Ο Λουτσέσκου μεγάλωσε τον ΠΑΟΚ στην Ευρώπη - Βγαλμένος από Αισχύλο

OXI μόνο η ήττα αλλά κι ο αποκλεισμός από την Μαρσέιγ ήταν (μεγάλο) ΚΡΙΜΑ αλλά όχι... ΑΔΙΚΟ για τον ΠΑΟΚ. Κρίμα γιατί έκανε μέσα στην "καυτή" Τούμπα, που αυτή την φορά όντας ήταν ο ... πρώτος και όχι ο 12ος παίκτης του, έκανε ,λέω, τη Νο2 του γαλλικού πρωταθλήματος να φαίνεται σαν... ΠΑΣ Γιάννινα! Χωρίς ίχνος βερμπαλισμού αυτό... Και δεν το λέω μόνο για το τελικό σκορ στις τελικές που ήταν ...16-6!!

● ΑΔΙΚΟ αυτό που συνέβη χθές βράδυ στην Τούμπα ΔΕΝ το λέω. Κι ας το ένιωσε , το άδικο, σίγουρα, στο πετσί του (κι αυτό) ο ΠΑΟΚ. Δεν μένω στο... κλισέ, πως το ποδόσφαιρο δεν είναι δίκαιο άθλημα στο οποίο δεν κερδίζει ο καλύτερος. Ο "δικεφαλος", γαμώτο μου, είχε ΟΚΤΩ (8) κλασικές ευκαιρίες για γκολ (ανά 4 σε κάθε ημίχρονο), από τις οποίες οι πέντε (5) ήταν ουσιαστικά σε φάση τετ - α - τετ με τον Ματαντά. Ξεκίνησε αλλά και ολοκλήρωσε το ματς το ίδιο δυνατά, το ίδιο πιεστικά, δημιουργώντας και χάνοντας ευκαιρίες. Μόνο που και ο αντίπαλος τερματοφύλακας, τον οποίο πρέπει να νικήσεις, αποτελεί μέρος του αγώνα και μπορεί να "σφραγίσει" μια νικη, μια πρόκριση/ Οπως και συνέβη. Ο κίπερ, λοιπόν, δεν είναι διαιτητής για χρησιμοποιήσουμε το... ΑΔΙΚΟΜΕΤΡΟ!!

● ΑΔΙΚΗΣΑΝ τον εαυτό τους οι παίκτες του Λουτσέσκου; Προφανέστατα! Αλλά αυτό δεν σημαίνει κιόλας πως η πρόκριση της Μαρσέϊγ ήταν άδικη. Τι εννοώ; Η ομάδα της Μασσαλίας το βράδυ της Πέμπτης είχε την εκτελεστική ποιότητα το ένα φθηνό αλλά κραχτό (κι απαράδεκτο για την εμπειρία του Κρέσπο) ατομικό λάθος του ΠΑΟΚ να το κάνει γκολ. Αντιθέτως τα ουκ ολίγα/πολύ περισσότερα αντίστοιχα λάθη της Μαρσέιγ ο "δικέφαλος" δεν μπόρεσε να τα εκμεταλευτεί και να σκοράρει.

● Έκανε, τηρουμένων των αναλογιών και των απαιτήσεων της αναμέτρησης, ένα σχεδόν τέλειο παιχνίδι για 70´ ο (υπέροχα πλαναρισμένος απο τον Ραζβάν Λουτσέσκου) ΠΑΟΚ. Τακτικά/στρατηγικά/δημιουργικά...Ο ΠΑΟΚ πλήρωσε το δικό του πρώτο λάθος στο παιχνίδι, η Μαρσέιγ δεν πλήρωσε τις δικές της αρκετές γκάφες. Γιατί είχε και φύλακα άγγελο στο τέρμα (Ματαντά) και γιατί ο αντίπαλος δεν διέθετε... Παγέτ στις εκτελέσεις αλλά Τσιγκάρα/Κρέσπο/Ακπομ/Τσόλακ...

● ΑΤΥΧΟΣ βεβαίως ήταν ο Λουτσέσκου και κατά επέκταση ο ΠΑΟΚ. Η ατυχία τους σίγουρα φάνηκε στις... στιγμές του ματς που ΟΛΕΣ ΔΕΝ ήταν με το μέρος του αν και η "κακή βραδιά" είχε φανεί/προειδοποιήσει από το...ζέσταμα, με την απώλεια του Ελ Καντουρί...

● Ίσως για πρώτη φορά στην σεζόν , για ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι, ο Λουτσέσκου είχε μια ολόκληρη εβδομάδα χωρίς διακοπή κι ενδιάμεσο αγώνα, για να προετοιμάσει την ομάδα του. Δηλαδή τους σχηματισμούς του, το...plan A μέχρι το 60 -70' και το plan B για το τελευταίο τρίτο της αναμέτρησης, τα ζητούμενα της ρεβάνς με την Μαρσέιγ. Κάτι που είναι το Α και το Ω για τον Ρουμάνο. Και στην προθέρμανση χάνει το βασικό του "10άρι", τον παίκτη σκόρερ/καταλύτη της αλλαγής της εικόνας του στο β ημίχρονο του παιχνιδιού στην Μασσαλία! Χωρίς τον Ελ Καντουρί ο ΠΑΟΚ έχασε σε ποιότητα, την τελευταία στιγμή ακυρώθηκε το αρχικό σχέδιο του "στρατηγού" Λουτσέσκου, έχασε και τον Ντάγκλας Αγκούστο που θα ξεκινούσε στο 6-8, όπου είναι πολύ πιο επιδραστικός...

● Η Τούμπα το βράδυ της Πέμπτης είχε έναν "ήρωα", τον Ματαντά και έναν πρωταγωνιστή ΒΓΑΛΜΕΝΟ από την (αρχαία) ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΤΡΑΓΩΔΙΑ και τον Αισχύλο, αν και Ισπανός. Ο λόγος ασφαλώς για τον Κρέσπο, ο οποίος άθελα του...πρόσφερε/δώρισε την φάση του 0-1 στην Μαρσέιγ. Πριν απο αυτή όμως, μόλις στο 9´ είχε αστοχήσει σε μια κλασική ευκαιρία για το 1-0, ελεύθερος μέσα στην μικρή περιοχή, σε κεφαλιά απο στημένο. Συνήθως σε τέτοιες ευκαιρίες σκοράρει αλλά χθες ... λύγισε στην εκτέλεση απέναντι στον Ματαντά. Και μετά την "γκάφα' του και το 0-1, στο 44' πάλι άθελα του μπήκε εμπόδιο/κόντραρε την εκτέλεση του Άκπομ και η μπάλα αντί να πάει στα δύκτια της Μαρσειγ για το 1-1, κατέληξε στην αγκαλιά του ανακουφισμένου Ματαντά, σε μια φάση διαρκείας. Λες και χθες βράδυ κάποιος είχε καταραστεί τον Κρέσπο...

● Να ήταν το βάρος της ευθύνης σε συνδιασμό με την τεράστια πρόκληση της πρόκρισης στα ημιτελικά της Ευρώπης κόντρα σε μια πολύ ποιοτικότερη/ακριβότερη/ανταγωνιστικότερη ομάδα ενός πολύ ανώτερου πρωταθλήματος, που ΕΠΕΣΑΝ πάνω στους ώμους των έμπειρων παικτών του όπως οι Κρέσπο/Ινγκανσον/Κούρτιτς και τους ΠΛΑΚΩΣΑΝ (συναισθηματικά - πνευματικά);... Ενδεχομένως αν κρίνουμε από το αβίαστο λάθος του Ισλανδού στο 0-0, το οποίο παραλίγο να...γράψει το αυτογκόλ της 10ετίας (τον έσωσε το δοκάρι). Ή από το οτι για πρώτη φορά την φετινή σεζόν, ο παίκτης - καταλύτης, ηγέτης και πρώτος του σκόρερ, ΔΕΝ ΒΡΕΘΗΚΕ ούτε σε... μισή σε θέση εκτέλεσης από τις 8 κλασικές ευκαιρίες του ΠΑΟΚ στον αγώνα. Κάτι δείχνει κι αυτό. Εκτός κιαν θεωρήσουμε πως ήταν... ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΓΡΑΦΤΟ Τι, όχι;

● Στο δια ταύτα: ΑΝ η Μαρσέιγ δεν είχε Ματαντά χθες βράδυ και τον είχε ο ΠΑΟΚ ή αν ο ΠΑΟΚ είχε έστω υγιή και "μπαρουτοκαπνισμένο" τον Νέλσον Ολιβέϊρα στο σέντερ φορ, πιθανότατα η ιστορία να είχε γραφτεί διαφορετικά. Μόνο που τα... αν, ως γνωστόν εδώ και αιώνες, δεν γράφουν (...καλώς ή κακώς) την όποια ιστορία. Ναι, οκ, αλλά με βάση την εικόνα του αγώνα τι έλειψε από τον ΠΑΟΚ χθες βράδυ, για να γράψει ιστορία ή έστω να αγγίξει ακόμη περισσότερο την μεγάλη υπερβαση; ΜΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ, ΕΝΑ ΓΚΟΛ!! Είτε να γινόταν το 1-0 μέχρι το 10', είτε το 1-1 στο 44' ακόμη και στο 83' ή στο 89'. Τόσο απλό έδειχνε, τόσο κοντινό ήταν αλλά ΤΕΛΙΚΆ αποδείχθηκε ανέφικτο...

● Ο ΠΑΟΚ όντως έφυγε ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ με πολύ ψηλά το κεφάλι από την διοργάνωση, μετρώντας 16 ματς, φτάνοντας στα προημιτελικά και παιζοντας μέχρι τα μέσα Απριλίου στην Ευρώπη. Συνεισφέροντας έτσι τα μέγιστα για να βγάλουμε και 5η ελληνική ομάδα στις ευρωπαικες διοργανώσεις. Η χρονιά του, λοιπόν, είναι πετυχημένη, αναμφίβολα...

●Σίγουρα από την πορεία του αλλά και από το πως αποκλείστηκε στα δυο ματς με την Μαρσέιγ, πήρε εμπειρίες, πρόσθεσε βάρος στην φανέλα του, ΜΕΓΑΛΩΣΕ στην Ευρώπη! Κι αυτό σε μεγάλο βαθμό το οφείλει στον "στρατηγό" του, τον Ραζβάν Λουτσέσκου. Οπότε δικαιώθηκε στο 100% και ο ΙΒάν Σαββίδης που έφερε πίσω τον Ρουμάνο κόουτς στο "σπίτι" του (Τούμπα) /πόλη του (Θεσσαλονίκη), θυσιάζοντας τον αγαπημένο των οπαδών Κυπελλούχο Πάμπλο Γκαρσία. Οι ηγέτες φαίνονται στις δύσκολες αποφάσεις, κτυπάνε στις κρίσιμες στιγμές προσβλέποντας στην ... νέα εποχή!

●Το αποθεωτικό και δίκαιο χειροκρότημα της πύρινης και γεμάτης Τούμπας μετά την λήξη του 0-1, ήταν μια πλήρης επιβεβαίωση/αναγνώριση της υπερπροσπάθειας, της εξέλιξης και της προόδου αυτής της ομάδας. Γιατί πάντα το πολύ δύσκολο, ζόρικο αλλά συγχρόνως και μάγκικο είναι να αποθεώνεσαι απο το κοινό σου όχι στις νίκες/προκρίσεις αλλά σε μια ήττα και έναν ιστορικό αποκλεισμό, όπως ο χθεσινοβραδινός..

●Με αυτά και με αυτά ο ΠΑΟΚ από εκεί που είχε κτίσει ένα τρελό, πολύμηνο αήτττητο σερί, τώρα βρίσκεται να μετράει 3 σερί ήττες (2 απο Μαρσέιγ, μια από ΠΑΟ). Το αήττητο σερί ...έτρεφε την ομάδα του Λουτσέσκου, κερδίζοντας ακόμη και ματς που δεν άξιζε. Αντιθέτως με το που έσπασε αυτό το σερί, χάνει πλέον ματς στα οποία δεν άξιζε την ήττα (στην Λεωφόρο, με Μαρσειγ). Νομίζω πως η αντίδραση της Τούμπας και του κόσμου του χθες βράδυ, είναι το καλύτερο "κίνητρο" για τους 'ασπρόμαυρους" ώστε να μην αδειάσουν. Τόσο ενόψει του ντέρμπι με τον Άρη όσο και των κυπελλικων αναμετρήσεων με τον Ολυμπιακό...

● Ο Ραζβάν Λουτσέσκου είπε μια μεγάλη αλήθεια χθες βράδυ, μετά τον αποκλεισμό. Πως την επόμενη ημέρα, όταν ξυπνήσει (σ.σ. δεν νομίζω πως έκλεισε ματι) και ξαναδεί το ματς, θα αντιληφθεί ποσό κοντά έφτασαν σε μια ιστορική πρόκριση. Και είχε δίκιο... Τεράστια πεταμένη ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ ήταν - κι ας κέρδισε τις εντυπώσεις και το μαζικό χειροκρότημα της κατάμεστης εξέδρας του - η "ΑΠΟΤΥΧΙΑ" του να περάσει στα ημιτελικά, στους "4" της Ευρώπης. Θα ήταν η πρώτη ελληνική ομάδα που θα το κατάφερνε τον 21ο αιώνα και μόλις η τρίτη (3η) στην ιστορία των ευρωπαικών διοργανώσεων (μετά τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ του Φάντροκ)...

ΥΓ1. Στον Τσόλακ δεν ταιριάζει ο ΠΑΟΚ, το περιβάλλον. Ο Κροάτης δεν είναι κακός παίκτης, αλλά δεν "κολλάει" με τον "δικέφαλο". Δεν τον "θέλει" η μπάλα με τα "ασπρόμαυρα". Ισως να είναι και θέμα ... χημείας, "ενέργειας", κάτι μεταφυσικό...

ΥΓ2. Δεν μπορείς να είσαι τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ της Ευρώπης και να είσαι τόσο κακός με την μπάλα στα πόδια , όπως συμβαίνει με τον Πασχαλάκη. Εκνευρίζεις την ομάδα, τους συμπαίκτες , το γήπεδο, τους τηλεθεατές. Αδικείς και τον εαυτό του, τα προσόντα σου...