσω για τον Εμβιλά. Στο πρώτο αναγνωριστικό ημίωρο στο Περιστέρι ήταν ο μόνος που έπαιζε σε υψηλό (όσο μπορούσε βέβαια σε τέτοιο ματς χαμηλών στροφών) επίπεδο και προσπαθούσε και να βγάλει μπροστά τον Ολυμπιακό και να μην επιτρέψει στον Ατρόμητο να απειλήσει. Είμαι βέβαιος ότι δεν κάνω λάθος. Με τον Μπουχαλάκη δίπλα του να υπο-λειτουργεί σ' αυτό το διάστημα αλλά και τον Αγκιμπού να περιφέρεται ασκόπως (μέχρι να του αλλάξει θέση με τον Μασούρα ο Μαρτίνς), η προσπάθεια του Γάλλου αποκτά μεγαλύτερη αξία. Ήμουν και παραμένω τεράστιος φαν του ποδοσφαιριστή Γκιλιέρμε. Δεν πίστευα ότι ο Ολυμπιακός μπορεί τόσο γρήγορα να βρει κάτι ανάλογο. Δεν είναι ακριβώς ανάλογο ο Εμβιλά, είναι διαφορετικός αλλά και ίδιος. Το σίγουρο είναι ότι είναι υπέροχος.

ΥΓ: Ο Μαρτίνς, παρά τις βλακείες που λέγονται από άσχετους ή εμπαθείς μαζί του, είναι δίκαιος και το έχει αποδείξει με... χίλιους τρόπους. Χαρακτηριστική περίπτωση π.χ. είναι ο Λαλά. Όταν ο Γάλλος περπατούσε έμενε πάγκο. Τώρα που παίζει καλά και έβγαλε επιτέλους και αγωνιστικό νεύρο στο παιχνίδι του, τον έκανε βασικό. Ο Ονιεκουρού λοιπόν είναι επιλογή του Μαρτίνς. Αφού δεν τον ικανοποιεί, δεν τον άφησε απλά στον πάγκο στο Περιστέρι αλλά τον έκοψε τελικά και από την τελική αποστολή. Θα πει κανείς του έκανε... καψώνι. Εγώ λέω ότι αυτά είναι μπούρδες. Απλά ήθελε να είναι μαζί, να συμμετέχει σε όλα με την ομάδα, κι αφού αυτή τη στιγμή δεν είναι στην κατάσταση που πρέπει, δεν τον έβαλε καθόλου...

ΥΓ2: Κι επειδή βιαστήκαμε όλοι να ενθουσιαστούμε με τον Ρόνι Λόπες, στο Περιστέρι δεν... ακούμπησε και θυμίζει σε όλους μας την αξία της υπομονής. Παιχταράς είναι αλλά τη σταθερότητα στην απόδοση δεν την έχει ακόμα και θέλει χρόνο. Ας κουλάρουμε όλοι λοιπόν.

ΥΓ3: Πόσο καιρό πριν είχατε διαβάσει εδώ, στη στήλη boxtobox, ότι ο Φρανσουά Μοντέστο έκανε ταξίδι (μέσα Νοέμβρη) στο εξωτερικό για την υπόθεση του αριστερού μπακ; Την επόμενη μέρα (τότε) είχε παίξει και σε πρωτοσέλιδο εφημερίδας το ρεπορτάζ και συνεχίζει ακόμα και τώρα να... σερβίρεται ως φρέσκο. Εσείς όμως ξέρετε... Νομίζω δεν αργούν τα μαντάτα για το θέμα του αριστερού μπακ. Νομίζω...