Μεταγραφές και ξερίζωμα κακών συνηθειών - Ας σταματήσουν οι καφενειακές ατάκες για Ελ Αραμπί!

Αν πριν από το ζευγάρι αγώνων του Ολυμπιακού με τον Απόλλωνα Λεμεσού για τα πλέι οφ του Europa League έλεγες στη συντριπτική πλειοψηφία όσων δηλώνουν Ολυμπιακοί ότι οι Πειραιώτες θα σκοράρουν μόλις δύο φορές σε 210 αγωνιστικά λεπτά με ισάριθμες ασίστ του Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ και δίχως να σκοράρει ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί πιθανότατα θα σε ρωτούσαν αν έχεις long covid συμπτώματα.

Άλλοι, εγώ όχι και αν παρακολουθείτε όσα γράφω εδώ ξέρετε τις απόψεις μου. Π.χ. σε αντίθεση με πολλούς τον Μολδαβό αριστερό μπακ τον έχω ψηλά σε εκτίμηση και έχω βαρεθεί να εξηγώ γιατί, αυτονόητο είναι. Επίσης δεν θεωρώ ντε και καλά ότι ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί σκοράρει με... μισή ευκαιρία όπως έλεγαν οι περισσότεροι και έκραζαν Μαρτίνς και Κορμπεράν όταν... τολμούσαν να βάλουν βασικό τον Τικίνιο και να αφήσουν στον πάγκο τον Μαροκινό. Ο Ελ Αραμπί που ΠΡΟΦΑΝΩΣ είναι παιχταράς και δεινός σκόρερ το έβαλε με τη Σλόβαν στο Γ.Καραϊσκάκης γιατί μέτρησε και το ότι είχε μπει φρέσκος και με το ένστικτο του φονιά που διαθέτει έκανε την τέλεια κίνηση μετά από το κόρνερ του Βαλμπουενά και το κάρφωσε.

Ταυτόχρονα ο Ελ Αραμπί στα 35,5 του χρόνια (όλοι την παραβλέπουν αυτή τη λεπτομέρεια) είναι λογικό να κουράζεται αρκετά πιο γρήγορα στους αγώνες και αυτό να του στοιχίζει στα τελειώματα και το διαπιστώσαμε στα δύο ματς με τους Κύπριους με τις σπουδαίες ευκαιρίες που δεν μετέτρεψε σε γκολ. Ήταν το 3ο στη σειρά ματς ως βασικός, είχε παίξει και στη Σλοβακία, που δεν σκοράρει ως βασικός και καλό θα είναι να σταματήσουν οι καφενειακές ατάκες (θα τα βάζει με... μισή ευκαιρία), το κανονικό ποδόσφαιρο είναι αλλιώς και δεν έχει δεδομένα ούτε αυτονόητα για καμία ομάδα και κανέναν παίκτη.

Από εκεί και έπειτα, περίμενα δύσκολη ρεβάνς του Ολυμπιακού με τον Απόλλωνα με καρδιοχτύπια αλλά όχι και αυτό που είδαμε ξανά. Βεβαίως θα μπορούσαν οι ερυθρόλευκοι να τελειώσουν με τη νίκη και την πρόκριση στο β' ημίχρονο της κανονικής διάρκειας. Έχασαν σπουδαίες ευκαιρίες ξανά και έκαναν ένα σωρό λάθη σε μια φάση ξανά για να δεχθούν αυτό το χαζό γκολ στο 90' και να οδηγηθούν σε παράταση. Εκεί είδαμε τον Μπα, που τα πήγαινε περίφημα ως τότε, να αποβάλλεται για πολλοστή φορά και τα... σύννεφα του αποκλεισμού να εμφανίζονται πάνω από το Γ.Καραϊσκάκης.

Όμως ο Τόμας Βατσλίκ, όπως και στη Μπρατισλάβα, χάρισε την πρόκριση αποκρούοντας πέναλτι. Ένα εκεί, τρία (!) με τον Απόλλωνα στο Καραϊσκάκη και έδειχνε ότι θα μπορούσε να πιάσει κι άλλο αν χρειαζόταν. Με εξαίρεση τον Ρατζέλοβιτς (που για μία ακόμη φορά απέδειξε ότι δεν είναι στο επίπεδο που απαιτείται για εξτρέμ του Ολυμπιακού και δε χρειάζονταν αναλύσεις γι' αυτό νομίζω) που δεν κατάφερε να σκοράρει από την άσπρη βούλα στην ψυχοφθόρα διαδικασία, οι άλλοι τα έβαλαν και ο Ολυμπιακός πήρε μια πρόκριση που δικαιούνταν και μπορούσες επί της ουσίας να έχει καθαρίσει (αν τα έβαζε ο Ελ Αραμπί) από την Κύπρο.

Ιδιαίτερες αναλύσεις στο αγωνιστικό κομμάτι δεν χρειάζονται, είπαμε και νωρίτερα. Χρειάζεται ακόμα συγκεκριμένα στοιχεία στο παιχνίδι του ο Ολυμπιακός που θα προστεθούν και με μεταγραφές. Χρειάζεται να «κοπούν» από τη... ρίζα άλλα στοιχεία που έχει και του στοιχίζουν χαζά γκολ και τον βάζουν σε μπελάδες.

Για το φινάλε, είναι σημαντικό που έσπασε τη γκίνια του ο Μασούρας. Επιβεβαίωσε ο Ινμπόμ Χουανγκ πόσα θα προσφέρει στην ομάδα με το πολυσύνθετο παιχνίδι του και την μαχητικότητά του. Ο Κούντε άξιζε ένα γκολ και σε σχέση με το πρώτο ματς στην Κύπρο ήταν πολύ καλύτερος.